Wie is de baas?

Gister haalde ik de boekenkasten leeg en maakte ze schoon. Het is enerzijds een vervelend klusje, want de boekenkasten moesten ook in de olie en goed uitgewreven worden, maar toen ik na 2 uur daarmee klaar was, gaf me dat een heel goed gevoel. Anderzijds ook wel een leuk klusje, want je ziet welke boeken je hebt (alsof ik dat niet weet ;) ) en zei geregeld tegen manlief dat hij die en die boek w.o. De 100 jarige man die uit het raam klom en verdween van Jonas Jonasson moest lezen. Dat vond hij een goed idee en zou dat zeker doen.

Op een gegeven moment had ik het boekje Wie is de baas? van Francien van Westering in handen en liet dat manlief zien. Hij zag eerst alleen de titel en zei dat hij uiteraard de baas is. Ik heb hem maar gelijk gegeven. Als hij de baas wil zijn, ik vind het best. Jullie weten natuurlijk allemaal dat ik de baas ben, maar ik laat hem graag in zijn waarde. ;) Daarna keek hij nog eens goed naar het boekje en begreep zijn plaats. Ik keek ondertussen naar een lief monstertje die op zijn mat mij met een hooghartige blik aan zat te kijken van dat ik maar lekker verder moest dromen met dat ik de baas ben, dat is hij namelijk. In mijn ooghoek zag ik het zwarte monster in zijn doos hetzelfde denken. 

Bijna iedereen kent de spreuk 'Een hond heeft een baas en een kat heeft personeel'. Het klopt. Geloof me, wij hebben twee hele strenge bazen. Als je midden in de nacht wakker wordt omdat je naar het toilet moet, dan komen ze rustig naar je toe van 'als je toch wakker bent, dan kun je ons net zo goed eten geven'. Ze kunnen je ook 's morgens wakker staren. Dan is het een geslijm om geknuffeld te worden, maar in wezen bedoelen ze dat je op moet staan en hen eten en drinken moet geven, want ze zijn uitgehongerd en verdroogd terwijl er nog genoeg brokjes en water in de bakjes zit. Eenmaal beneden doen ze er alles aan dat je hen eerst eten en drinken geeft alvorens je wat anders gaat doen. 

Willen ze een snoepje dan laat Paddy Bleu Diesel Polo het werk doen. Paddy Bleu blijft dan op een afstandje staan tot Diesel Polo manlief eindelijk zover heeft dat hij snoepjes aan ze geeft. Diesel Polo doet dat door veelvuldig kopjes te geven, met zijn pootje tegen je aan te tikken of hij probeert je te hypnotiseren door je langdurig aan te staren. Gek genoeg werkt dat vaak.

Willen ze knuffelen dan laten ze dat ook blijken. Je krijgt dan kopstoten, Diesel Polo gaat dan voor het scherm van mijn Chromebook zitten zodat ik hem kan knuffelen of je krijgt van een van de twee een paar zachte tikken met hun pootje tegen je aan.

Als ze iets niet willen, dan laten ze dat ook heel duidelijk merken. Ze kunnen heel goed oost Indisch doof zijn en je een hele tijd laten zoeken naar ze als je ze kwijt bent om vervolgens onschuldig ergens vandaan te komen en je raar aankijken als je zegt dat je ze kwijt was.

Ondanks dat het strenge bazen kunnen zijn, zou ik ze voor geen goud willen missen, want stiekem zijn het ook wel weer de leukste bazen die je kunt hebben.