mocht ik dit boek recenseren. Ik wil ze daar hartelijk voor danken.
De vrouw die rozen at
Waar gaat het boek over?
Ze noemde zichzelf Carlota. Ze was de vrouw die rozen at. Carlota is beter gekend als Charlotte van België, dochter van koning Leopold I.Ze was ook de vrouw die plichtsbewust haar lotsbestemming volgde, en een leven lang op zoek was naar liefde. Die denkt ze te vinden bij Maximiliaan, aartshertog van Oostenrijk. Samen met Max reist ze naar Mexico om daar als keizerin haar nieuwe rijk te dienen. Maar de revolutie woedt, het gevaar is overal en als ze de oorlog dreigen te verliezen, reist Carlota terug naar Europa, op zoek naar hulp. Daar wordt ze vooral geconfronteerd met verraad. Overtuigd dat iemand haar wil doden, gaat ze op zoek naar haar moordenaar. Carlota, de vrouw die rozen at is een meeslepende, historische roman die ongrijpbare werelden opent: die van het koningshuis, van de adelstand, van het feeërieke Mexico, en van de menselijke geest die via eenzaamheid en verlangen flirt met de waanzin.
Kristien Dieltiens schrijft al jarenlang aan een indrukwekkend oeuvre, voor alle leeftijden. Haar historische boeken getuigen van diepgaand onderzoek en inzicht in de menselijke psyche. In navolging van haar succesboeken Kelderkind (2012) en Kortgeknipt (2017) volgt ook haar recentste roman een personage met een zware opdracht in het leven. Dieltiens' zinderende vertelstijl leverde haar al talrijke literatuurprijzen en nominaties op. Haar werk is in tien landen vertaald.
Bron: achterflap boek
Jaar van verschijnen:
2023
Druk:
Eerste druk
EAN:
9789463935852
Bindwijze:
Paperback
Aantal pagina's:
472
Genre:
Historische romans
Verfilmd?
Voor zover bekend is het boek (nog) niet verfilmd, maar het boek leent zich er goed voor om verfilmd te worden. Mocht het boek verfilmd worden, dan is het aan te raden om aan het begin van de film duidelijk aan te geven dat het een fictief verhaal is waarbij ware feiten in verwerkt zijn.
Wat vind je van het boek?
Bij het zien van de schitterende cover van Carlota van Kristien Dieltiens wil je weten wie de vrouw op de cover is, waarom je haar gezicht niet helemaal ziet en wat haar achtergrondverhaal is. De kleding verraadt dat het verhaal zich afspeelt in lang vervlogen tijden. De titel maakt nieuwsgierig. Je krijgt met een vermoeden dat Carlota een synoniem is voor de naam Charlotte. De subtitel maakt je nog nieuwsgieriger naar het verhaal. Je wilt weten waarom Carlota rozen at.
Carlota van Kristien Dieltiens vertelt het levensverhaal van prinses Charlotte, de dochter van koning Leopold I en zus van koning Leopold II. Al op jonge leeftijd moet ze haar moeder verliezen en dat verlies draagt ze haar hele verdere leven mee. Als kind, en ook als jonge vrouw, probeerde ze zoveel mogelijk aandacht te krijgen van haar vader. Later dacht ze de liefde te vinden in Maximiliaan, aartshertog van Oostenrijk. Ze verhuizen op een gegeven moment naar Mexico om daar als keizerlijk paar hun nieuwe rijk te dienen, maar de revolutie woedt en het gevaar loert overal en als ze de oorlog dreigen te verliezen, reist Carlota terug naar Europa, waar haar een tegenvallende thuiskomst wacht. Carlota wordt geconfronteerd met verraad en is overtuigd dat iemand haar wil vermoorden. Ze gaat dan ook op zoek naar haar toekomstige moordenaar. De vraag is of ze haar moordenaar zal vinden.
Meteen vanaf de eerste pagina van Carlota van Kristien Dieltiens word je meegezogen in het verhaal en kun je moeilijk stoppen met lezen als je er eenmaal in bent begonnen. Je wordt meteen gegrepen door het verhaal. Een verhaal dat voor een groot deel fictief is, maar waar de feiten mooi in verweven zijn. Je merkt aan alles dat de auteur veel onderzoek heeft gedaan voor het verhaal, maar evengoed heeft ze helaas hier en daar een paar steken laten vallen, want toen Carlota leefde bestond er nog geen kibbeling, dat bestaat pas sinds de jaren vijftig van de vorige eeuw en at men indertijd nog niet in België, alleen in Nederland. Daarnaast krijg je tijdens het lezen vaker het gevoel dat er dingen niet kloppen en dat sommige dingen bewust voor de huidige tijd is geschreven, zoals bijvoorbeeld dat Carlota op een gegeven moment het gevoel heeft dat ze zowel man als vrouw is. Buiten dat, heeft de auteur zich over het algemeen goed ingeleefd in de personages, de tijd en de omgeving. Je leeft mee met de personages en hebt het vooral steeds met Carlota te doen, vooral vanaf het moment dat haar moeder is overleden. Tijdens het lezen begrijp je steeds meer en meer waarom ze zich gedroeg zoals ze zich gedroeg en krijg je een steeds grotere afkeer van bepaalde personen. Je vraagt je af wie het op Carlota heeft gemunt en waarom. Een paar personen vallen bij voorbaat af, omdat je de geschiedenis kent, maar je begrijpt wel waarom de auteur hen er ook in heeft verwerkt als eventuele toekomstige moordenaars. Ook wil je weten wat er met Max is gebeurd.
Je krijgt zowel een mooi kijkje in de koninklijke huizen als in de Mexicaanse cultuur en tradities. De auteur heeft dat heel goed weten te beschrijven. Door de beeldende schrijfwijze van de auteur heb je het gevoel dat je het verhaal zelf mee beleeft. Tijdens het lezen van Carlota van Kristien Dieltiens vraag je je steeds meer af tot in hoeverre het een en ander nog steeds zal spelen in de koninklijke huizen, of er veel veranderd is, of toch ook weer niet. Het verhaal laat goed zien wat men in het verleden deed met mensen waar ze om wat voor reden dan ook van af wilden, hoe eenzaam en zwaar het voor vooral meisjes en vrouwen kon zijn, hoe belangrijk het juist voor hen was dat ze iemand bij zich hadden waar ze zichzelf konden zijn en dat ze wat om handen hadden. Het verhaal laat ook goed zien dat bepaalde dingen van alle tijden zijn, zoals bijvoorbeeld dat veel koningen en prinsen naast de pot piesen, iets wat ook vandaag de dag nog gebeurd, al is de een daar openlijker in dan de ander.
Het is mooi dat de auteur Carlota af en toe over een jeugdherinnering laat vertellen, zoals wat ze als kind graag deed als het regende. Voor veel mensen kan dat herkenbaar zijn. Ondanks dat het een aangrijpend verhaal is, is het verhaal ook met veel humor geschreven. Geregeld moet je lachen om Carlota, zoals bijvoorbeeld hoe ze over haar broer denkt. Je kunt ook nog wat van haar leren door op een nette manier te schelden. Op een gegeven moment krijg je een vermoeden dat een bepaald persoon niet echt is, om vervolgens weer erop terug te komen. Het verhaal laat je soms op andere manier naar dingen kijken, zoals het getal zeven.
Kortom; Carlota van Kristien Dieltiens is een indrukwekkend verhaal van een prinses, later keizerin, waar je alleen maar medelijden mee kunt hebben. Ondanks dat er een aantal dingen niet kloppen, krijg je evengoed een bijzonder kijkje achter de schermen van een paar koninklijke huizen en de Mexicaanse cultuur en tradities. Het is jammer dat er geen foto's in staan van Carlota en haar familie, dat had het boek completer gemaakt.
Voldeed het boek aan je verwachtingen?
Niet helemaal, ik had verwacht dat er ook foto's van Carlota en haar familie in stonden.
Wat vind je van de cover?
Het is een schitterende cover die bij het boek past.
Wat vind je van de titel van het boek?
De titel is erg goed gekozen, want om haar draait het boek.
Wat vind je van de subtitel van het boek?
De subtitel is erg goed gekozen, je wordt meteen nieuwsgierig naar het verhaal. Je wilt weten waarom Carlota dat deed.
Wat vind je van de schrijfstijl?
Het verhaal is op een vlotte, vertellende en beeldende manier geschreven, waardoor het verhaal vlot wegleest.
Hoe origineel is het verhaal?
Het verhaal is erg origineel.
Hoe actueel is het boek?
Het boek is redelijk actueel en zal dat altijd blijven.
Wat vind je van de opbouw van het verhaal?
Het verhaal is goed opgebouwd.
Zat je direct in het verhaal?
Ja, ik zat direct in het verhaal.
Weet dit boek je aandacht vast te houden?
Ja, het boek weet je aandacht vast te houden. Als je er eenmaal in bent begonnen, is het moeilijk om te stoppen met lezen.
Heeft het plot je verrast?
Ja, het plot heeft me verrast, die zag ik niet aankomen.
Is het verhaal geloofwaardig?
Helaas is het verhaal niet altijd geloofwaardig.
Zijn de karakters in het boek geloofwaardig?
De meeste karakters zijn geloofwaardig, maar een karakter komt soms wat ongeloofwaardig over.
Zie je de personen groeien?
Ja, Carlota zie je op een gegeven moment een paar keer groeien.
Welke persoon vond je het leukst en waarom?
Ik heb geen favoriet persoon in dit boek.
En aan wie had je een hekel en waarom?
Ik ben er nog niet uit aan wie ik een grotere hekel heb.
Zou je bevriend kunnen zijn met de hoofdpersoon?
Nee, ik zou niet bevriend kunnen zijn met Carlota.
Wat vond je van de locaties in het boek?
De locaties klinken over het algemeen mooi.
Zou je in de tijd dat het boek zich afspeelt kunnen leven?
Ja, dat zou ik wel kunnen.
Heeft de auteur je kunnen raken?
Ja, de auteur heeft me kunnen raken. Het hele verhaal heeft me geraakt.
Mooie quote in het boek:
'De waarheid kent vele gedaantes.'
Zou je het boek aanraden?
Ik kan iedereen het boek aanraden.
Voor welke doelgroep zou dit boek geschikt kunnen zijn?
Voor eenieder die van historische romans houdt.
Hoeveel sterren geef je het boek?
3 sterren.
Ga je het boek nog een keer lezen?
Nee, dat ga ik niet.
Ga je het boek houden of geef je het weg?
Ik ga het boek weggeven.
Houdt het boek je nog lang bezig nadat je het uit had?
Ik denk wel dat het boek me onbewust nog even bezig gaat houden.
Ga je vaker een boek van deze auteur lezen?
Ja, dat ga ik zeker.
Leesfragment:
Website van de uitgever:
Aanvulling:
Inmiddels heb ik contact gehad met de auteur en zij heeft me vertelt dat het verhaal inderdaad grotendeels zo is gegaan en datgene waar ik mijn twijfels over had, dat dat ook echt was. De auteur heeft dat ontdekt via de getuigenverslagen van diverse mensen. Persoonlijk geloof ik dat inmiddels dan ook wel.
Wat de kibbeling aangaat, daar zullen veel mensen anders over denken en ik ben niet genoeg bekend met de geschiedenis ervan, ik heb het ook alleen maar van lezen op een
site, en dat komt op mij geloofwaardig over, maar het kan ook zijn dat het een andere oorsprong heeft, maar dat zou ik dan nog eens verder moeten onderzoeken.
In ieder geval blijf ik bij mijn drie sterren voor dit boek en ga ik mijn recensie ook niet aanpassen, omdat ik er op moment van plaatsen zo over dacht, maar inmiddels wil ik ook wel geloven dat Carlota soms dacht dat ze zowel man als vrouw was en dat dat dus niet is geschreven omdat het ook in de huidige tijd speelt. Mocht er een volgende druk komen, dan is het misschien wel leuk als men foto's van Carlota en haar familie en, als die er zijn, haar personeel en getuigenverslagen plaatst, desnoods in een aparte katern, zodat het voor de lezers dan ook geloofwaardiger wordt. In ieder geval zet het boek je aan om meer onderzoek te doen.
Reacties
Een reactie posten