Het Lathuis - Cato Van Burgh

Van Cato van Burgh mocht ik haar boek lezen en recenseren. Ik wil haar daar hartelijk voor danken.

Subtitel:
Samen-apart wonen in een woonzorgcentrum

Waar gaat het boek over? 

De mooiste en verrassendste verhalen over samen- apart wonen in een woonzorgcentrum
"EVV'er? Bent u van een politieke partij?' vraagt mevrouw Cruijff.
"Nee mevrouw, ik ben de eerste verantwoordelijke van de verzorgenden. Zeg maar uw hoofdzuster.'
Neem een kijkje in de wereld van ouderen binnen een woonzorgcentrum. Maak kennis met de bewoners, die allemaal met een reden zijn komen wonen in het Lathuis. Ieder met zijn eigen rugzak vol ervaringen: met mooie of verdrietige herinneringen, verlangens, levensvragen en problemen.
Het Lathuis staat bekend om zijn gastvrijheid voor een hele bijzondere gast. Mevrouw Cruijff brengt haar geliefde huisdier mee. Een andere bewoner zou het huis toch meer als een kippenhok omschrijven. Tja, soms is er zelfs te veel reuring…

Bron: bol.com.

Over de auteur:
Cato van Burgh is al jarenlang werkzaam als maatschappelijk werker. De bijzondere mensen die zij tegenkomt in haar werk in de ouderenzorg, inspireerde haar zodanig dat ze besloot al die verhalen op te schrijven. Van Burghs verhalen zijn zowel waargebeurd als fictief. Hoe het precies zit blijft natuurlijk de vraag.

Bron: achterkant boek

Jaar van verschijnen:

2019

Druk:

Eerste druk

EAN:

9789462663794

Bindwijze:

Paperback

Aantal pagina's:

60

Genre:

Literatuur en romans

Prijs:

€12,95

Wat vind je van het boek? 

Bij het zien van de schitterende cover van Het Lathuis van Cato van Burgh word je nieuwsgierig naar de achtergrond van de personen. Tegelijkertijd roept het in deze tijden ook een gevoel van nostalgie op. Je verlangt er weer naar dat mensen zo gezellig bij elkaar op visite kunnen zijn en aan een tafel zitten te praten onder het genot van een bakkie koffie. De titel maakt nieuwsgierig, je wilt er meer over weten. In Woord vooraf vertelt de auteur hoe ze aan de titel is gekomen, hoe ze haar droom Lathuis ziet.

Het Lathuis van Cato van Burgh is een verhalenbundel met vijftien korte verhalen over het leven in een woonzorgcentrum. De verhalen zijn gebasseerd op waargebeurde verhalen, maar wat echt is gebeurd en wat fictief is, dat laat de auteur niet weten. Daar kan je alleen maar naar gissen. De verhalen zijn op een vlotte manier geschreven waardoor het boek vlot weg leest. De meeste verhalen hebben een open eind en doet verlangen naar een vervolg erop, vooral van de verhalen 'Ongewenste gast' en 'Een ijskoude verrassing' hoop je dat er ooit een vervolg komt. De verhalen zijn stuk voor stuk goed opgebouwd, hebben stuk voor stuk verrassende wendingen en een verrassend eind. Elke verhaal heeft een passende titel waardoor je meteen een idee hebt waar het bewuste verhaal over zal gaan.

De bewoners hebben allemaal bekende achternamen, maar zijn geen familie van en mocht er iemand op familie van lijken, dan is dat waarschijnlijk puur toeval. De verhalen laten zien dat iedere bewoner uniek is, dat oudere mensen ook vragen hebben, ook hun problemen hebben, ook al lijkt dat op het eerste gezicht niet zo, dat men nooit te oud is voor de liefde en dat oudere mensen ook wel eens hun verhaal kwijt willen, ook al gaat het nergens over. Het zijn verhalen die voor de mensen die in de zorg werken heel herkenbaar zullen zijn, omdat ze dat zelf hebben meegemaakt of geregeld meemaken zoals bijvoorbeeld het verhaal van de vrouw die overal commentaar op heeft en waar bijna niemand iets goed kan doen in haar ogen. Humorvolle verhalen zoals bijvoorbeeld het eerste verhaal waarbij heel veel mensen de man stiekem gelijk zullen geven over een mening die hij heeft over iets wat heel veel mensen wel eens hebben gehad. Het zijn confronterende verhalen zoals bijvoorbeeld het verhaal van de vrouw die het gevoel heeft dat haar man haar heeft laten opsluiten. Ontroerende vrouwen zoals van een vrouw die uiteindelijk de touwtjes in haar eigen handen neemt. En zo staan er meer verhalen in zoals bijvoorbeeld het laatste verhaal dat iets weg heeft van een thriller door wat er lijkt te gebeuren. Alle verhalen hebben één ding gemeen; ze raken je stuk voor stuk. De verhalen laten ook zien wat er verbeterd kan worden in de zorg zoals bijvoorbeeld dat er af en toe best een regel gebroken mag worden, dat men zich niet altijd aan alle regels moet houden als het erop lijkt dat het probleem anders groter wordt.

Kortom; ook als je niet in de zorg werkt, dan is Het Lathuis van Cato van Burgh een echte aanrader om te lezen. Je krijgt een goed beeld van hoe het in een woonzorgcentrum eraan toe gaat, al zal dat in deze tijden wel iets anders eraan toe gaan, maar dan nog krijg je een goed beeld ervan. Het is een boek dat je, dankzij de korte verhalen, goed tussendoor kan lezen. Het is ook een mooi boek voor als je bijvoorbeeld een reading-challenge wilt halen, want het boek telt maar zestig bladzijdes en is dan ook zo uit. De verhalen hoef je niet op volgorde te lezen, je kan ook zelf bepalen welk verhaal je eerst leest en welk verhaal je daarna gaat lezen.

Voldeed het boek aan je verwachtingen?

Ja, dat deed het boek.

Wat vind je van de cover? 

Die is schitterend, past bij het boek.

Wat vind je van de titel van het boek? 

Die is heel erg goed gekozen. Het is een titel dat nieuwsgierig maakt, je wilt er meer over weten.

Wat vind je van de schrijfstijl? 

Die is lekker vlot en beeldend. Het verhaal leest vlot weg.

Hoe origineel zijn de verhalen?

Ze zijn stuk voor stuk heel erg origineel.

Wat vind je van de opbouw van de verhalen?

Ze zijn stuk voor stuk goed opgebouwd. Bij diverse verhalen weet de auteur de spanning goed op te voeren.

Zat je direct in de verhalen?

Ja, ik zat direct in de verhalen.

Weet dit boek je aandacht vast te houden?

Ja, dat weet het boek zeker. Als je eenmaal aan een verhaal bent begonnen, dan kan je niet meer stoppen met lezen omdat je wilt weten hoe het verhaal dat je aan het lezen bent verder gaat, hoe het verhaal zal eindigen. 

Zijn de verhalen geloofwaardig?

Ja, de verhalen zijn stuk voor stuk geloofwaardig.

Zijn de karakters in het boek geloofwaardig?

Ja, dat zijn ze stuk voor stuk.

Welke persoon vond je het leukst en waarom? 

Meneer Haarhuis, omdat hij lekker ondeugend is, maar wel op een leuke manier en kan genieten van kleine dingen zoals bijvoorbeeld zijn favoriete muziek.

En aan wie had je een hekel en waarom? 

Aan Pieter in het laatste verhaal, maar ik kan niet vertellen waarom, want dan zou ik teveel verraden. Ik kan alleen zeggen dat ik de kriebels kreeg van hem en dan niet op een leuke manier.

Wat vond je van de locatie in het boek? 

Die klinkt heel erg mooi.

Zou je in de tijd dat het boek zich afspeelt kunnen leven?

Ja, dat gaat me goed af.

Heeft de auteur je kunnen raken?

Ja, dat heeft ze een paar keer zoals bijvoorbeeld het verhaal van de man die zijn kleinkinderen op bezoek kreeg, maar ook andere verhalen zoals het verhaal van de Spaanse mevrouw hebben me geraakt. Eigenlijk heeft elk verhaal wel iets dat me raakt, want het zijn verhalen die je stuk voor stuk raken en elk verhaal weer om een andere reden.

Mooie quote in het boek:

'Tachtig, maar nog steeds prachtig.' 

Zou je het boek aanraden? 

Ik kan iedereen het boek aanraden.

Voor welke doelgroep zou dit boek geschikt kunnen zijn?

Voor een ieder die in de zorg werkt.

Hoeveel sterren geef je het boek? 

5 sterren.

Ga je het boek nog een keer lezen? 

Misschien.

Ga je het boek houden of geef je het weg? 

Het boek mag terug in de boekenkast.

Houdt 't boek je nog lang bezig nadat je het uit had?

Ik denk niet dat het boek mij lang bezig gaat houden.

Ga je vaker een boek van deze auteur lezen? 

Ja, dat ga ik zeker.

Website van de uitgever:

Schrijverspunt

Koop het boek bij bol.com