Het Litteken Van Vossensteyn - Maria Boonzaaijer

Van UITGEVERIJ ASPEKT mocht ik dit boek lezen en recenseren. Ik wil ze daar hartelijk voor danken.

Waar gaat het boek over? 

Het litteken van Vossensteyn, een familieroman.
Constance Croon torst bittere jeugdherinneringen met zich mee. Pas halverwege haar leven vindt zij de kracht om Vossensteyn, het oude familiehuis, een bezoek te brengen. Haar oma ligt daar op sterven; zij voelt zich schuldig aan de liquidatie van een familielid in de oorlog. In hun nachtelijke gesprekken blijkt dat oma lijdt onder leugens die het hele gezin hebben beschadigd. Wat voor licht werpt dat op het verstikkende milieu waarin Constance opgroeide? Was haar moeder een narcistische kwelgeest of juist slachtoffer van machten die hen allen te groot waren?
Het litteken van Vossensteyn speelt zich beurtelings af in Twente en Amsterdam tijdens de Duitse bezetting.

Bron: bol.com.

Over de auteur:

Maria Boonzaaier is de auteur van bestseller Joodse Buren. Het liiteken van Vossensteyn is haar vijfde roman.

Bron: achterkant boek

Omslagontwerp:

Mark Heuveling

Binnenwerk:

Sükran Yürekli

Jaar van verschijnen:

2019

EAN:

9789463387392

Bindwijze:

Paperback

Aantal pagina's:

324

Genre:

Familieroman

Verfilmd?

Het boek is (nog) niet verfilmd, maar leent zich er goed voor om verfilmd te worden. Annet Malherbe of Carly Wijs zouden geschikt zijn voor de rol van Titia, Tjitske Reidinga voor de rol van Emilie en Carry Tefsen voor de rol van Claartje.

Prijs:

€18,95

Wat vind je van het boek? 

Bij het zien van de schitterende cover van Het Litteken van Vossensteyn van Maria Boonzaaijer wil je weten wie die mensen zijn en wat hun verhaal is. Je vraagt je af of de man achter de dames bewust op de foto is gezet of dat hij aan een fotobomb deed, ook al was die term waarschijnlijk in de tijd dat de foto werd genomen nog niet bekend. De titel maaktnieuwsgierig, je wilt weten wat ermee bedoeld wordt. Tijdens het lezen kom je er op een gegeven moment achter dat je titel op meer manieren kan bekijken.

Meteen vanaf de eerste bladzijde word je meegezogen in Het litteken van Vossensteyn van Maria Boonzaaijer en zo te verder je komt, zo moeilijker wordt het om het boek weg te leggen. Het is een verhaal dat in je gaat zitten. Op een gegeven moment wil je alleen nog maar verder lezen, weten hoe het zal aflopen, of er verzoeningen komen en of bepaalde personen de waarheid onder ogen willen/durven zien. Je voelt je steeds meer verbonden met bepaalde personen en wilt juist van hen tegen het eind eigenlijk nog geen afscheid nemen zoals bijvoorbeeld van Constance en tante Veronika.

In Het litteken van Vossensteyn van Maria Boonzaaijer spelen zich meerdere verhaallijnen zoals van Constance Croon die geen makkelijke jeugd achter de rug heeft en het liefste haar verleden achter zich laat, maar haar oma die op sterven ligt, denkt daar net even anders over. En het verhaal van haar oma Claartje, die op haar sterfbed heeft besloten om open en eerlijk te zijn over gebeurtenissen uit het verleden. Gebeurtenissen waarin zij een grote rol heeft gespeeld, gebeurtenissen waaraan zij levenslange schuldgevoelens over heeft gehouden. Gebeurtenissen die een schok te weeg zullen brengen als de familie ervan hoort. Ook wil ze op haar manier nog even een paar familieleden op hun plaats zetten zoals bijvoorbeeld de waarheid over iets dat vijftien jaar eerder is gebeurd, maar of dat gewaardeerd wordt en of er lering uit wordt getrokken? Langzaamaan kom je steeds meer te weten over de familie, worden steeds meer geheimen onthuld en krijg je een steeds grotere hekel aan bepaalde personen omdat ze hun fouten niet willen zien, terwijl je voor andere mensen steeds meer waardering krijgt zoals voor Claartje, die uiteindelijk ook nog over een dosis humor blijkt te bezitten zoals bijvoorbeeld tijdens een opmerking die ze maakt over dat ze geacht wordt op sterven te liggen. 

Het verhaal zit vol verrassende wendingen die je niet aan ziet komen, vooral tegen het eind zijn er steeds meer spannende momenten zoals bijvoorbeeld bij een familiebijeenkomst. De spanning is goed opgebouwd. Bepaalde stukjes zijn een tikkeltje voorspelbaar, ook al krijg je even het gevoel dat het toch anders gaat lopen, maar dat is niet erg in dit geval. 

Maria Boonzaaijer heeft in Het litteken van Vossensteyn zich heel erg goed weten in te leven in de personages, ze heeft de emoties goed weten te beschrijven en ook de karaktertrekken zijn goed beschreven. Je voelt de diverse emoties zoals angst, haat, verdriet, schok, schuldgevoelens, verliefdheid, schaamte en boosheid. Het is een verhaal vol schuldgevoelens over een gebeurtenis uit het verleden, jeugdtrauma's, diepgewortelde haat, angst voor bepaalde personen, schaamte, moed om de waarheid te durven zien en te vertellen en familiegeheimen. Het verhaal laat ook zien hoe diep een liefde kan zijn en hoe een waarheid een leugen kan worden. 

Kortom; Het litteken van Vossensteyn van Maria Boonzaaijer is een familieroman die in je gaat zitten als je er eenmaal in bent begonnen. Het is een familieroman boordevol familiegeheimen die je langzaamaan stuk voor stuk gaat ontdekken. Het zijn familiegeheimen die zullen shockeren, maar waar ook plaats is voor de liefde.

Voldeed het boek aan je verwachtingen?

Ja, dat deed het boek.

Wat vind je van de cover? 

Die is schitterend, past bij het boek.

Wat vind je van de titel van het boek? 

Die is heel erg goed gekozen. Het is een titel die nieuwsgierig maakt. Tijdens het lezen merk je dat je de titel op meer manieren kan bekijken.

Wat vind je van de schrijfstijl? 

Die is lekker vlot en beeldend.

Hoe origineel is het verhaal?

Heel erg origineel.

Wat vind je van de opbouw van het verhaal?

Die is goed. Het verhaal is chronologisch geschreven waarbij er geregeld teruggeblikt wordt in de tijd.

Zat je direct in het verhaal?

Ja, ik zat er direct in.

Weet dit boek je aandacht vast te houden?

Ja, dat weet het boek zeker. Als je er eenmaal in bent begonnen, dan kan je niet meer stoppen met lezen.

Heeft het plot je verrast?

Ja, dat heeft het plot zeker, die zag ik niet aankomen.

Is het verhaal geloofwaardig?

Ja, het verhaal is van begin tot eind geloofwaardig.

Zijn de karakters in het boek geloofwaardig?

Ja, dat zijn ze stuk voor stuk.

Welke persoon vond je het leukst en waarom? 

Tante Veronika, omdat zij een oprecht en eerlijke vrouw is die zich niet snel laat kennen, maar ook op haar strepen durft te staan als het moet.

En aan wie had je een hekel en waarom? 

Aan Dotty om diverse redenen, maar dat mag je zelf gaan lezen.

Zou je bevriend kunnen zijn met de hoofdpersoon?

Ja, dat denk ik wel.

Wat vond je van de locaties in het boek? 

Amsterdam is een mooie stad en waar Vossensteyn staat, klinkt ook heel mooi en rustgevend. Je wilt er naar toe.

Zou je in de tijd dat het boek zich afspeelt kunnen leven?

Ja, dat is me goed afgegaan.

Heeft de auteur je kunnen raken?

Ja, dat heeft ze diverse keren zoals bijvoorbeeld het verhaal van Claartje. Het is moedig van haar dat ze haar verhaal uiteindelijk durfde te vertellen. Ook hoe Constance is behandeld in haar jeugd, heeft me geraakt. Zo zijn er meer momenten die me geraakt hebben.

Mooie quote in het boek: 

Een schuld ontkennen is het ergste wat een mens zichzelf kan aandoen.

Zou je het boek aanraden? 

Ik kan iedereen het boek aanraden.

Voor welke doelgroep zou dit boek geschikt kunnen zijn?

Voor een ieder die van familieromans houdt met diepgaande verhaallijnen.

Hoeveel sterren geef je het boek? 

5 sterren.

Ga je het boek nog een keer lezen? 

Misschien.

Ga je het boek houden of geef je het weg? 

Het boek mag terug in de boekenkast.

Houdt 't boek je nog lang bezig nadat je het uit had?

Ik denk wel dat het boek mij nog even bezig gaat houden.

Ga je vaker een boek van deze auteur lezen? 

Ja, dat ga ik zeker.

Website van de auteur:

Stemstudio Maria

Website van de uitgever:

UITGEVERIJ ASPEKT

Koop het boek bij bol.com