Zuurstofconfetti - Elma Van Haren



Eindelijk nieuwe poëzie van Elma van Haren! Haar laatstverschenen bundel was Flitsleemte, alweer jaren geleden, een bundel vol 'spontane, schotse en scheve gedachten vol zintuiglijke beleving en mentale gewaarwording die je zo een-twee-drie niet in de poëzie verwachtte' (Vrij Nederland). Poëzie dus, die je wél van Elma van Haren kan verwachten.

De cover doet zomers aan, de kleurige gebouwen doen denken aan de kleurige huizen op de ABC-eilanden. De lucht daarentegen voorspelt niet zoveel goeds. Toch klinkt de titel wel weer lekker vrolijk, alsof de lucht vol confetti zit. Op de achterkant kijkt de auteur je vriendelijk aan, alsof ze wil zeggen dat alles wel goed komt.

Zuurstofconfetti van Elma van Haren is opgedeeld in 3 delen die elk hun passende gedichten hebben: Bloemistengrond, Hoefschrapend hart en Zuurstofconfetti. Elma eindigt met aantekeningen waarin ze uitleg geeft over een paar gedichten die in deze gedichtenbundel staan.

Elma van Haren heeft in Zuurstofconfetti gespeeld met de gedichten, de gedichten zijn niet allemaal even netjes in een rechte rij geschreven, maar lekker afgewisseld; dan weer een of meerdere zinnen aan de rechterkant, dan een paar aan de linkerkant of in het midden en ze laat zelfs af en toe de letters zweven, alsof ze een eigen leven leiden. Ook met de lettergrootte speelt ze graag waarbij het lijkt of de ieniemienie letters staan voor gefluisterde zinnen en de 'normale' lettergrootte staan voor hardop gepraat. Soms dikt ze een woord aan door een woord dik te typen en één keer geeft ze achterkant van de tekst een zwarte kleur en de tekst wit.

Over kleur gesproken, daar zitten de gedichten vol mee. Van zachtblauw tot lilagroen. De laatste vreemde kleur kan je ontdekken in het gedicht Scala, Score, Punt. Ook heeft ze het vaak over eten, drinken, dieren en de natuur. Ze laat haar gedachten heen en weer gaan, schots en scheef en soms zo krom als een hoepel. Het zijn gedichten die fantasievol, soms humorvol zijn geschreven, maar soms ook raken zoals het gedicht Decibellenpijn. Het gedicht Miniem lijkt wel twee gedichten in één gedicht waarbij beide gedichten aan het eind samenkomen. De gedichten Koude Kleren en Holle Bomen zetten je aan het denken, laten je anders naar bepaalde dingen kijken.

Het enige minpuntje is dat de inhoud achterin staat en niet voorin, dat was wel fijner geweest als het voorin had gestaan. Aan de andere kant past het ook wel weer bij Elma van Haren.

Kortom: Zuurstofconfetti van Elma van Haren is een kleurrijke gedichtenbundel met kleurrijke, rake en humorvolle gedichten waarbij de auteur heeft gespeeld met taal en soms een paar woordgrapjes heeft gemaakt. En een enkele keer gebruikt ze Franse, Engelse en Duitse woorden als het gedicht erom vroeg.

Hoeveel sterren geef je het boek?
4 sterren.

Website van de uitgeverij:

Reacties

Populaire posts van deze blog

Van Binnen Is Alles Stuk - Simon Hammelburg

Knock-Out - Cis Meijer

Het Libertarische Sociaal Contract

Onder De Vlinderboom - Pauline Vijverberg