Donald Duck


Foto komt van COVER BROWSER.

Als ik aan Donald Duck denk, dan denk ik aan mijn oma. Zij was er eerst op geabonneerd en later heeft mijn oom dat abonnement overgenomen, maar bleven we de Donald Duck trouw lezen. Ook later toen hij in de leesmap bij mijn ouders zat. Weer later heb ik er zelf nog een paar jaar een abonnement op gehad en nu lees ik hem in de leesmap. Het is het enigste blad dat niet weggaat (heb een houdmap), omdat het een leuk blad blijft om te lezen.
De jaren dat ik geen abonnement had op de Donald Duck, kocht ik hem los, want ik kon en kan niet zonder dat blad. Het blijft echt een leuk blad voor van jong tot oud.

Toen ik een jaar of 8 was, logeerde ik een keer bij mijn oma en was ze me kwijt. Ik zat achter een stoel, waar ook de kast stond waar de Donald Ducks in lagen, Donald Ducks te lezen. Toen wist ze dat ze me daar kon vinden als ze me kwijt was. 

Nu was en ben ik nog steeds iemand die graag leest en niet alleen strips, maar ook andere soorten boeken, maar op school was het not done om strips te lezen. Veel leraren vonden dat geen lezen, maar plaatjes kijken. Volgens veel leraren stak je er niets op.
Moet zeggen dat ik de leraren toch ongelijk moest geven, want ook vroeger kon je wel het een en ander opsteken van Donald Duck. Je had vroeger in de Donald Duck één of twee pagina's met Van 0 tot nu, waar de geschiedenis van de wereld werd geschreven, je had toen ook ééns in de zoveel tijd een pagina dat vertelde over een bepaald soort dier. 
Tegenwoordig kunnen kinderen ook nog genoeg opsteken en hoop dan ook dat de scholen tegenwoordig anders tegen Donald Duck aankijken.

Reacties

  1. Ik heb ook nog de Donald Ducks van vroeger. Zij blijven leuk. Mooi geschreven column van jou.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Van Binnen Is Alles Stuk - Simon Hammelburg

Het Libertarische Sociaal Contract

Knock-Out - Cis Meijer

Onder De Vlinderboom - Pauline Vijverberg