Ja, zo mag ik mij best noemen. Ik lees heel veel soorten boeken en tijdschriften. Leesfamilie Het lezen is mij met de paplepel ingegoten. Als je vroeger bij ons onverwachts langs kwam, dan kon het zomaar gebeuren dat mijn ouders, mijn broertje en ik ieder in een boek verdiept waren. Alle vier mochten we en mogen we nu nog graag lezen. Of het boekje hiernaast mijn eerste boek is, weet ik niet meer, maar ik heb die hele serie vroeger gehad en letterlijk stuk gelezen. Vroeger had ik een heel andere smaak dan nu. Als puber las ik naast de Donald Duck en Tina ook graag boeken van de Olijke Tweeling, Pinkeltje, alles van Disney, Pitty op Kostschool, Wipneus & Pim, Dik Trom, Bessie & Billie Turf. Als we ons verveelden, dan werd er vaak gezegd dat we maar een boek moesten gaan lezen en dat was meestal niet tegen dovemansoren gezegd. Ook kreeg ik wel eens boeken voor mijn verjaardag. Ooit kreeg ik van mijn oma het boek van Ot & Sien en Klaas Vaak en van het schippersin

Foto komt van pixabay . Een ieder die graag boeken leest, series en films kijkt zal dat vast wel herkennen; je zit in een leuk boek, maar dan komt de laatste bladzijde in zicht. Enerzijds wil je de afloop weten, maar anderzijds betekent dat ook het afscheid van de personages. Het liefst zou je willen weten hoe het verder gaat met al die personages. Blijven ze echt gelukkig? Zouden ze één of meer kinderen krijgen? Wat voor avonturen zullen ze nog meer gaan beleven? Blijven ze echt in dat geweldige huis wonen? Hoe zou met die maffe tante gaan waar je niets meer over hebt gelezen en zou dat hondje nu echt niet meer leven? Heeft het jochie dat over straat zwierf ook een warm huis gevonden? Want ja, je mist niet alleen de hoofdpersonen, maar ook de personen die een bijrol hebben in de boeken. Is het een boekenserie, dan duurt het, met een beetje mazzel, nog een tijdje voor je afscheid hoeft te nemen van de personages. Je kan alleen niet wachten op het volgende deel als je het b