Van Binnen Is Alles Stuk - Simon Hammelburg


Van uitgeverij Aspekt mocht ik dit boek lezen en recenseren. Ik wil ze daar hartelijk voor danken.

Subtitel:
Herinneringen van vernielde generaties

Waar gaat het boek over? 
Wie denkt dat met de bevrijding van Nederland in 1945, de Tweede Wereldoorlog geëindigd is, vergist zich. Wie denkt dat de oorlog zal eindigen wanneer de laatste persoon die toen heeft geleefd is gestorven, vergist zich ook. Want de Tweede Wereldoorlog heeft ook de generaties die na de oorlog zijn geboren, getekend. Dit geldt vooral maar zeker niet uitsluitend voor mensen met een Joodse achtergrond; het leven van de zogeheten tweede generatie (en de generaties daarna) wijkt af van hun leeftijdsgenoten. Oorlog en vervolging houdt hen in de greep, hoezeer zij ook proberen een 'gewoon' leven te leiden. Het is niet verwonderlijk dat dit tot misverstanden leidt en onbegrip. Hun ouders menen dat zij niets hebben meegemaakt, hun niet-joodse vrienden en partners kunnen het niet bevatten. Wie wil weten hoe het voelt om de erfenis van vervolging en massamoord te moeten dragen, vindt in dit boek een aangrijpend antwoord. De auteur heft geen klaagzang aan, maar weet met de nodige humor en prachtige dialogen de leefwereld op te roepen van hemzelf en zijn generatiegenoten. Een uitermate boeiend verhaal, een eerlijk relaas, waardoor het grote zwijgen wordt doorbroken. Velen zullen zich herkennen en daardoor erkend voelen. De vorm die de auteur heeft gekozen om de resultaten van zijn uitgebreid onderzoek naar de tweede generatie te presenteren, in romanvorm, is bijzonder geslaagd omdat het ons lezers in staat stelt ons te verplaatsen in een op andere wijze onvoorstelbaar leed.

Prof. dr. Klaas A.D. Smelik,

directeur Etty Hillesum Onderzoekscentrum

Bron: bol.com.

Omslagontwerp:
Anat Ratzabi

Binnenwerk:
Brigitte de Graaf

Jaar van verschijnen:
2018

ISBN:
9789463384438

Bindwijze:
Paperback

Aantal pagina's:
284

Genre:
Literaire romans

Verfilmd?
Het boek is (nog) niet verfilmd.

Wat vind je van het boek? 
Bij het zien van de cover van Van binnen is alles stuk van Simon Hammelburg krijg je al een idee dat het wel over Tweede Wereldoorlog moet gaan en dan met name met wat er met de joden is gebeurd.
Het boek begint met het gedicht 'Ze zijn er nog' dat direct in je gaat zitten.
Daarna begint het verhaal van een man die zijn vrouw verliest en hoe hij zijn leven probeert op te pakken. Het eerste hoofdstuk komt meteen binnen donderen. Je voelt het ongeloof van de man die het niet kan geloven dat zijn vrouw is overleden. Je voelt zijn onmacht en zijn ergernis naar bepaalde personen toe die hun ongevraagde en grove mening over zijn vrouw maakten. Desondanks moet je af en toe ook wel lachen om zijn humor zoals bijvoorbeeld over een opmerking die hij maakt over de kist waarin zijn vrouw ligt en zijn opmerking over de cake na afloop.
Het is een verhaal waar diverse personen samenkomen die hij kent. Personen die eenzelfde soort jeugd als hij hebben meegemaakt. Het verhaal laat zien hoe de Tweede Wereldoorlog jaren na dato nog steeds doorleeft op de generaties daarna. De een is er beter uitgekomen en heeft een betere jeugd gehad dan de ander, maar ze hebben gemeen dat ze veel (onbekende) familie hebben verloren en hoe de nabestaanden daarop reageren. Langzaam aan kom je erachter waar de hardheid van bepaalde personen vandaan komt, hoe de een blijft hangen in de oorlog terwijl een ander verder leeft of er niets is gebeurd, hoe de jeugd van de hoofdpersoon was, hoe sommigen door valse identiteiten de oorlog hebben weten te overleven ook al was dat vaak door het oog van de naald, hoe veel onderduikers werden behandeld door de bewoners waar ze zaten ondergedoken waarbij het duidelijk wordt dat je echt mazzel moet hebben met de bewoners, dat niet iedereen even aardig en vriendelijk was, dat lang niet alle Duitse soldaten slecht waren, dat er ook een paar tussen zaten met een hart. Je komt erachter hoe de joden werden behandeld toen ze weer terug naar hun 'huis' wilden en hun spullen terug wilden hebben die de Duitse soldaten hebben onteigend of aan buren hadden gegeven. Hoe ze jaren na dato probeerden om een vergoeding te krijgen voor het verlies dat ze hebben geleden, hoe ze daarin tegen gewerkt werden door diverse instanties. Hoe veel 'eigen' landgenoten ze in de steek hebben gelaten, sommigen  ze zelfs verraden in de oorlog.
Het is een heel indrukwekkend en aangrijpend verhaal dat je beter doet beseffen dat, ook al is de Tweede Wereldoorlog al jaren voorbij, voor veel mensen dat gevoelsmatig niet is. Je ziet het niet altijd, maar van binnen voelen ze dat vaak des te meer.
Kortom; Van binnen is alles stuk van Simon Hammelburg is een heel indrukwekkend en aangrijpend verhaal dat je laat zien hoe de Tweede Wereldoorlog bij veel mensen heden ten dage nog steeds doorleeft op de generaties daarna. Het verhaal zet je aan het denken. Je zou dit boek moeten lezen om de mensen die de oorlog hebben meegemaakt en de generaties daarna beter te begrijpen.

Voldeed het boek aan je verwachtingen?
Ja, dat deed het boek.

Wat vind je van de cover? 
Die is mooi, past bij het boek. Het mooie is dat de vrouw en het kettinkje in het boek voorkomen.

Wat vind je van de titel van het boek? 
Die is heel erg goed gekozen, want zo is het ook bij de personen in het boek.

Wat vind je van de schrijfstijl? 
Die is vlot en beeldend.

Hoe origineel is het verhaal?
Heel erg origineel.

Wat vind je van de opbouw van het verhaal?
Die is goed. Het chronologisch geschreven waarbij er geregeld teruggeblikt wordt op de tijd als het verhaal erom vroeg.

Zat je direct in het verhaal?
Ja, ik zat er direct in.

Weet dit boek je aandacht vast te houden?
Dat weet het boek zeker. Als je eenmaal begint te lezen, dan kan je niet meer stoppen omdat je wilt weten hoe het verder gaat.

Is het verhaal geloofwaardig?
Ja, dat is het verhaal zeker.

Zijn de karakters in het boek geloofwaardig?
Ja, dat zijn ze stuk voor stuk.

Welke persoon vond je het leukst en waarom? 
Rachel, omdat ze een troost is voor de hoofdpersoon en geen oordeel heeft, maar hem respecteert om wie hij is.

En aan wie had je een hekel en waarom? 
De moeder van de hoofdpersoon, omdat ze een vrouw is die alleen aan zichzelf denkt en geen begrip voor anderen heeft, zich niet in anderen kan verplaatsen.

Zou je bevriend kunnen zijn met de hoofdpersoon?
Dat denk ik wel.

Wat vond je van de locatie in het boek? 
Over het algemeen klinken ze heel mooi.

Heeft de auteur je kunnen raken?
Ja, dat heeft hij. Het is ongelooflijk hoe de oorlog jaren na dato nog door kan leven in mensen. Daar sta je niet bij stil. Na het lezen van dit boek, bergijp ik het beter, al zou ik het nooit echt zo goed kunnen begrijpen als de personen in het boek omdat ik geen oorlog heb meegemaakt en niet zoveel familie heb verloren. Het lijkt me in ieder geval verschrikkelijk. Ik kan me voorstellen dat mensen doordraaien als ze datgene hebben meegemaakt wat de personen in het boek hebben meegemaakt.

Mooie quote in het boek: 
In vrede sterven is immers een mensenrecht.

Zou je het boek aanraden? 
Ik kan iedereen het boek aanraden.

Voor welke doelgroep zou dit boek geschikt kunnen zijn?
Voor een ieder die geïnteresseerd is in verhalen over de Tweede Wereldoorlog.

Hoeveel sterren geef je het boek? 
5 sterren.

Ga je het boek nog een keer lezen? 
Ik denk het niet.

Ga je het boek houden of geef je het weg? 
Het boek mag terug in de boekenkast bij de andere boeken over de oorlog.

Houdt 't boek je nog lang bezig nadat je het uit had?
Dit boek gaat me denk ik nog wel even bezig houden.

Ga je vaker een boek van deze auteur lezen? 
Misschien wel, hangt van het boek af.

Leuk weetje over het boek:
Dit boek heeft een eigen Facebookpagina.

Website van de auteur:
SIMON HAMMELBURG

Website van de uitgever:
Uitgeverij Aspekt





Koop bij bol.com

Reacties

  1. Jee Ann, je doet mij blozen. Bedankt voor deze prachtig geschreven recensie. Je kaakt de kern als geen ander.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. >*En aan wie had je een hekel en waarom?*
    >De moeder van de hoofdpersoon, omdat ze een vrouw is die alleen aan zichzelf denkt en geen begrip voor anderen heeft, zich niet in anderen kan verplaatsen.

    Als het een man was geweest 'die alleen aan zichzelf denkt en geen begrip voor anderen heeft en zich niet in anderen kan verplaatsen', had dat dan verschil gemaakt?

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Bevrijdend scherp (geen detail ontgaat hem) beschrijft Simon Hammelburg de psychische en fysieke beschadigingen van niet te bevatten onmenselijkheden. Hoe schier onbegrijpelijke gebeurtenissen tijdens en na de Sjoa snoeihard van invloed zijn op de overlevenden, de generaties erna en de toekomst. De wijze waarop dit wordt beschreven dwingt respect af. Nooit, in mijn beleving, is deze materie zo helder en soms zelfs humorvol, met liefde bij mij aangekomen. Ik herkende mijzelf en anderen, voel mij erkend, begrepen en getroost. Alsof het voor mij geschreven is. Kan dat alleen in boekvorm? Het onzegbare zeggen? Hoeveel studie, luisteren, begrip en tijd (decennia) heeft het de auteur gekost om menig taboe te doorbreken, een krachtig document op te tekenen waardoor de lezer uit zijn isolement wordt gehaald. Dit is een geschiedkundige roman die op onze middelbare scholen thuishoort. Kernachtig en prettig leesbaar. Wat is er gebeurd en wat zijn de gevolgen? En, niet alleen in het onderwijs. Dit boek is een ‘must read’ voor iedereen. Een historisch, psychologisch geschiedenisboek dat de lezer voelbaar liefheeft. Het is een boek om lief te hebben, te koesteren. Eenzaamheid, onmenselijk verdriet worden eindelijk benoemd uit het isolement gehaald. Een doorbroken, oorverdovende stilte over verschrikkingen die nooit plaats hadden mogen vinden en zo moeilijk zijn te benoemen. Te erg voor woorden? Toch niet. Getuige dit boek.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Knock-Out - Cis Meijer

Het Libertarische Sociaal Contract

Onder De Vlinderboom - Pauline Vijverberg