Bühne 8

Van uitgeverij Aspekt mocht ik dit boek lezen en recenseren. Ik wil ze daar hartelijk voor danken.

Waar gaat het boek over? 
'Kleur
 Kleurrijk
 Palet
 Van
 Keuzes'
Opent Perry Pierik dit voorjaarsnummer. Zijn gedicht Afdruk is een ode op de veelkleurigheid van het leven. 'Kleuren vermengen zich en verrijken'... Wat we maken is altijd ook weer onvolmaakt, als het leven zelf. Maar laat toch een afdruk achter.

Ook dit achtste nummer van Bühne wordt met trots gepresenteerd. Van de journalist Reindert Bongers het verhaal Een oude piano over een verhuizing naar een verpleeghuis. Maran Olthoff publiceert een herinnering aan een logeerpartij bij Roald Dahl. De beeldend kunstenares Mathilde Renes schreef een zelfportret, Hans van Willigenburg komt met een verhaal over het lezingencircuit en Maria Janssen doet een verslag van een orkaan op Sint Maarten die ze in 1995 persoonlijk meemaakte. Frank Heine over Bredero, Hein Heijnen & Merik van der Torren schreven duetten, Robert Jan Swiers brengt sferen van vroeger tijden tot leven en Wieke Mulier brengt geestige doordenkertjes. Breekbaar zijn de gedichten van Maarten Barok en Alfed Krans schreef een essay over de tijdsgeest. De theoloog/auteur Eric Klarenbeek voert ons in zijn verhaal terug naar de tachtigjarige oorlog. Een veelzijdig nummer kortom vol verhalen, gedichten en essays.

Bron: achterkant boek

Omslagontwerp:
Mark Heuveling

Jaar van verschijnen:
2018

ISBN:
9789463384049

Bindwijze:
Paperback

Aantal pagina's:
128

Genre:
Literatuur / cultuur

Wat vind je van het boek? 
De reuzenrad op de cover van Bühne 8 doet denken aan die van Londen, maar het blijkt die van Düsseldorf te zijn. Hoe het ook zij, de cover is schitterend en past bij dit deel van de Bühne-serie.
Ook dit deel staat, net als de vorige delen, boordevol verhalen, gedichten, essays, een selfie en een locatie. Daarnaast promoot Uitgeverij Aspekt een paar van hun schitterende boeken die ze uitgeven.
Een aantal verhalen raken je, zetten je aan het denken, waarvan er eentje je zelfs op het verkeerde been blijkt te zetten. Een oude piano van Reindert Brongers geeft precies weer hoe het in de zorg gaat, waar het aan ontbreekt en wat dat voor de mensen en hun familie betekent. Het is een verhaal dat je raakt, aan het denken zet en waarvan je hoopt dat de mensen in de regering dit verhaal ook gaan lezen en dat ze er wat mee gaan doen.
Het waargebeurde verhaal Orkaan Luis: 1995 van Maria Janssen laat zien wat een orkaan kan doen, hoe aangrijpend dat is, dat dat niet zomaar een Nederlandse storm is, maar vele malen erger. Het dubbele gevoel dat ze heeft aan het eind is heel erg begrijpelijk.
Een ander verhaal dat je aan het denken zet is het verhaal Boten van Wieke Mulier. Een verhaal over mensen die zich gediscrimineerd voelen, geplaagd worden. Het verhaal laat zien dat het niet alleen een bepaalde groep is die dagelijks gediscrimineerd, geplaagd wordt, maar dat er nog zovele andere groepen mensen zijn die dagelijks gediscrimineerd, geplaagd worden.
Hans van Willigeburg vertelt op een humorvolle manier in Een avondje kennis delen wat hij op een bepaalde avond allemaal meemaakt voor een reportageserie en wat voor soort mensen hij ontmoet. Tegen het eind krijg je met hem te doen, maar of je nu ook echt met hem te doen moet hebben is nog maar de vraag. Daarnaast heeft hij ook nog een, op het eerste oog, nietszeggend, maar tegelijkertijd ook weer, alleszeggend gedicht over zijn buurt geschreven. Een gedicht die voor velen herkenbaar kan zijn omdat ze de omgeving kennen van hun eigen buurt.
De gedichten van Maarten Barok komen uit het leven, ze zijn breekbaar, maar ook melancholisch. Het Selfie, dit keer door Mathilde Renes, die terug kijkt op twintig jaar getekend dagboek, maakt nieuwsgierig voor als je haar niet kent. In Locatie neemt Reindert Brongers je mee naar De zijdefabriek van David van Mollem. Na het lezen van de locatie wil je even een sprong terug in de tijd maken om met eigen ogen te aanschouwen hoe het vroeger was. Aan het eind maak je, net als in de vorige delen, kennis met de auteurs, je komt meer over ze te weten. De foto's maken het boek compleet.
Kortom; ook Bühne 8 staat, net als zijn voorgangers, boordevol verhalen, gedichten, essays, mooie foto's, een jubilerende selfie en een schitterende locatie waarvan het jammer is dat die er niet meer is.

Voldeed het boek aan je verwachtingen?
Ja, dat deed het boek.

Wat vind je van de cover? 
Die is schitterend.

Wat vind je van de titel van het boek? 
Die is heel erg goed gekozen.

Wat vind je van de schrijfstijl? 
Alle verhalen en gedichten zijn lekker vlot en beeldend geschreven.

Zat je direct in het verhalen?
Ja, ik zat er direct in.

Weet dit boek je aandacht vast te houden?
Dat weet het boek zeker. Het zijn weer schitterende verhalen en gedichten die je aandacht vast weten te houden.

Heeft de auteur je kunnen raken?
Ja, dat heeft ze en dan met name de auteur Maria Janssen met haar verhaal. Uiteraard ken ik de verhalen wel en de beelden van tv zijn mij ook bekend, maar het greep mij aan wat zo'n orkaan kan doen. Ook het verhaal van Reindert Brongers raakte me. Het is jammer dat er te weinig tijd is voor de mensen in de verpleeghuizen, dat de mensen persoonlijke aandacht te kort komen. Zo zijn er meer verhalen die me geraakt hebben.

Mooie quote in het boek: 
Warme koesterende liefde, de kracht van de aarde stroomt door mij heen.

Zou je het boek aanraden? 
Ik kan iedereen het boek aanraden.

Voor welke doelgroep zou dit boek geschikt kunnen zijn?
Voor een ieder die van boeken houdt waarin verhalen en gedichten worden afgewisseld.

Hoeveel sterren geef je het boek? 
5 sterren.

Ga je het boek nog een keer lezen? 
Misschien dat ik af en toe een gedicht ga terug lezen.

Ga je het volgende deel ook lezen?
Dat ga ik zeker doen.

Ga je het boek houden of geef je het weg? 
Het boek mag terug in de boekenkast.

Houdt 't boek je nog lang bezig nadat je het uit had?
Ik denk dat bepaalde verhalen me nog wel even bezig blijft houden.

Website van de uitgever:
Uitgeverij Aspekt