De Kunst Van Het Bewegen - Leon Verschuur


Van UITGEVERIJ ASPEKT mocht ik dit boek recenseren. Ik wil ze daar hartelijk voor danken.

Waar gaat het boek over? 
De jonge kunstjournaliste Amanda is gefascineerd door het abstracte beeldhouwwerk van Gordon Starr en bezoekt zijn overzichtstentoonstelling in Edinburgh. Daar heeft ze een onverwacht weerzien met David Crunch, de flegmatieke baas van mediaconcern YellowMedia. Amanda werkte een jaar lang voor dochterbedrijf MediOker aan de ontwikkeling van een zoekmachine waarmee je in één keer je doel vindt. Ze bedankte ervoor toen ze besefte dat vinden stilstand betekent, en zoeken beweging. Dat laatste treft ze bij uitstek aan in de sculptuur van Starr. Wanneer een beeldengroep van de lichtgeraakte beeldhouwer in haar thuisstad wordt ontsierd door een reclamecampagne van MediOker, besluit Amanda om de macht van het concern te beantwoorden met een kunstzinnige actie. Geassisteerd door de dichter Bernardo die een graftekst verschuldigd is aan een oude bekende, brengt ze David Crunch daarmee op een onverwacht ander pad. Poëtische roman over het ontsnappen aan stilstand, spelend in de wereld van media en kunst.
 
Bron: bol.com.

Omslagontwerp:
Snegina Uzunova & Thomas Wunderink

Binnenwerk:
Paul Timmerman

Jaar van verschijnen:
2020

EAN:
9789463388955

Bindwijze:
Paperback

Aantal pagina's:
220

Genre:
Literaire romans

Verfilmd?
Voor zover bekend is het boek (nog) niet verfilmd, maar het boek leent zich er goed voor om verfilmd te worden.

Prijs:
€ 18,95

Wat vind je van het boek? 
Bij het zien van de mooie cover van De kunst van het bewegen van Leon Verschuur krijg je niet meteen een idee waar het boek over zal gaan. De titel doet vermoeden dat je een boek over sporten gaat lezen en het is dan ook voor te stellen dat diegenen die niets met sporten hebben het boek links zullen laten liggen, maar schijn bedriegt in dit geval, ook als je niet van sporten houdt, kan je dit boek lezen, want de sport speelt maar een minimale rol in dit boek, je krijgt geen tips voor- en preken over hoe goed bewegen is. 
De kunst van het leven van Leon Verschuur gaat over een man die net in zijn nieuwe huis woont. Een huis dat tijdens de bouw een verhaal heeft gekregen omdat er iets verschrikkelijks is gebeurd en daardoor ook iets huisvest wat maar weinig mensen in huis zullen hebben. Hij heeft een opdracht gekregen om een graftekst te schrijven voor een vriend van hem die is overleden. Op een dag krijgt hij de vraag of hij met een vriendin mee naar Schotland wil gaan, omdat ze een interview met een beroemde kunstenaar mag houden en diens werk eerder mag bekijken tijdens een overzichtstentoonstelling. Een van zijn werken bevindt zich in de stad waar ze woont. Helaas wordt het op een gegeven moment ontsierd door een reclamecampagne van haar vorige werkgever. Zij besluit om dat met een kunstzinnige actie te beantwoorden. In Schotland blijkt ook een man te zijn die ze liever nooit meer had gezien. De vraag is wat hij daar doet en waarom uitgerekend hij daar is.
De kunst van het bewegen van Leon Verschuur is geen boek dat je even tussendoor leest. Door de vele personages, die goed uitgediept zijn, en paar verhaallijnen moet je echt je hoofd erbij houden. Ondanks dat, leest het verhaal vrij vlot weg. Het verhaal is op een gemoedelijke, poëtische, maar ook beeldende manier geschreven. Meteen vanaf de eerste bladzijde zit je in het verhaal en laat je pas los als je het boek uit hebt. Tijdens het lezen wil je weten hoe het verhaal verder gaat, of de man het lukt om een passende graftekst te bedenken en hoe het verder gaat met bepaalde personen en hun werk. Ook wil je weten of een andere persoon zijn rust kan vinden en zijn leven misschien om gaat gooien en of een andere persoon uiteindelijk op zijn bestemming komt. Hier en daar heb je het gevoel dat het voorspelbaar zal eindigen, maar dan blijkt het einde toch anders te zijn dan je verwacht had. Het is een mooi eind dat nog genoeg te raden laat over het verloop van bepaalde personen. Door de beeldende beschrijvingen wil je naar Schotland om te genieten van het land en zijn bewoners. Je krijgt daarbij ook een stukje geschiedenis over een Schots kasteel. Het is duidelijk dat de auteur er zich goed in heeft verdiept waardoor je een goed beeld krijgt van het verleden van het kasteel. De auteur heeft zich ook goed ingeleefd in de media. Hij geeft precies weer hoe het er achter de schermen aan toe kan gaan.
De kunst van het bewegen van Leon Verschuur is een verhaal met stukjes waar veel mensen zich in zullen herkennen zoals in de stukjes waarin een persoon zijn leven achterlaat en een lang weekend naar Schotland gaat. Hij laat zien wat het mensen doet als ze alleen nog maar met hun werk bezig zijn en wat dat betekent voor het gezin. Het verhaal laat ook zien hoe een kunstwerk ontsierd kan worden als er iets bij of tussen staat dat er totaal niet bij past. Daarnaast is het een verhaal dat je aan het denken zet en dan met name over als jij in de schoenen had gestaan van de man die de graftekst moet schrijven, wat jij gedaan zou hebben. 
Kortom; De kunst van het bewegen van Leon Verschuur is een verhaal dat tijdens het lezen in je gaat zitten. Een verhaal dat deels herkenbaar is, dat je aan het denken zet. Het verhaal laat ook zien hoe verschillend mensen reageren op een kunstwerk.




Voldeed het boek aan je verwachtingen?
Ja, dat deed het boek.

Wat vind je van de cover? 
Die is mooi past bij het boek.

Wat vind je van de titel van het boek? 
De titel is heel erg goed gekozen, past bij het boek.

Wat vind je van de schrijfstijl? 
De schrijfstijl is gemoedelijk, poëtisch en beeldend waardoor het verhaal vlot wegleest.

Hoe origineel is het verhaal?
Heel erg origineel.

Wat vind je van de opbouw van het verhaal?
Het verhaal is goed opgebouwd. Het verhaal is op een chronologische manier geschreven waarbij er soms teruggeblikt wordt in de tijd.

Zat je direct in het verhaal?
Ja, ik zat direct in het verhaal.

Weet dit boek je aandacht vast te houden?
Ja, het boek weet je aandacht vast te houden.

Heeft het plot je verrast?
Niet helemaal, maar dat is niet erg.

Is het verhaal geloofwaardig?
Het verhaal is van begin tot eind geloofwaardig.

Zijn de karakters in het boek geloofwaardig?
De karakters zijn stuk voor stuk geloofwaardig.

Welke persoon vond je het leukst en waarom? 
Ik heb geen favoriet persoon in dit boek.

En aan wie had je een hekel en waarom? 
Ik ben er nog niet uit aan wie ik een grotere hekel heb.

Zou je bevriend kunnen zijn met een van de hoofdpersonen?
Met Amanda en Bernardo zou ik wel bevriend kunnen zijn. Ik heb in ieder geval bewondering voor Amanda dat zij rotsplantjes in leven weet te houden. Het is duidelijk dat dat niet zo makkelijk is als men altijd doet geloven.

Wat vond je van de locaties in het boek? 
Amsterdam is een mooie stad en de andere plaatsen klinken ook mooi.

Zou je in de tijd dat het boek zich afspeelt kunnen leven?
Ja, dat is me goed afgegaan.

Heeft de auteur je kunnen raken?
Raken is een groot woord, maar ik heb genoten van het boek.

Zou je het boek aanraden? 
Ik kan iedereen het boek aanraden.

Voor welke doelgroep zou dit boek geschikt kunnen zijn?
Voor eenieder die van diepgaande verhalen houdt.

Hoeveel sterren geef je het boek? 
4 sterren.

Ga je het boek nog een keer lezen? 
Misschien.

Ga je het boek houden of geef je het weg? 
Het boek mag terug in de boekenkast.

Houdt het boek je nog lang bezig nadat je het uit had?
Ik denk niet dat het boek mij lang bezig gaat houden.

Ga je vaker een boek van deze auteur lezen? 
Ja, dat ga ik zeker.

Website van de uitgever:


Koop het boek bij bol.com

Reacties

Populaire posts van deze blog

Van Binnen Is Alles Stuk - Simon Hammelburg

Knock-Out - Cis Meijer

Het Libertarische Sociaal Contract

Onder De Vlinderboom - Pauline Vijverberg