De Laatste Getuige - Frank Krake


Van Frank Krake Mocht ik zijn boek lezen en recenseren. Ik wil hem daar hartelijk voor danken.

Subtitel:
De man die drie concentratiekampen en een grote scheepsramp overleefde

Waar gaat het boek over? 
Wim Alosery (1923) zwerft als kleine jongen door de straten van Kattenburg in Amsterdam om uit de handen van zijn drinkende stiefvader te blijven. Daar leert hij te overleven en ontwikkelt hij eigenschappen die tien jaar later zijn leven zullen redden.

Liggend op het dak van een rijdende trein ontvlucht hij de verplichte Arbeitseinsatz in Duitsland. Hij duikt onder bij een boer in West-Friesland en schuilt maandenlang in een kist onder de grond, tot hij bij een razzia wordt opgepakt. Na een verblijf in het beruchte Gestapo-hoofdkwartier in de Euterpestraat en het Huis van Bewaring aan de Weteringschans, wordt hij opgesloten in Kamp Amersfoort. Na enkele weken gaat hij op transport naar een relatief onbekend concentratiekamp in Duitsland: Neuengamme, bij Hamburg. Hij weet te overleven door zijn inventiviteit, levenskracht en wat hij op Kattenburg leerde.

Neuengamme is het kamp waar de meeste niet-Joodse Nederlanders worden vermoord. Maar niet door het gebruik van gaskamers. In het hoofdkamp en de Aussenlager, de buitenkampen, is het motto: Vernichtung durch Arbeit - vernietiging door arbeid. Wim wordt tewerkgesteld in Husum, bij het onmenselijk zware graafcommando voor antitankgrachten in Noord-Duitsland.

Enkele dagen voor de bevrijding komt hij na een gruwelijke tocht met zevenduizend medegevangenen op de luxe oceaanstomer Cap Arcona terecht, in de baai van Lübeck en op twee kilometer van de kust. De bevrijding is nabij. Terwijl de geallieerden het Duitse leger op de wal tot overgave dwingen voeren jachtvliegtuigen van de RAF bombardementen uit op de schepen die in de baai voor anker liggen. Drie daarvan, waaronder de Cap Arcona, worden vol getroffen. De gevangenen zitten benedendeks als ratten in de val.

Op wonderbaarlijke wijze weet Wim het inferno te ontvluchten. Totaal uitgeput bereikt hij de wal, aan de goede kant van de baai. Waldemar Nods, de vader van Sonny Boy, zit op hetzelfde schip. Ook hij weet te ontkomen, maar wordt op het strand alsnog door jongens van de Hitlerjugend vermoord. Wim heeft meer geluk. Met niet meer dan vierhonderd andere gevangenen overleeft hij één van de grootste scheepsrampen aller tijden.

Bron: bol.com.

Omslagontwerp en binnenwerk:
Paul Scheurink grafisch ontwerp

Jaar van verschijnen:
2018

Druk:
Eerste druk

ISBN:
9789082476415

Bindwijze:
Paperback

Aantal pagina's:
392

Genre:
Geschiedenis en maatschappij

Verfilmd?
Het boek is (nog) niet verfilmd, maar verdient het zeker om verfilmd te worden.

Wat vind je van het boek? 
Bij het zien van de schitterende cover van De Laatste Getuige van Frank Krake weet je meteen dat je niet zomaar een zoveelste oorlogsverhaal gaat lezen. Om een of andere reden weet je meteen dat je een indringend, afschuwelijk verhaal gaat lezen.
Al gelijk tijdens het lezen van het eerste hoofdstuk krijg je een zwak voor Wim, je hebt hem meteen in je hart gesloten. Je hebt meteen al door dat er geen kwaad schuilt in hem, die keren dat hij boos wordt, is het terrecht en heeft die persoon het ook verdiend. Ondanks dat het een indringend, schokkend verhaal is, is het tegelijkertijd ook bewonderenswaardig hoe inventief Wim was. Je kan alleen maar begrip hebben voor waarom hij wilde overleven en gelukkig heeft hij die wens van toen uiteindelijk ook uit kunnen laten komen. Bij het weerzien met zijn moeder moet je alleen maar lachen om de opmerking die hij maakte na wat zijn moeder tegen hem zei.
De Laatste Getuige geeft goed weer hoe de jeugd van Wim was, wat hij was geworden als de oorlog niet was uitgebroken, hoe het vroeger was op Kattenburg in Amsterdam, hoe de band was met zijn moeder en zus, het begin van de oorlog in Amsterdam, hoe Wim wist te overleven in de drie concentratiekampen en van de scheepsramp, hoe het eraan toe ging in de kampen en op de schepen, hoe hij zijn vrouw heeft leren kennen en hoe het Wim na de oorlog is vergaan. Het is niet alleen het verhaal over Wim en zijn medegevangenen, maar hoe veel Duitsers ook hebben geleden, hoe die soms voor onmenselijke keuzes werden gesteld zoals bijvoorbeeld de kapitein van Cap Arcona en de lijkenopruimer in een van de kampen.
Na het lezen van dit boek kan je alleen nog maar postuum bewondering voor hem hebben. Iedereen kan zelfs nog een wijze les van hem leren van zijn hulp dat hij aan Duitse toeristen in 1959 bood. Ondertussen vraag je je stiekem af van wat als hij een andere keus had gemaakt indertijd, hoe zou zijn leven dan zijn gelopen?
Het is een verhaal van overleven, normen en waarden laten vieren omdat het anders jouw dood betekende, vergeven, maar niet vergeten, wilskracht, woede, machteloosheid, moed en hoop houden.
De foto's maken het boek compleet. Ze zijn lang niet allemaal even leuk om te bekijken, maar het is wel goed dat ze allemaal geplaatst zijn zodat je een nog beter beeld krijgt van hetgeen er allemaal is gebeurd.
Kortom; De Laatste Getuige van Frank Krake moet je echt gelezen hebben, zeker als je van verhalen over de oorlog houdt. Het laat zien hoe het er in de concentratiekampen en op de schepen waar Wim op heeft gezeten aan toe ging. Het is goed dat het verhaal is geschreven opdat men weet wat er indertijd allemaal is gebeurd, dat dit nooit meer mag gebeuren.

Voldeed het boek aan je verwachtingen?
Ja, meer dan dat.

Wat vind je van de cover? 
Die is schitterend.

Wat vind je van de titel van het boek? 
Die is heel erg goed gekozen, want Wim was de laatste getuige die alles kon navertellen.

Wat vind je van de schrijfstijl? 
Die is vlot en beeldend.

Hoe origineel is het verhaal?
Heel erg origineel, want het is zoals Wim het heeft beleefd.

Wat vind je van de opbouw van het verhaal?
Die is goed, het verhaal is chronologisch geschreven.

Zat je direct in het verhaal?
Ja, ik zat direct in het verhaal.

Weet dit boek je aandacht vast te houden?
Ja, dat weet het boek zeker. Eenmaal in begonnen, kan je niet meer stoppen omdat je wilt weten hoe het verder gaat.

Welke persoon vond je het leukst en waarom? 
Wim, omdat er geen kwaad in hem zit en mensen kan vergeven.

En aan wie had je een hekel en waarom? 
Dat zijn er teveel om op te noemen.

Zou je bevriend kunnen zijn met de hoofdpersoon?
Dat denk ik wel.

Zou je in de tijd dat het boek zich afspeelt kunnen leven?
Tijdens de oorlog niet, maar daarvoor en daarna wel.

Heeft de auteur je kunnen raken?
Ja, dat heeft hij. Ieder verhaal over de oorlog raakt me, ook dit verhaal van Wim heeft me heel erg geraakt. Ik merkte dat ik tijdens het lezen zelf ook boos werd op de SS'rs, Kapo's en de Russen. Het is te hopen dat dit nooit meer gebeurd.

Mooie quote in het boek: 
De belangrijkste les die hij leerde was indien je geen slaag wilde, je vooral niet moest opvallen.

Zou je het boek aanraden? 
Ja, ik kan iedereen het boek aanraden.

Voor welke doelgroep zou dit boek geschikt kunnen zijn?
Voor een ieder die geïnteresseerd is in de verhalen over de Tweede Wereldoorlog.

Hoeveel sterren geef je het boek? 
5 sterren.

Ga je het boek nog een keer lezen? 
Ik denk het niet.

Ga je het boek houden of geef je het weg? 
Het is een gesigneerd exemplaar, die gaat dus terug in de boekenkast.

Houdt 't boek je nog lang bezig nadat je het uit had?
Dit boek gaat me nog wel even bezig houden.

Ga je vaker een boek van deze auteur lezen? 
Ja, dat ga ik zeker doen.

Leuk weetje over het boek:
Het is geen leuk weetje, maar op 2 mei j.l. is Wim helaas overleden. Lees er meer over op de site van Uitgeverij Achtbaan.

Leesfragment:
Ga naar de website van Uitgeverij Achtbaan om een leesfragment van dit boek te lezen.

Website van de auteur:
Frank Krake Twitter

Website van de uitgever:
UITGEVERIJ ACHTBAAN








Koop bij bol.com

Reacties

Populaire posts van deze blog

Van Binnen Is Alles Stuk - Simon Hammelburg

Knock-Out - Cis Meijer

Het Libertarische Sociaal Contract

Onder De Vlinderboom - Pauline Vijverberg