Van
UITGEVERIJ ASPEKT mocht ik dit boek lezen en recenseren. Ik wil ze daar hartelijk voor danken.
Subtitel:Een andere kijk op de oorlog
Waar gaat het boek over? "Vanmiddag spotte ik enkele keren een zeldzame verschijning. Een bruine kiekendief scheerde laag over de loop van een beekje, zwenkte, liet zich door de opwaartse wind over de kale heuvels meevoeren en kenterde weer richting beek.' Het is een zin uit de bijzondere correspondentie tussen een Duitse soldaat en zijn familie in een tijd dat de wereld in brand stond, de Tweede Wereldoorlog.
Ulrich Modersohn, eenentwintig jaar oud, schetst in zeer openhartige brieven een bijzonder tijdsbeeld. Authentieke foto's ondersteunen een indringend verhaal over lichamelijke en geestelijke uitputting, de dodelijke saaiheid van de dienst, de onbehouwenheid van kameraden, de zegen van post en pakketjes, en, ondanks al het omringende geweld, de flora en fauna van de Krim en de streek onder Leningrad.
Tussen de regels door schemeren de zorgen van de ouders over het welzijn van hun zoon en diens keuze om zo weinig mogelijk over de strijd te berichten. Totdat het onvermijdelijke komt "Vogelaar aan het Oostfront' biedt de lezer een andere kijk op oorlog.
Bron:
bol.com.
Binnenwerk:
Paul Timmerman
Jaar van verschijnen:
2020
EAN:
9789463388689
Bindwijze:
Paperback
Aantal pagina's:
270
Genre:
Geschiedenis, oorlog
Prijs:
€21,95
Wat vind je van het boek?
Bij het zien van de mooie cover van Vogelaar aan het Oostfront van Bob Latten & Rob Janssen wordt je nieuwsgierig naar het verhaal achter de helm. Je wilt weten waarom de vogel op de helm staat. De titel geeft een tipje van de sluier weer. Je krijgt een vermoeden dat de eigenaar van de helm een groot vogelliefhebber is of was.
Vogelaar aan het Oostfront van Bob Latten & Rob Janssen vertelt het verhaal Ulrich Modersohn. Aan het begin kom je te weten wie hij is en uit welk nest hij komt. Vanaf het moment dat hij bij het RAD komt tot en met zijn dood aan het Oostfront in 1942 schrijft hij brieven aan onder andere zijn ouders en zussen. Soms kan je ook een brief lezen die iemand aan Ulrich heeft geschreven, zoals bijvoorbeeld zijn vader en moeder waarin je bij de zorgen om hun zoon voelt. Tussen de brieven door lees je het verloop van de oorlog op de plekken waar Ulrich verblijft. Je kan daaraan merken dat de auteurs heel veel onderzoek hebben gedaan. Ze geven de oorlog gedetailleerd weer, waardoor je een goed beeld krijgt van hoe het indertijd is gegaan.
In de eerste brieven heb je het gevoel dat Ulrich op de verkeerde plaats zit, dat hij totaal niet past bij het soldatenleven. Hij lijkt veel te gevoelig ervoor, de meeste soldaten passen niet bij hem omdat hij andere interesses heeft en anders is dan de meeste soldaten. Je vraagt je in het begin dan ook af hoe hij zich zal redden. Hij laat hiermee in ieder geval zien dat niet elke soldaat graag soldaat wilde worden, maar soms gedwongen werd terwijl ze eigenlijk liever een ander beroep hadden gehad of nog verder hadden willen studeren voor het beroep dat ze later wilden uitoefenen.
Op een gegeven moment zie je hem groeien en lijkt het of hij gewend raakt aan het soldatenleven ondanks dat het niet altijd even leuk is. Ook zie je hem langzaamaan plannen maken voor de toekomst en probeert hij ook de positieve kanten van zijn soldatenleven te bekijken zoals bijvoorbeeld de vele landen die hij ziet. Geregeld vertelt hij in zijn brieven wat hij ziet van de natuur en welke vogels hij ziet, vaak met uitleg over de vogels erbij zoals bijvoorbeeld hoe ze eruit zien en welk geluid ze maken. Als lezer leer je wat over de vogels en hoop je ze ook ooit te zien. Ook krijg je een redelijk goed beeld over hoe zijn dagen er veelal uitzien. Sommige periodes blijken saai en eentonig te zijn, andere periodes komt hij nergens aan toe omdat hij druk in de weer is. Soms laat hij merken hoe hij over veel van zijn kameraden denkt en hoe hij over de kranten denkt. Hij laat in zijn brieven geregeld weten dat hij verlangt naar post van het thuisfront en waarom hij daar naar verlangt, hij moppert dan ook in de brieven als hij te lang op een brief heeft moeten wachten, maar durft zich ook te verontschuldigen als blijkt dat hij post heeft ontvangen, maar dat het lang onderweg was. Soms vraagt hij wat hij op dat moment nodig heeft of graag wil zoals bijvoorbeeld een kam en een boek om te lezen voor de momenten dat hij kan rusten.
Na het lezen van dit boek vraag je je af wat Ulrich was geworden als hij was blijven leven en of hij dan zijn wensen en plannen in vervulling had laten gaan. De foto's maken het boek compleet. Ulrich, zijn ouders, zijn zussen, zwager, neefje en een deel van zijn kameraden krijgen een gezicht.
Kortom; Vogelaar aan het Oostfront van Bob Latten & Rob Janssen is een boeiend boek over een soldaat die grootse toekomstplannen had, die anders was dan de meeste soldaten, die oog bleef houden voor de natuur en dan met name voor vogels, die zichzelf niet verloochende, maar wel deed wat hij moest doen. Tussen de brieven door krijg je een goed beeld van hoe de oorlog verliep in de plaatsen waar Ulrich zat.
Voldeed het boek aan je verwachtingen?
Ja, dat deed het boek.
Wat vind je van de cover?
Die is heel erg mooi, past bij het boek.
Wat vind je van de titel van het boek?
Die is heel erg goed gekozen, want zo kon je Ulrich wel noemen, dat hij een vogelaar was.
Wat vind je van de opbouw van het verhaal?
Die is goed. Het verhaal is chronologisch geschreven.
Zat je direct in het verhaal?
Ja, ik zat er direct in.
Weet dit boek je aandacht vast te houden?
Ja, dat weet het boek zeker. Als je er eenmaal in begint kan je nauwelijks stoppen met lezen.
Zou je bevriend kunnen zijn met de hoofdpersoon?
Ja, dat denk ik wel.
Wat vond je van de locaties in het boek?
Zoals Ulrich ze beschrijft, klinken ze over het algemeen mooi, je wilt ze met eigen ogen aanschouwen ook al zal er in de loop der jaren veel veranderd zijn.
Zou je in de tijd dat het boek zich afspeelt kunnen leven?
Nee, dat denk ik niet.
Hebben de auteurs je kunnen raken?
Ja, dat hebben ze geregeld zoals bijvoorbeeld het lot van de Duitse graven in Rusland. Ook als Ulrich het moeilijk had, raakte me en zo zijn er meer momenten die me raakten.
Mooie quote in het boek:
Bedenk daarbij dat naast eten en slapen post de belangrijkste bron van vreugde voor een soldaat is.
Zou je het boek aanraden?
Ik kan iedereen het boek aanraden.
Voor welke doelgroep zou dit boek geschikt kunnen zijn?
Voor een ieder die van oorlogsverhalen houdt die waargebeurd zijn.
Hoeveel sterren geef je het boek?
5 sterren.
Ga je het boek nog een keer lezen?
Misschien.
Ga je het boek houden of geef je het weg?
Het boek mag terug in de boekenkast.
Houdt 't boek je nog lang bezig nadat je het uit had?
Ik denk wel dat het boek mij nog even bezig houdt.
Ga je vaker een boek van deze auteurs lezen?
Ja, dat ga ik zeker.
Website van de uitgever:
Koop het boek bij bol.com
Reacties
Een reactie posten