Van
UITGEVERIJ ELMAR mocht ik dit boek lezen en recenseren. Ik wil ze daar hartelijk voor danken.
Subtitel:Dagboek van Tonnie B. van Berlekom
Brieven van Pauline B. van Berlekom-Tilanus
Waar gaat het boek over?
Twee vrouwen van twee generaties geven hun visie op de Mediterrane wereld van 1926
In 1926 reisde het verloofde paar Gerrit de Veer en Tonnie Berdenis van Berlekom, samen met Tonnies oom en tante, Jo en Pau Berdenis van Berlekom-Tilanus, per vrachtschip 'Clio' naar de Middellandse Zee en de Zwarte Zee. Ze bezochten o.a. de havensteden Algiers, Athene, Smyrna, Istanboel, Bourgas en Constantza.
Het dagboek van Tonnie over deze reis is bewaard gebleven en compleet opgenomen in deze uitgave, evenals veel van de door haar genomen 'kiekjes'. De brieven die Pau over dezelfde reis schreef aan haar familieleden zijn ook teruggevonden, en fragmenten hieruit vormen een waardevolle aanvulling op het dagboek. Twee vrouwen van twee generaties beschrijven hun belevenissen op de boot en in de havensteden, en geven hun visie op de Mediterrane wereld van 1926.
Aart A. de Veer (1940), zoon van Gerrit en Tonnie, heeft deze uitgave verzorgd door de manuscripten te ontcijferen, uit te typen en in ruime mate van voetnoten te voorzien. Een reconstructie van de route is als losse kaart achterin het boek opgenomen. Het resultaat is een boeiend verslag van een reis die bijna honderd jaar achter ons ligt.
Bron:
bol.com.
Jaar van verschijnen:
2020
EAN:
9789038927299
Bindwijze:
Paperback
Aantal pagina's:
152
Genre:
Reisverhalen
Verfilmd?
Het boek is (nog) niet verfilmd, maar leent zich er goed voor om verfilmd te worden.
Prijs:
€16,99
Wat vind je van het boek?
Bij het zien van de schitterende cover van Reis naar de Middellandse Zee en de Zwarte Zee met het vrachtschip Clio in 1926 van Aart A. de Veer wordt je nieuwsgierig naar de achtergrond van het schip en naar het verhaal van de vier mensen op de cover. De titel is een hele mond vol, maar maakt wel nieuwsgierig naar die reis die bijna een eeuw geleden gemaakt is.
In de inleiding vertelt de zoon van Tonnie B. van Berlekom hoe hij erop kwam om dit boek te schrijven en waarom hij dit boek schreef. Hij vertelt wat meer over de vier mensen die indertijd als passagiers met het vrachtschip Clio een paar maanden meevoeren en iets meer over zichzelf. Hij is heel eerlijk over het karakter van zijn moeder zoals bijvoorbeeld dat ze ook wel eens driftig kon zijn. Hij heeft ook een waarschuwing voor de lezer over hoe beide dames schreven in respectievelijk hun dagboek en brieven, zoals bijvoorbeeld de manier hoe ze schrijven over volken, maar zegt ook eerlijk dat hij misschien wel zo gedacht en geschreven had als hij in die tijd had geleefd. Iets wat maar weinig mensen heden ten dage durven toe te geven.
Het mooie van Reis naar de Middellandse Zee en de Zwarte Zee met het vrachtschip Clio in 1926 van Aart A. de Veer is dat het dagboek en de brieven niet in het huidige Nederlands is geschreven, wat vaak met dit soort boeken gebeurt, maar zoveel mogelijk in het Nederlands van bijna een eeuw geleden is gelaten. Daardoor lees je ook soms woorden die heden ten dage niet meer in gebruik zijn zoals bijvoorbeeld het woord 'babbelikens'. In de vele voetnoten geeft de auteur uitleg, ook als hij niet helemaal zeker is van wat er in het dagboek of de brieven staat, geeft hij dat eerlijk aan. Je leert niet daardoor niet alleen veel van beide dames, maar ook van de auteur zoals bijvoorbeeld hoe bepaalde plaatsen heden ten dage heten.
In Reis naar de Middellandse Zee en de Zwarte Zee met het vrachtschip Clio in 1926 van Aart A. de Veer vertellen Tonnie B. van Berlekom in haar dagboek en Pauline B. van Berlekom-Tilanus in haar brieven aan diverse personen over de reis die ze samen met hun verloofde en man maakten. De brieven zijn tussen de dagboekfragmenten geplaatst, waardoor het één verhaal is geworden. De brieven zijn schuingedrukt zodat je meteen weet of het om een stukje in het dagboek gaat of om een brief. Het boek leest daardoor vlot weg. Tijdens het lezen van het dagboek en de brieven wil je zelf de reis gaan maken, je wilt de reis zelf ervaren, zelf zien wat de beide dames ook gezien hebben. Hun ervaringen roept nostalgie op.
Tonnie komt soms wat klagerig over in het dagboek, maar tegelijkertijd besef je dat het best een lange reis is en dat je op zo'n reis, hoe mooi die ook is, niet altijd even vrolijk en gezond kan zijn en dat sommige aandoeningen, zoals migraine, zich helaas ook soms op een reis laten gelden. Dat die geen vakantie houden, dan mag je best even klagen. Dat maakt het dagboek ook persoonlijker, laat zien dat ze ook maar een mens is waarmee het niet altijd even goed gaat. Maar die stukjes worden al snel weer vergeten als ze het heeft over bijvoorbeeld een mooi park die ze hebben bezocht of over het vertier aan boord van de bemanning dat ze meemaakt, over wat ze allemaal aan boord doen. Dat lijkt soms niet veel, terwijl ze andere keren meer doen en zelfs soms de bemanning helpen met iets wat de bemanning niet alleen af kan. Ook vertelt ze over de moeilijkheden die ze soms ervaren zoals bijvoorbeeld dat ze om een bepaalde reden niet van boord mogen. Even krijg je het gevoel dat haar zeeziekte geen zeeziekte is, maar iets anders. Of dat ook zo is, mag je zelf gaan lezen. Pauline is in haar brieven geregeld politiek gericht en geeft aan hoe sommige dingen anders zou kunnen, maar is ook geregeld enthousiast over de dingen die ze meemaakt zoals bijvoorbeeld over de plaatsen die ze bezoeken. In haar brieven geeft ze soms tips aan diegene die ze schrijft dat ze daar en daar ook eens heen moeten gaan om te zien hoe mooi het is.
Zoals de auteur al aangeeft zijn beide dames inderdaad soms nogal neerbuigend over deze of gene, maar je moet het ook weer in het tijdsbeeld plaatsen. Sowieso moet je het dagboek en de brieven in het tijdsbeeld plaatsen, want veel dingen wat toen heel gewoon was, dat kan nu niet meer zoals bijvoorbeeld het dragen van een bontjas en verbrandingskuren. Door de ogen van nu sta je echt versteld dat ze dat laatste deden. De foto's maken het boek compleet.
Kortom; Reis naar de Middellandse Zee en de Zwarte Zee met het vrachtschip Clio in 1926 van Aart A. de Veer is een bijzonder reisverslag van Tonnie B. van Berlekom en Pauline B. van Berlekom-Tilanus. Je krijgt een goed beeld van die reis en wat men toen deed aan boord. Na het lezen van dit boek wil je zelf die reis gaan maken om het met eigen te aanschouwen en het zelf te ervaren.
Voldeed het boek aan je verwachtingen?
Ja, dat deed het boek.
Wat vind je van de cover?
Die is schitterend, past bij het boek.
Wat vind je van de titel van het boek?
Het is een hele mond vol, maar de titel is wel goed gekozen, want daar draait het boek om.
Hoe origineel is het verhaal?
Heel erg origineel, het is de reis zoals Tonnie B. van Berlekom en Pauline B. van Berlekom-Tilanus het ervoeren, zoals zij het beleefden.
Wat vind je van de opbouw van het verhaal?
Die is goed, het verhaal is chronologisch geschreven.
Zat je direct in het verhaal?
Ja, ik zat er direct in.
Weet dit boek je aandacht vast te houden?
Ja, dat weet het boek zeker. Je wilt alleen maar verder lezen, je wilt weten hoe de reis verder gaat en wat voor avonturen ze gaan beleven.
Wat vond je van de locaties in het boek?
Ze klinken over het algemeen mooi.
Zou je in de tijd dat het boek zich afspeelt kunnen leven?
Ja, dat lukt me wel.
Heeft de auteur je kunnen raken?
Ja, dat heeft hij zeker. Met de wetenschap van nu is het onbegrijpelijk dat men vroeger verbrandingskuren hield. Toch moet ik ook naar mezelf kijken, want zelf deed ik dat een jaar of twintig geleden ook en toen was er toch al wat meer over bekend, maar toen schaamde ik me nog voor mijn witte huid die maar niet bruin wil worden als de zon schijnt. Inmiddels heb ik er al jaren vrede mee dat ik nooit bruin zal worden en wacht ik rustig op de tijd dat blank weer in de mode komt. In ieder geval blijf ik niet meer zo lang in de zon en zoek sneller de schaduw op. Verder is raken wel een groot woord voor het boek. Ik heb verder genoten van de reis.
Zou je het boek aanraden?
Ik kan iedereen het boek aanraden.
Voor welke doelgroep zou dit boek geschikt kunnen zijn?
Voor een ieder die van reisverhalen houdt.
Hoeveel sterren geef je het boek?
5 sterren.
Ga je het boek nog een keer lezen?
Misschien.
Ga je het boek houden of geef je het weg?
Het boek mag terug in de boekenkast.
Houdt 't boek je nog lang bezig nadat je het uit had?
Ik denk niet dat het boek mij lang bezig gaat houden.
Ga je vaker een boek van deze auteur lezen?
Ja, dat ga ik zeker.
Website van de uitgever:
Koop het boek bij bol.com
Reacties
Een reactie posten