De Gesloten Piano - Monique Van Roosmalen

Van uitgeverij Elikser mocht ik dit boek lezen en recenseren. Ik wil ze daar hartelijk voor danken.

Waar gaat het boek over? 
Geen Grace Kelly-rol meer en geen make-up; oma Leonie is in haar laatste dagen. Ooit zong ze anderen het geluk in. Nog heeft ze noten op haar zang. Als ze slaapt komen herinneringen tot leven. Kleindochter Lieke lijkt de enige van alle familieleden die geïnteresseerd is in wat oma heeft meegemaakt. Samen met haar moeder, die vaak in tranen is, zorgt Lieke voor oma. Tante Margot komt vooral langs voor de karaf met Franse cognac.
Lieke zit met een dilemma waarover ze niet met haar moeder kan praten. In oma ontdekt ze een bondgenote. En oma herkent in Liekes probleem iets wat in haar eigen verleden onopgelost is gebleven.
De gesloten piano is een ontroerende roman over familierelaties, liefde en loyaliteit waarin de geschiedenis zich dreigt te herhalen.

Bron: bol.com.

Over de auteur:
Monique van Roosmalen werkte na haar studie als dramadocente en coach. Daarnaast trad ze op als jazz-zangeres. Ze publiceerde gedichten en korte verhalen in tijdschriften en verhalenbundels. In 2014 debuteerde ze bij The House of Books met de roman Dankbare kinderen huilen niet.

Bron: achterkant boek

Omslagontwerp:
Evelien Veenstra

Binnenwerk:
Evelien Veenstra

Jaar van verschijnen:
2018

Druk:
1e druk

EAN:

Bindwijze:
Paperback

Aantal pagina's:
282

Genre:
Literatuur en romans

Verfilmd?
Het boek is (nog) niet verfilmd, maar leent zich er goed voor om verfilmd te worden.

Prijs:
€18,95

Wat vind je van het boek? 
Bij het zien van de schitterende cover van De gesloten piano van Monique van Roosmalen wil je weten waar het meisje op de toetsen aan denkt, waar ze over droomt. De titel maakt nieuwsgierig. Moet je de titel letterlijk nemen? Of is het een synoniem van iets?
De gesloten piano van Monique van Roosmalen speelt zich af in zowel het heden als in het verleden. Leonie gaat in haar dromen terug naar het verleden waarin haar leven niet altijd op rolletjes is gegaan. In het heden worstelt Lieke met iets, dat achteraf gezien, lijkt op iets wat haar oma ook heeft meegemaakt. Oma en kleindochter blijken meer met elkaar gemeen te hebben dan dat ze van elkaar weten. Zou de geschiedenis zich herhalen of kan oma ervoor zorgen dat de geschiedenis zich niet herhaalt? En hoe zit het met de tante van Lieke? Wat is de reden dat ze doet zoals ze doet?
Door de dromen van oma kom je meer te weten over een deel van haar leven. Een leven waarin de kerk heel belangrijk voor haar is, net zoals haar vader die ze op een voetstuk heeft staan. Tegelijkertijd worstelt ze geregeld met wat ze echt wil en wat anderen van haar verlangen. Als kind ontdekt ze al snel dat niet alles is als het lijkt en denkt ze dat ze zelf is begonnen met leugentjes om bestwil te vertellen, maar is zij daarmee wel de eerste in het gezin van haar ouders of blijken anderen ook geheimen te hebben? Daarnaast worstelt ze ook geregeld met schuldgevoelens, maar of dat terecht is?
Het is een verhaal dat voor veel mensen (deels) herkenbaar kan zijn. Hoe zwaar het zorgen voor een dierbare in de laatste dagen kan zijn, het loyaal zijn naar anderen, familie waar je je soms aan kan ergeren maar waar je ook niet zonder kunt, het geloof dat een belangrijke rol speelt, de liefde voor muziek, omgaan met verlies van dierbaren, familietradities die niet verbroken worden, geheimen hebben voor elkaar en de liefde voor een man. Het zijn onderwerpen die als een rode draad door het boek lopen en, zoals gezegd, herkenbaar kunnen zijn.
Ondanks dat het een aangrijpend, ontroerend verhaal is, tissues kun je maar beter bij de hand houden, moet je ook geregeld lachen. Met name Leonie weet je geregeld aan het lachen te krijgen met haar nuchtere kijk op haar einde, zoals bijvoorbeeld haar opmerking over een hoofdbroeder en ze leest sommige mensen zelfs nog de les, zoals tegen een vriendin van haar, alsof haar einde niet nadert. Het verhaal laat je nadenken over het een en ander, zoals bijvoorbeeld over de dood en kan misschien voor sommigen net dat steuntje in de rug zijn dat ze nodig hebben in bijvoorbeeld de liefde.
Het is een verhaal dat je in het tijdsbeeld moet plaatsen. Dat wat vroeger normaal was, zoals bijvoorbeeld dat meerdere kinderen in een gezin bij elkaar in bed sliepen, is nu niet meer voor te stellen.
Kortom; De gesloten piano van Monique van Roosmalen is een verhaal dat in je gaat zitten. Ondanks dat het een aangrijpend, maar ook ontroerend verhaal is, moet je mede dankzij Leonie geregeld lachen waardoor het minder beladen is. Het is een verhaal dat voor velen (deels) herkenbaar kan zijn.

Voldeed het boek aan je verwachtingen?
Ja, dat deed het boek.

Wat vind je van de cover? 
Die is schitterend, past bij het boek.

Wat vind je van de titel van het boek? 
Die is heel erg goed gekozen. Pas tegen het eind begrijp je de betenis ervan.

Wat vind je van de schrijfstijl? 
Die is lekker vlot, beeldend en humorvol.

Hoe origineel is het verhaal?
Redelijk origineel.

Wat vind je van de opbouw van het verhaal?
Die is goed. Het verhaal is chronologisch geschreven waarbij Leonie in haar slaap terug gaat in haar verleden.

Zat je direct in het verhaal?
Ja, ik zat er direct in.

Weet dit boek je aandacht vast te houden?
Ja, dat weet het boek zeker. Als je er eenmaal in begint, kan je niet meer stoppen met lezen.

Heeft het plot je verrast?
Nee, niet echt, maar dat is in dit geval niet erg.

Is het verhaal geloofwaardig?
Ja, dat is het verhaal is geloofwaardig.

Zijn de karakters in het boek geloofwaardig?
Ja, dat zijn ze stuk voor stuk.

Welke persoon vond je het leukst en waarom? 
Leonie, ook al stoorde ik me wel eens aan haar, vind ik haar toch de leukste persoon omdat ze veel humor heeft.

En aan wie had je een hekel en waarom? 
Stephan, maar ik kan niet zeggen waarom, want dan zou ik teveel verraden.

Zou je bevriend kunnen zijn met de hoofdpersonen?
Ja, dat denk ik wel.

Heeft de auteur je kunnen raken?
Ja, dat heeft ze. Het verhaal van Leonie, hoe haar leven is verlopen, heeft me geraakt. Als ze 10 of 20 jaar later was geboren, dan weet ik zeker dat haar leven totaal anders had gelopen.

Mooie quote in het boek: 
Elke keer als ik hem zie, gedraag ik me als een op hol geslagen hobbelpaard.

Zou je het boek aanraden? 
Ik kan iedereen het boek aanraden.

Voor welke doelgroep zou dit boek geschikt kunnen zijn?
Voor een ieder die van familieverhalen houdt.

Hoeveel sterren geef je het boek? 
5 sterren.

Ga je het boek nog een keer lezen? 
Misschien wel.

Ga je het boek houden of geef je het weg? 
Het boek mag terug in de boekenkast.

Houdt 't boek je nog lang bezig nadat je het uit had?
Ik denk niet dat het boek mij lang bezig gaat houden.

Ga je vaker een boek van deze auteur lezen? 
Ja, dat ga ik zeker.

Website van de uitgever:
Elikser UITGEVERIJ