TheatervoorstellingHet verbrande huis van
Bodil de la Parra was eerst geschreven als een theatervoorstelling voordat het als boek is geschreven. Haar redacteur vond dat er ook een boek van geschreven moest worden.
Het verbrande huis van
Bodil de la Parra is een indrukwekkende familiegeschiedenis met zijn ups en downs en zijn familiegeheimen die voor veel families (deels) herkenbaar kan zijn.
FamiliegeschiedenisBodil de la Parra vertelt in
Het verbrande huis over haar familie waar ze een goede band mee heeft en warme herinneringen heeft aan de overleden familieleden. Ze vertelt over de keren dat ze bij haar familie was in Suriname. Het eerste hoofdstuk grijpt je meteen aan als ze vertelt over het verbrande huis.
Langzaamaan kom je steeds meer te weten over haar bijzondere familie die niet alleen maar geluk heeft gekend, maar ook veel verdriet heeft moeten verwerken zoals bijvoorbeeld het overlijden van de moeder van haar vader. Het is aan te raden om tissues bij de hand te houden. Net als veel families heeft ook deze familie zo zijn geheimen waar liever niet over gesproken wordt zoals over twee broertjes die om een bepaalde reden werden weggebracht naar ergens anders. Ook hebben ze zo hun schokkende gebeurtenissen in hun familie zoals bijvoorbeeld een stukje familiegeschiedenis over de slaven, waarbij de auteur het in nuance bekijkt. In het begin maakt de auteur af en toe een sprong in de tijd om te vertellen over waar haar familie oorspronkelijk vandaan komt, van wie ze af stammen, hoe ze in Suriname gekomen zijn en wat hun achternaam betekent. Af en toe moet je lachen om een bepaald stukje zoals bijvoorbeeld die keer dat de auteur als zesjarige bij haar tantes logeerde en de benen van de tantes bestudeerde en ze vergeleek met de rivieren van Suriname.
Ondanks dat het een familiegeschiedenis is, kom je ook iets meer te weten over Suriname door de gesprekken die de auteur heeft met diverse familieleden en haar eigen ervaringen. Je ziet haar op een gegeven moment worstelen met haar identiteit, hoe verschillend haar huidskleur werd bekeken in Suriname en in Nederland en heeft veel vragen waar ze antwoord op wil hebben zoals bijvoorbeeld hoe het zit met de familie.
MissenTijdens het lezen van
Het verbrande huis van
Bodil de la Parra sluit je steeds meer mensen in je hart. Als je het boek uit hebt, ga je ze missen. Het boek is op een vertellende manier geschreven waardoor het boek vlot weg leest. Het enige minpuntje aan dit boek is, is dat er geen fotokatern in het boek zit. Dat had het boek compleet gemaakt. Het is in ieder geval mooi om de stamboom, die achterin staat, te zien. Je ziet meteen hoe de familie in elkaar zit.
AanraderHet verbrande huis van
Bodil de la Parra is een echte aanrader om te lezen. Het is een indrukwekkende familiegeschiedenis dat zo zijn ups en downs kent, zijn familiegeheimen heeft en zijn schandalen waar men liever niet over praat. Veel Surinamers zullen bepaalde dingen herkennen zoals bijvoorbeeld het eten wat ze in Suriname eten.
Mooie quote in het boek:
'In de tropen moet je je nergens druk om maken, en leven volgens de no spang-methode oftewel: maak je niet druk.'
Hoeveel sterren geef je het boek?
4 sterren.
Website van uitgeverij:
Reacties
Een reactie posten