Wie Zei Dat Mijn Leven Saai Is - Louise Hompe

Van Uitgeverij Nobelman mocht ik dit boek recenseren. Ik wil ze daar hartelijk voor danken.

Waar gaat het boek over? 

Louise Hompe kreeg in 2010 kreeg borstkanker. Helaas werden in 2021 nieuwe uitzaaiingen geconstateerd. In reservetijd schreef ze haar memoires, Wie zei dat mijn leven saai is. In Wie zei dat mijn leven saai is zien we een vrouw die alle uitdagingen van het leven aangaat. Na een turbulente studietijd in Amsterdam waar ze op de barricades klimt, richt ze een vrouwencabaret op waarmee ze door het hele land toert. Met gelijkgestemden begint ze een woongroep midden op het Friese platteland, het worden zevenentwintig roerige jaren. Na de aanschaf van één Fries paard volgen er snel meer, de zwarte parels laten haar niet meer los. Als eerste vrouw brengt ze het zelfs tot inspecteur van het Koninklijk Fries Paarden Stamboek. In haar werkzame leven houdt ze zich bezig met het ontwikkelen van talenten bij jongeren die minder kansen hebben gekregen. Haar carrière eindigt in het beroepsonderwijs als manager en innovatiecoach in de creatieve maakindustrie. Laat je verrassen: hoe ze iedere dag plukt alsof het haar laatste is.

Bron: bol

Over de auteur:

Van dezelfde auteur is verschenen Uitgestelde Huwelijksnacht, familiekroniek over de avontuurlijke reis met haar vader naar haar Indische roots, een terugblik naar de bijzondere tijd die haar (voor)ouders in Indonesië doorbrachten in de jaren tussen 1850 en 1950. In 2010 kreeg ze borstkanker, wat resulteerde in het levenslustige boek K... en nu verder. Helaas werden in 2021 nieuwe uitzaaiingen geconstateerd. In reservetijd schreef ze haar memoires, Wie zei dat mijn leven saai is.

Bron: achterflap boek

Omslagontwerp:

Sven Schriever

Binnenwerk:

Sven Schriever

Jaar van verschijnen:

2023

ISBN:

9789083328645

Bindwijze:

Paperback

Aantal pagina's:

340

Genre:

Memoires

Verfilmd?

Voor zover bekend is het boek (nog) niet verfilmd, maar het boek leent zich er goed voor om verfilmd te worden.

Wat vind je van het boek? 

Bij het zien van de mooie cover van Wie zei dat mijn leven saai is van Louise Hompe wil je weten wie de vrouw op de cover is en wat haar verhaal is.

Bij het lezen van de titel zullen veel mensen in de lach schieten, omdat ze dat zichzelf ook wel eens afvragen, maar bij het terugkijken op het leven, blijkt het dan reuze mee te vallen en blijkt het leven voor veel mensen tot nog toe allesbehalve saai te zijn, ook al zijn er tijden die saai lijken. Dat geldt ook voor de auteur. Haar leven was allesbehalve saai. Ja, ik weet het, ik heb 'was' geschreven, want zoals jullie bij een van de vragen hier onderaan kunnen lezen, is de auteur helaas kort na de lancering van dit boek overleden. 

De foto's in het boek maken het boek compleet.

In Wie zei dat mijn leven saai is vertelt Louise Hompe haar levensgeschiedenis. Een leven vol hoogte- en dieptepunten. Een leven waarin de auteur uitdagingen niet uit de weg ging. Een leven waarin ze haar eigen pad volgde en deed wat voor haar goed voelde, ook al stond niet iedereen er altijd achter. 

Ze had een turbulente studietijd in Amsterdam, klom op de barricades en had een vrouwencabaret waarmee ze door het land toerde.

Na haar studietijd in Amsterdam begint ze met gelijkstemden een woongroep in Friesland waar ze van alles organiseerde. Bij het lezen van wat ze allemaal deed, vraag je je soms af of ze wel de nodige rust nam. In Friesland ontdekt ze de Friese paarden en die zouden de rest van haar leven een rode draad in haar leven vormen. Ze wist het te schoppen tot eerste vrouwelijke inspecteur van het Koninklijk Friese Paarden Stamboek. Ze werd de Grande Dame genoemd bij haar overlijden.

Daarnaast werkte ze met jongeren en eindigde haar carrière in het beroepsonderwijs.

Louise Hompe heeft Wie zei dat mijn leven saai is met veel passie geschreven. Door haar beeldende en vlotte schrijfwijze zie je alles voor je, komen overleden mensen tot leven en leef je met haar mee. Voor de 'oudere' lezers is dit boek een echte reis naar het verleden die langzaamaan naar het heden gaat. Veel zal herkenbaar zijn voor veel mensen, omdat ze zelf iets soortgelijks hebben meegemaakt, zoals met de hele buurt bij iemand tv kijken en spelletjes, zoals halma, spelen. 

Het levensverhaal van de auteur doet je beseffen dat veel dingen eigenlijk nog niet eens zo lang bestaan, zoals wasmachines en stofzuigers. 

Door de beeldende beschrijvingen van diverse plaatsen, zie je diverse plaatsen veranderen en kun je de auteur geen ongelijk geven waarom ze een hekel heeft aan de witte schimmel. Lees het boek om te begrijpen wat de auteur hiermee bedoelt.

Je moet dit boek in het tijdsbeeld plaatsen, want er staan dingen in die vandaag de dag niet meer kunnen, maar vroeger heel normaal was, zoals dat mensen in bontjassen liepen.

Het levensverhaal van de auteur laat zien dat er veel veranderd is, zoals dat abortus legaal is, maar dat helaas andere dingen nog steeds niet echt veranderd is, zoals hoe men reageert op ongewenste aanrakingen en wat anderen erover zeggen.

Het is mooi om te lezen hoe de liefde tussen haar ouders tot stand kwam. Hun liefde laat zien dat liefde overal en in alle omstandigheden kan ontspruiten.

Het is mooi dat de auteur uiteindelijk samen met haar vader en nog een paar mensen haar roots kon bezoeken. Het is een indrukkend deel in dit boek.

Hou tissues bij de hand voor de emotionele momenten, zoals de overlijdens van diverse personen. 

De auteur heeft haar gevoelens goed weten te beschrijven. Ook al zegt ze niet alles met veel woorden, maar je voelt de liefde van haar niet alleen voor haar familie, maar ook voor haar vrienden, de natuur, de dieren en dan met name haar liefde voor het Friese Paard. Het is interessant om te lezen hoe een Friese Paardenkeuring gaat, wat er allemaal bij komt kijken en hoe men in het begin, maar ook later nog, op haar reageerde als ze een Fries Paard kwam keuren. Het is mooi dat ze in het kort de geschiedenis van het Friese Paard heeft beschreven en dankzij wie die paarden zo geliefd werden in de rest van de wereld.

De auteur is open en eerlijk in alles, zoals hoe ze als kind was en waarom ze van een school is gestuurd.

Geregeld vraag je je af hoe je zelf gereageerd zou hebben, zoals als de auteur samen met een zus gaat liften en wat er dan gebeurt. Je hebt bewondering voor de zus, maar begrijpt tegelijkertijd de reactie van de auteur. Het stukje laat zien wat voor een impact zoiets op iemands leven kan hebben.

Je bent benieuwd of de auteur zich aan haar woord weet te houden van wat ze zichzelf in haar jeugd heeft beloofd. Daar kom je tijdens het lezen op een gegeven moment achter en je begrijpt haar.

Een groot deel van haar leven woonde ze in Friesland in een, mede door haar opgerichte, woongroep. Door het enthousiasme waarmee de auteur schrijft, vind je het jammer dat je er zelf nooit bent geweest, er zelf nooit hebt gelogeerd, zodat je zelf de sfeer kon proeven en kon zien hoe het was. Tegelijkertijd vraag je je af of het wat voor jezelf is of niet. De auteur beschrijft op een eerlijke manier de voordelen van wonen in een groep, zoals gezamenlijk eten en samen dingen doen, maar ook de nadelen, zoals soms het gebrek aan privacy. 

Het is interessant om te lezen wat ze allemaal deden, wat ze organiseerden en hoe ze leefden.

Het verhaal over de woongroep laat goed zien hoe verschillend kinderen die zijn opgegroeid in een woongroep reageren en dat het niet slecht voor een kind hoeft te zijn als ze door meerdere volwassenen zijn opgevoed.

Bij het afscheid van de woongroep voel je haar verdriet, maar tegelijkertijd ook de zin om te gaan wonen in Groningen. 

Net als in Friesland, wist ze zich ook in Groningen goed te integreren. Veel mensen kunnen een voorbeeld aan haar nemen. Ook in Groningen was ze actief, zoals met dansen. 

Daarnaast ging ze ook naar een schrijversclub waarover ze haar ervaringen beschrijft in dit boek en wat ze daar heeft geleerd, zoals over het schrijven van een bladspiegel. Het is indrukwekkend om te lezen hoe ze haar eerste boek tot stand heeft gebracht en hoe er in haar familie op werd gereageerd. Je wilt dat boek lezen.

De auteur heeft niet alleen over zichzelf geschreven, maar er zijn ook een aantal hoofdstukken over haar zussen en een paar hoofdstukken over dierbare vrienden van haar.

Soms moet je lachen, zoals om de tekst die iemand op zijn graf heeft laten plaatsen. 

Zorg dat je gegeten hebt, want je krijgt geregeld trek door de gerechten die ze opnoemt, zoals in draadjesvlees met jus en sperziebonen, dat ze als kind bij haar tante vaak at. 

Kortom; Wie zei dat mijn leven saai is van Louise Hompe is een allesbehalve saai levensverhaal. Het is een indrukwekkend levensverhaal van een vrouw die haar leven volop heeft geleefd en alles met veel passie heeft gedaan. Ondanks dat ze K had, wist ze toch positief te blijven.

Het boek is onder andere te koop bij bol en bij Amazon.

Voldeed het boek aan je verwachtingen?

Ja, het boek voldeed aan mijn verwachtingen.

Wat vind je van de cover? 

Het is een mooie cover die bij het boek past. Je ziet de auteur hoe ze was en hoe ze stond in het leven.

Wat vind je van de titel van het boek? 

De titel is erg goed gekozen.

Wat vind je van de schrijfstijl? 

Het boek is op een vlotte en beeldende manier geschreven, waardoor het boek vlot wegleest. De overleden personen komen door de schrijfstijl van de auteur tot leven.

Wat vind je van de opbouw van het verhaal?

Het verhaal is op een chronologische manier geschreven. Daar heeft de auteur goed aan gedaan.

Zat je direct in het verhaal?

Ja, ik zat direct in het verhaal.

Weet dit boek je aandacht vast te houden?

Ja, het boek weet je aandacht vast te houden.

Wat vond je van de locaties in het boek? 

Amsterdam en Nijmegen zijn mooie steden en ook de andere plaatsen klinken mooi.

Heeft de auteur je kunnen raken?

Ja, de auteur heeft me diverse keren weten te raken, zoals het verhaal van Wilma heeft me echt geraakt. Ik was echt kwaad op een paar personen, zoals ze met haar waren omgegaan. Ook heeft het afscheid van de auteur van haar moeder me geraakt en zo zijn er nog een aantal stukjes die me geraakt hebben.

Mooie quote in het boek: 

Grootheidswaan wordt altijd gestraft.

Zou je het boek aanraden? 

Ik kan iedereen het boek aanraden.

Voor welke doelgroep zou dit boek geschikt kunnen zijn?

Voor eenieder die van waargebeurde levensverhalen houdt.

Hoeveel sterren geef je het boek? 

5 sterren.

Ga je het boek nog een keer lezen? 

Nee, ik ga het boek niet nog een keer lezen.

Ga je het boek houden of geef je het weg? 

Ik ga het boek laten zwerven.

Ga je vaker een boek van deze auteur lezen? 

Dit was haar laatste boek, maar ik wil haar vorige boeken zeker lezen.

Leuk weetje over het boek:

Helaas is het geen leuk weetje, maar een triest weetje. 

Louise Hompe is niet lang na de lancering van dit boek op 4 mei 2023 overleden.

Je kunt haar overlijdensbericht lezen op de site van KFPS.

Website van de auteur:

LOUISE HOMPE

Website van de uitgever:

Uitgeverij Nobelman

Of kijk op LIBRIS.nl of het boek bij jou in de buurt in een boekwinkel te koop is.
Het boek is ook te koop op Amazon. 

Je kunt ook kijken op de Bibliotheek of het boek in een bibliotheek te leen is.