De Gekleurde Bastaard - Tirza Drisi


Van Tirza Drisi mocht ik haar boek recenseren. Ik wil haar daar hartelijk voor danken.

Subtitel:
Een verhaal over (zelf)acceptatie

Waar gaat het boek over? 
Hoe is het om als meisje met een bruine huidskleur op te groeien tot jonge vrouw in de jaren vijftig, zestig, zeventig in Nederland? Hoe is het om met een geheim en een gevoel van schaamte op te groeien? Geremigreerd naar Suriname maakt Tirza een staatsgreep mee in 1980 en leeft dan onder een militaire dictatuur. Weer in Nederland wordt ze in de jaren negentig bij ‘de allochtonen’ ingedeeld. Nederland is intussen een multiculturele samenleving geworden als gevolg van het koloniale verleden, het rekruteren van gastarbeiders en het ontvangen van vluchtelingen. In ‘De gekleurde bastaard’ vertelt Tirza over haar belevenissen in Nederland en Suriname. Haar persoonlijke verhaal is verweven met de geschiedenis van beide landen. Die geschiedenis van Nederland met Suriname, die nog geen voltooid verleden tijd is.

Bron: bol.com.

Over de auteur:
Tirza Drisi (Paramaribo, september 1953) verhuist in 1956 van Paramaribo naar Den Haag, gaat naar de lagere school, naar de HBS en een jaartje naar de VU. Ze remigreert in 1978 naar Suriname en keert in 1989 terug naar Nederland. Aan de TU Delft is Tirza werkzaam als vakgroepsecretaresse tot 2004. Dan rondt ze de avondopleiding tot lerares basisonderwijs af en maakt de overstap naar het onderwijs. Omdat ze regelmatig te horen krijgt, dat haar levensverhaal bijzonder is, besluit ze dat verhaal op te schrijven. Na haar pensionering heeft ze daar de tijd voor gevonden.

Bron: achterkant boek

Jaar van verschijnen:
2022

Druk:
Derde druk

EAN:
9789083233703

Bindwijze:
Paperback

Aantal pagina's:
236

Genre:
Biografieën & waargebeurd

Verfilmd?
Voor zover bekend is het boek (nog) niet verfilmd, maar het boek leent zich er goed voor om verfilmd te worden.

Prijs:
€ 19,-

Wat vind je van het boek? 
Bij het zien van de mooie cover van De gekleurde bastaard van Tirza Drisi wil je weten wie het kind in de schommel is en wat haar verhaal is. Hoe afschuwelijk de titel ook klinkt, je wordt meteen nieuwsgierig naar het verhaal. De subtitel geeft goed aan wat je kan verwachten. De foto's maken het boek compleet, maar het is jammer dat er niet meer foto's in staan, zoals bijvoorbeeld hoe de auteur eruit zag als bruid. Je hebt begrip dat de auteur foto's met en van haar kinderen, haar ex en andere mensen wegens privéredenen niet heeft gedeeld.
In De gekleurde bastaard vertelt Tirza Drisi haar levensverhaal. Ze vertelt hoe het is om als meisje met een bruine huidskleur in het Nederland van de jaren vijftig, zestig en zeventig op te groeien. Hoe het is om met een groot geheim en een gevoel van schaamte op te groeien. Uiteindelijk remigreert ze met haar gezin eind jaren zeventig naar Suriname waar ze in 1980 een staatsgreep meemaakt en onder dictatuur leeft. Eind jaren tachtig remigreert ze met haar kinderen terug naar Nederland waar ze in een 'hokje' wordt gestopt. Ze vertelt over wat ze in haar leven heeft meegemaakt en vertelt ook over haar familiegeschiedenis. Ze heeft haar levensverhaal verweven met de geschiedenis van Suriname en Nederland. 
Meteen tijdens het lezen van het voorwoord van De gekleurde bastaard van Tirza Drisi word je aan het denken gezet over bepaalde woorden, zoals 'onwettig kind'. Je kan de auteur alleen maar gelijk geven dat de woorden niet goed gekozen zijn. Ook niet in het verleden. Sowieso word je geregeld aan het denken gezet in het verhaal en kom je tot het besef wat gekleurde mensen geregeld te horen kregen en krijgen, zoals bijvoorbeeld wat de auteur, toen ze met haar pasgeboren oudste dochter een wandeling maakte, kreeg te horen. Het is schokkend om te lezen. Je vraagt je af waarom, hoe ze erop kwamen. Voor veel gekleurde mensen zal het verhaal van de auteur geregeld helaas (deels)herkenbaar zijn. Maar ook voor veel blanke mensen zal het soms herkenbaar zijn, zoals om de reden dat de auteur ooit de klas uit moest van een leraar. Ook dat je vroeger als kind niets mocht vragen, dat je niets werd uitgelegd en verteld. 
Wat in heel het verhaal van de auteur opvalt, is dat de auteur de kaas niet van haar brood laat eten, dat ze geregeld opkomt voor zichzelf en dat ze slecht tegen onrecht kan. Iets wat niet altijd makkelijk was en vaak gevolgen had voor haar. Het is goed van de auteur dat ze hier en daar kritisch durft te zijn, zoals over Bouterse. Je ziet haar groeien van een onzeker, opstandig kind naar een zelfverzekerdere vrouw die haar eigen boontjes weet te doppen. Een vrouw die, als ze echt iets wil, er vol voor gaat, ook al duurt het langer dan gepland. Je kan er alleen maar bewondering voor hebben, ze is een voorbeeld voor veel mensen. Ook voel je de liefde voor haar moeder, haar zus en haar dochters.
Wat zo bijzonder is van De gekleurde bastaard van Tirza Drisi is, is dat de auteur niet alleen het verhaal van haar familie en haar levensverhaal in het boek heeft verteld, maar dat ze haar levensverhaal heeft verweven met de geschiedenis van Suriname en Nederland. Vaak komt de geschiedenis van een plaats of land wel in een biografie voor, maar dat is dan meestal beknopt. In De gekleurde bastaard van Tirza Drisi is dat allerminst het geval, de geschiedenis van beide landen is uitgebreid beschreven in het boek. Je krijgt door de auteur een beter beeld van beide landen en over het slavernijverleden. Tijdens het lezen verlang je soms stiekem terug naar bepaalde dingen uit het verleden, zoals als de auteur vertelt over dat haar moeder 's avonds de lege flessen buiten bij de deur zette voor de melkboer. Wat ook mooi om te lezen is, is hoe verschillend het leven in zowel Nederland als Suriname is. Hoe het ene land stressvoller is dan het andere land om te leven.
Voor diegenen die nu denken dat het een wel heel serieus verhaal is waar niet in gelachen wordt, vrees niet, de auteur heeft haar verhaal weliswaar op een nuchtere manier geschreven, maar soms moet je lachen om wat ze heeft geschreven, zoals bijvoorbeeld als ze vertelt dat ze wel leert wat heilig is. Het is mooi dat ze op een gegeven moment de eerste etage waar ze samen ging wonen met haar vriend het woord geeft. Ze laat daarmee zien dat huizen een geschiedenis hebben en wat die zouden vertellen als ze konden praten. Ze heeft zich goed in de etage ingeleefd. 
Kortom, De gekleurde bastaard van Tirza Drisi is het indrukwekkende levensverhaal van de auteur. De auteur heeft haar levensverhaal mooi verweven met de geschiedenis van Suriname en Nederland.




Voldeed het boek aan je verwachtingen?
Ja, het boek voldeed aan mijn verwachtingen. Het is alleen jammer dat er niet meer foto's in staan, zoals bijvoorbeeld van de auteur als bruid.

Wat vind je van de cover? 
Het is een mooie cover die bij het boek past.

Wat vind je van de titel van het boek? 
De titel is, hoe afschuwelijk de titel ook klinkt, heel erg goed gekozen. Je wordt meteen nieuwsgierig naar het verhaal.

Wat vind je van de subtitel van het boek? 
De subtitel is heel erg goed gekozen, je weet meteen wat je te wachten staat in het boek.

Wat vind je van de schrijfstijl? 
De auteur heeft haar levensverhaal op een nuchtere en beeldende manier geschreven, waardoor het verhaal vlot wegleest.

Wat vind je van de opbouw van het verhaal?
Het verhaal is goed opgebouwd.

Zat je direct in het verhaal?
Ja, ik zat er direct in.

Weet dit boek je aandacht vast te houden?
Ja, het boek weet je aandacht vast te houden. Als je er eenmaal in bent begonnen, dan kan je niet meer stoppen met lezen.

Wat vond je van de locaties in het boek? 
Amsterdam is een mooie stad en de andere plaatsen klinken over het algemeen ook mooi.

Heeft de auteur je kunnen raken?
Ja, de auteur heeft me met haar hele levensverhaal weten te raken. Ik merkte dat ik meteen in het eerste hoofdstuk boos werd bij het lezen dat de auteur, toen ze tijdelijk bij de nonnen ging wonen, haar naam moest veranderen. Het is ongelooflijk dat ze dat moest. Zo zijn er meer stukjes die me geraakt hebben, zoals het racisme waar de auteur mee te maken kreeg en hoe ze doorzette om datgene te halen wat ze graag wilde. Zo zijn er veel meer stukjes die me geraakt hebben.

Mooie quote in het boek: 
Een eeuwenoude overtuiging krijg je er niet in één generatie uit.

Zou je het boek aanraden? 
Ik kan iedereen het boek aanraden.

Voor welke doelgroep zou dit boek geschikt kunnen zijn?
Voor eenieder die van waargebeurde levensverhalen houdt.

Hoeveel sterren geef je het boek? 
4 sterren.

Ga je het boek nog een keer lezen? 
Misschien.

Ga je het boek houden of geef je het weg? 
Het boek mag terug in de boekenkast.

Houdt het boek je nog lang bezig nadat je het uit had?
Ik denk wel dat het boek mij (onbewust) nog even bezig gaat houden.

Ga je vaker een boek van deze auteur lezen? 
Ja, dat ga ik zeker.

Website van de uitgever:


Het boek is onder andere te koop bij bol.com.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Van Binnen Is Alles Stuk - Simon Hammelburg

Het Libertarische Sociaal Contract

Knock-Out - Cis Meijer

Onder De Vlinderboom - Pauline Vijverberg