De Architectuur Van De Liefde - Leon Verschuur



Van uitgeverij Conserve mocht ik dit boek lezen en recenseren. Ik wil ze daar hartelijk voor danken.

Waar gaat het boek over? 
Als bedankje voor zijn hulp in een plaatselijke antiekzaak ontvangt Bernardo een replica van een intrigerend vrouwenbeeld. Deze sculptuur blijkt een danseres voor te stellen die op het eind van de negentiende eeuw verbaasde met haar sluierdans. Bernardo ziet een onverklaarbare gelijkenis tussen het beeld en een Catalaanse kunsthistorica die hij ontmoet tijdens een congres. Hij waagt het erop, haar te bezoeken in Barcelona.
In de stad van Gaudí hoopt hij zijn onpeilbare ex-vriendin uit het hoofd te kunnen zetten en afstand te nemen van zijn in muziek gedompelde vriend Ralph. Maar juist degenen die hij was ontvlucht lijken aangewezen om Bernardo uit de benauwenis te helpen waar hij in terechtkomt.
Een verhaal over liefde en vriendschap, waarbij de hartstocht voor twee vrouwen is verweven met een passie voor de kunst rond 1900 en de architectuur van Antoni Gaudí en Frank Lloyd Wright.

Bron: bol.com.

Over de auteur:
De architectuur van de liefde is het romandebuut van Leon Verschuur (Venlo, 1959). Hij woont in Nijmegen en publiceerde eerder op het gebied van de semantiek van natuurlijke taal.

Bron: bol.com.

Wat vind je van het boek? 
De titel en het beeld op de cover maken nieuwschierig. Je wilt weten wat er met de titel bedoeld wordt, hoe het beeld eruit ziet en wat voor rol het beeld in het verhaal speelt.
Op een vlotte, beeldende, vaak poëtische manier is het verhaal verteld. Het is bezien vanuit Bernardo met af en toe een intermezzo van Ralph waarin zijn leven even wordt bekeken, hoe hij zich voelt en wat hij doet. Geregeld moet je lachen om bepaalde stukjes zoals op een gegeven moment dat Frans zegt dat hij weer op zijn praatstoel zit.
Op een gegeven moment heb je het idee dat je het plot wel kan raden, maar dan blijkt tegen het eind dat het verhaal een andere onverwachte wending krijgt waardoor het plot toch niet is wat je in eerste instantie dacht. Het verhaal kent sowieso diverse onverwachte wendingen die je niet aan ziet komen zoals bijvoorbeeld de waarde van een bepaalde lamp en de reactie van Alfred erop en het bezoek van Bernardo aan Spanje, die anders verloopt dan je dacht. Door de omschrijving van de plaatsen waar Bernardo is, waan je jezelf ook op die plaatsen en wil je ook naar Barcelona om het met eigen ogen te aanschouwen. De hoofdpersonen zijn stuk voor stuk uniek met hun bijzondere karakters. De een kan je beter volgen dan de ander, maar dat maakt ze zoals gezegd, juist uniek. Aan sommige personen heb je een hekel, maar tegen het eind ben je wat milder over ze.
Het is een verhaal over vriendschap, liefde, omgaan met teleurstellingen en over kunst en muziek. Je komt te weten wat het beeld moet voorstellen dat op de cover staat en wat voor rol die speelt in het verhaal, maar je komt ook meer te weten Barcelona, Gaudi en Frank Lloyd Wright. Daarnaast lees je een handige tip over hoe je een oude lamp kan schoonmaken.
Kortom, dit is een heerlijke feelgood roman vol liefde en kunst.

Voldeed het boek aan je verwachtingen?
Ja, het boek voldeed aan mijn verwachtingen.

Wat vind je van de cover? 
Het donker grijs is wat te donker, als die een paar tinten lichter was geweest, dan was het een hele mooie cover geweest.

Wat vind je van de titel van het boek? 
Die klinkt cryptisch als je het verhaal niet kent, maakt nieuwschierig en aan het eind kan je alleen maar concluderen dat de titel goed is gekozen.

Wat vind je van de schrijfstijl? 
Die is vlot, beeldend en geregeld poëtisch.

Hoe origineel is het verhaal?
Heel erg origineel.

Wat vind je van de opbouw van het verhaal?
Het verhaal is goed opgebouwd. Het verhaal is opgedeeld in 4 delen die ieder hun eigen hoofdstukken hebben.

Zat je direct in het verhaal?
Ja, ik zat er direct in.

Weet dit boek je aandacht vast te houden?
Dat weet het boek zeker.

Heeft het plot je verrast?
Ja, ik had een ander plot verwacht.

Zijn de karakters in het boek geloofwaardig?
Ze zijn stuk voor stuk geloofwaardig.

Welke persoon vond je het leukst en waarom? 
Frans vind ik het leukst, omdat hij een heerlijke kwebbelkous is die het allemaal goed bedoelt.

En aan wie had je een hekel en waarom? 
Ik had aan niemand echt een hekel, ook niet aan de persoon waar je eigenlijk wel een hekel aan moet hebben.

Zou je bevriend kunnen zijn met de hoofdpersoon?
Dat denk ik wel.

Wat vond je van de locaties in het boek? 
Amsterdam is een hele mooie stad en Barcelona lijkt mij ook heel erg mooi.

Zou je in de tijd dat het boek zich afspeelt kunnen leven?
Het verhaal speelt zicht in de huidige tijd af en dat gaat me goed af.

Heeft de auteur je kunnen raken?
Nee, maar dat is niet erg.

Mooie quote in het boek: 
Ik vond het af en toe dronkemanspotpouri's van de meest wilde versierselen.

Zou je het boek aanraden? 
Ja, ik kan iedereen het boek aanraden.

Voor welke doelgroep zou dit boek geschikt kunnen zijn?
Voor een ieder die van feelgood romans houdt.

Hoeveel sterren geef je het boek? 
4 sterren.

Ga je het boek nog een keer lezen? 
Nee, één keer vind ik genoeg, maar ik hen er wel van genoten.

Ga je het boek houden of geef je het weg? 
Het is een e-book, die kan ik niet weggeven.

Ga je de verfilming bekijken? 
Voor zover ik weet is er (nog) geen verfilming van dit boek, maar mocht die er ooit komen, wat zomaar zou kunnen, dan ga ik die waarschijnlijk niet kijken. Ik hou het boek liever in gedachten zoals ik het gelezen heb.

Houdt 't boek je nog lang bezig nadat je het uit had?
Ik denk niet dat het boek mij lang bezig blijft houden.

Ga je vaker een boek van deze auteur lezen? 
Misschien wel, hangt van het boek af.

Website van de uitgever:
UITGEVERIJ CONSERVE






Koop bij bol.com

Reacties

Populaire posts van deze blog

Van Binnen Is Alles Stuk - Simon Hammelburg

Het Libertarische Sociaal Contract

Knock-Out - Cis Meijer

Onder De Vlinderboom - Pauline Vijverberg