Het Walviskind - Tanja Wassenberg

Van UITGEVERIJ ASPEKT mocht ik dit boek lezen en recenseren. Ik wil ze daar hartelijk voor danken.

Subtitel:
Een familiegeschiedenis rond de walvisvaart

Waar gaat het boek over? 
Haarlem in de jaren vijftig. Ten tijde van de economische malaise wordt
de walvisvaart nieuw leven in geblazen als oplossing voor het voedseltekort
en het tekort aan oliën na de Tweede Wereldoorlog.
Tijdens piekjaren wordt Jan Wassenberg, "de kleine', held van de walvisvaart.
Van eenvoudige volksjongen die van kinds af verlangt naar de zee
tot de grootste reiziger van de buurt. In het leven van Jans jonge dochter
draait alles om water. Van het leren fileren van verse vis tot samen
met haar vader gaan vissen, tot een dagje naar de visafslag in IJmuiden.
Hij glorieert in het café met zijn schippersverhalen maar is deze stoere
walvisvaarder wel zo heldhaftig als hij zich voordoet?
Lang na het overlijden van haar ouders vindt ze op zolder een pak brieven
van haar ouders. Het bleken brieven te zijn die zij elkaar schreven
in de tijd dat haar vader voer op de Willem Barendsz. Aangezet door de
vondst van de brieven besluit Tanja onderzoek te doen naar de inhoud
en betekenis van de walvisvaart in Nederland in die tijd. En naar de
precieze rol van haar vader daarin, hetgeen geresulteerd heeft in een
historisch en persoonlijk verhaal over de walvisvaart.

Bron: bol.com.

Over de auteur:
Tanja Wassenberg (1959) is historica en schrijver over de walvisvaart in de jaren vijftig. Naast diverse publicaties in wetenschappelijke tijdschriften, is ze bezig met haar promotieonderzoek naar de Nederlandse patriot Jacob Blauw. Met haar ruim twintig jaar ervaring in het onderwijs en een studie Cultuurwetenschappen weet ze als geen ander de personages levensecht neer te zetten.

Bron: achterkant boek

Omslagontwerp:
Watse Weber

Binnenwerk:
Tessa van Eijkelenburg

Jaar van verschijnen:
2019

EAN:
9789463386210

Bindwijze:
Paperback

Aantal pagina's:
158

Genre:
Geschiedenis

Prijs:
€17,95

Wat vind je van het boek? 
Bij het zien van de schitterende cover van Het walviskind van Tanja Wassenberg krijg je al een idee waar het boek over zal gaan. De titel zet je op het verkeerde been. Althans, voor diegenen die niet bekend zijn met het werk op de walvisvaart. Diegenen die mensen kennen die op de walvisvaart hebben gewerkt of zelf op de walvisvaart hebben gewerkt zullen wel begrijpen wat de titel nog meer kan betekenen.
Het walviskind van Tanja Wassenberg is een familiegeschiedenis waar het draait om de vader van Tanja die op de walvisvaart heeft gewerkt en het huwelijk van haar ouders. Ze vertelt afwisselend over de tijd dat haar vader op de walvisvaart werkte, de geschiedenis van de walvisvaart en het huwelijk van haar ouders. Het lijkt soms dat ze van de hak op de tak springt omdat ze het ene moment over haar vader op de walvisvaart heeft en het volgende moment over het huwelijk van haar ouders en haar jeugd, maar dat is allerminst zo. Ze heeft dat heel mooi weten te verweven met elkaar, waardoor het vlot weg leest. Langzaam aan kom je te weten wat haar vader echt deed op de walvisvaart, wat voor grondstoffen de walvissen opleverden, wat het werk op de walvisvaart inhield, hoe de reis was, hoe het huwelijk was van haar ouders, hoe de jeugd van de auteur was en hoe zij het allemaal heeft ervaren.
Het is een verhaal dat je in het tijdsbeeld moet plaatsen zoals bijvoorbeeld dat men het vroeger, net na de oorlog niet makkelijk had, blij was als men geld had om iets extra's te kopen en voor velen die de jaren vijftig bewust hebben meegemaakt zullen bepaalde dingen bekend voorkomen zoals bijvoorbeeld de muziek en wat men droeg in die tijd. Het zal voor diegenen even een heerlijke terug-in-de-tijd-moment zijn. Voor diegenen die het schippersbloed in zich hebben, zullen de gevoelens van Jan en het water heel herkenbaar zijn. Het stukje over waar haar vader is opgegroeid zal nostalgische gevoelens oproepen, je verlangt weer even terug naar de gemoedelijkheid, niet naar de armoede, maar wel naar hoe de mensen met elkaar omgingen en het sfeertje dat erbij hoorde. De auteur heeft dat heel goed omschreven.
In de brieven die Jan aan Sonja schreef en die Sonja aan Jan schreef, voel je de liefde voor elkaar, hun bezorgdheid voor elkaar en dat ze echt samen willen zijn. Het lijkt er dan ook op dat het niet anders kan dan het wel een huwelijk moet worden dat buiten een paar tegenslagen om, alleen maar hoogtepunten zal kennen, maar of dat ook zo is?
Je kan merken dat de auteur onderzoek heeft gedaan naar bijvoorbeeld de walvisvaart en wat haar vader voor werk deed. Soms heb je het gevoel dat er iets mist en dat er soms in brieven iets verzwegen wordt, maar dat is een gevoel dat ze zelf ook heeft. Het verhaal laat in ieder geval zien dat iedereen die leeft en geleefd heeft zijn sporen na laat in de geschiedenis, hoe groot of klein zijn rol ook was of is. De auteur heeft dat heel mooi weten te verwoorden en te verwerken tot één samenhangend geheel. De foto's maken het boek compleet. De ouders van de auteur en de auteur als kind krijgen daardoor voor de lezer een gezicht.
Kortom; Het walviskind van Tanja Wassenberg is een boeiend verhaal over de vader van de auteur op de walvisvaart, zijn huwelijk en de jeugd van de auteur. Daar tussendoor kom je meer te weten over de walvisvaart, wat dat precies inhield en hoe het voor het personeel van de walvisvaart was.

Voldeed het boek aan je verwachtingen?
Ja, dat deed het boek.

Wat vind je van de cover? 
Die is schitterend, past bij het boek.

Wat vind je van de titel van het boek? 
Die is heel erg goed gekozen. Het is een titel dat je op het verkeerde been zet als je niet op de walvisvaart hebt gewerkt of niemand kent die op de walvisvaart heeft gewerkt. Je verwacht dan dat het heel ergens anders over zal gaan.

Wat vind je van de schrijfstijl? 
Het verhaal is vlot en beeldend geschreven waardoor het boek vlot weg leest.

Hoe origineel is het verhaal?
Heel erg origineel.

Wat vind je van de opbouw van het verhaal?
Het verhaal is goed opgebouwd.

Zat je direct in het verhaal?
Ja, ik zat er direct in.

Weet dit boek je aandacht vast te houden?
Ja, dat weet het boek zeker.

Wat vond je van de locaties in het boek? 
Haarlem is een hele mooie stad, IJmuiden vind ik niet echt een mooie stad, de andere plaatsen klinken mooi.

Heeft de auteur je kunnen raken?
Ja, dat heeft ze. Het huwelijk van haar ouders heeft me geraakt, maar kan niet zeggen waarom, want dan zou ik teveel verraden.
Persoonlijk herken ik het gevoel van Jan wel wat hij met het water had. Ik ben geboren als een schipperskind en woon inmiddels langer aan de wal dan dat ik gevaren heb, maar zodra ik een haven zie, dan moet ik ook altijd even kijken en als het kan, dan maak ik graag een rondvaart met een boot. Dat schippersbloed gaat niet meer weg als het eenmaal in je zit.

Mooie quote in het boek: 
Maar elke menselijke bijdrage laat zijn sporen na in de geschiedenis, hoe onbelangrijk die ook lijken te zijn.

Zou je het boek aanraden? 
Ik kan iedereen het boek aanraden.

Voor welke doelgroep zou dit boek geschikt kunnen zijn?
Voor de familie van Jan & Sonja en voor een ieder die van waargebeurde familiegeschiedenissen houdt.

Hoeveel sterren geef je het boek? 
4 sterren.

Ga je het boek nog een keer lezen? 
Ik denk het niet.

Ga je het boek houden of geef je het weg? 
Het boek mag terug in de boekenkast.

Houdt 't boek je nog lang bezig nadat je het uit had?
Ik denk niet dat het boek mij lang bezig gaat houden.

Ga je vaker een boek van deze auteur lezen? 
Ja, dat ga ik zeker. Ik ben heel benieuwd naar haar volgende boek.

Website van de uitgever:
UITGEVERIJ ASPEKT







Koop het boek bij bol.com