Amir van Rein van der Wiel is een hartverscheurend verhaalAmir van
Rein van der Wiel is een hartverscheurend verhaal dat je raakt, je hoopt dat hij zijn vader ooit zal vinden.
Over de zoektocht naar zijn vader en zijn afkomstAmir wordt door niemand begrepen, staat duidelijk aan het begin van de puberteit en wil weten wie zijn vader is. Hij drijft iedereen, op een enkeling na, tot wanhoop met zijn gedrag, maar ligt dat wel alleen aan hem of ligt het ook aan anderen?
Hij moet van school op papier dingen opschrijven wat hem raakt, hoe hij over zichzelf denkt en hoe hij echt denkt over iedereen. Het wordt een verslag dat gaandeweg steeds meer op een zoektocht naar zijn vader gaat lijken. Helaas wordt hem bepaalde dingen niet uitgelegd zoals wat bijvoorbeeld de IS is, waardoor hij zelf op de computer bij een vriendin op zoek gaat naar de betekenis ervan en kijkt of zijn vader door hen is vermoord, een aanhanger daarvan is of dat hij op een andere manier wat met hen of anderen te maken heeft. Dat zorgt ervoor dat de politie argwanend wordt en op de stoep staat met alle gevolgen van dien. Hij ontmoet een aantal Afghanen die hem willen helpen zijn vader te vinden, maar of ze dat ook lukt? Ondertussen worstelt hij ook met andere dingen zoals dat je altijd de waarheid moet vertellen, maar dan blijkt dat dat nogal een ding is, dat dat voor iedereen weer anders kan zijn.
"Kijk, er zijn volgens mij twee verschillende soorten eerlijk. Mijn eerlijk en dat andere, zogenaamd betere, eerlijk van anderen."
Verschillende ontknopingenVoor diegenen die ook niet weten wie een van zijn ouders is, kan het verhaal herkenbaar zijn. Het is een verhaal dat in je gaat zitten, je leeft met Amir mee, voelt zijn frustraties, zijn onbegrepenheid en krijgt bewondering voor zijn vasthoudendheid om zijn vader te vinden. Als volwassene moet je soms glimlachen om zijn soms wat naïeve, kinderlijke kijk op bepaalde dingen en op zijn wat brutale, maar ook eerlijke recht door zee vragen. De auteur heeft zich heel erg goed verplaatst in de denkwijze van een bijna dertienjarige. Je hebt daardoor het gevoel dat het geen fictief verhaal is, maar een waargebeurd verhaal. De auteur heeft zich niet alleen goed weten in te leven in de hoofdpersoon, maar ook in de andere personen en bij sommige van oorsprong niet uit Nederland komende personen het gebrekkige Nederlands goed weergegeven zonder dat het beledigend is.
Amir van
Rein van der Wiel laat zien dat niet iedere Afghaan een moordenaar of een crimineel is en dat ze niet allemaal streng gelovig zijn.
Amir van
Rein van der Wiel kent verrassende wendingen die je niet ziet aankomen en eindigt met drie verschillende ontknopingen die ieder een open eind heeft. Het is aan de lezer welke ontknoping hij het beste vindt passen bij het verhaal.
Hartverscheurend en ontroerend verhaalConclusie
Amir van
Rein van der Wiel is een hartverscheurend, maar tegelijkertijd ook ontroerend verhaal van een jongen die op papier moet schrijven hoe hij echt over alles, zichzelf en anderen denkt. Het wordt daardoor onbedoeld een zoektocht naar zijn vader die hij mist. Tijdens het lezen van zijn verslag krijg je steeds meer begrip voor hem.
Mooie quote:
"Eigenlijk vinden alleen Anna's me leuk dan."
Hoeveel sterren geef je het boek?
5 sterren.
Website van uitgeverij:
QUERIDO
Reacties
Een reactie posten