'Zuster, Wat Zie Jíj Er Raar Uit!' - Maria Vroegindeweij


Van UITGEVERIJ ASPEKT mocht ik dit boek recenseren. Ik wil ze daar hartelijk voor danken.

Subtitels:
Een inkijkje in een PG-woongroep met coronapatiënten
Ervaringen van een verzorgende over de heftige coronatijd op haar woongroep

Waar gaat het boek over? 
'Zuster, wat jíj er raar uit!' is een unieke weergave van wat de coronapandemie betekent voor mensen met dementie. In dit boek wordt de crisis voelbaar die ontstaat wanneer het virus binnendringt op een woongroep. De lezer wordt meegenomen in de hectiek, de werkdruk, de protocollen die gehandhaafd moeten worden en het beleid dat moet worden nagestreefd. Maar ook de menselijke aspecten, zoals verdriet, rouw, eenzaamheid, onrust en het gemis, komen voorbij. En, niet te vergeten, de prachtige, ontroerende momenten, de humor en de vrolijkheid van zowel de cliënten als de zorgmedewerkers. Met 'Zuster, wat jíj er raar uit!', heb je een subliem stukje warme, intensieve zorg in handen.

Bron: bol.com.

Omslagontwerp:
Snegina Uzunova

Binnenwerk:
Paul Timmerman

Jaar van verschijnen:
2020

EAN:
9789464240559

Bindwijze:
Paperback

Aantal pagina's:
174

Genre:
Biogriën & waargebeurd

Verfilmd?
Dit boek is (nog) niet verfilmd, maar het boek leent zich er goed voor om verfilmd te worden.

Wat vind je van het boek? 
Bij het zien van de mooie cover van 'Zuster, wat zie jíj er raar uit!' van Maria Vroegindeweij krijg je meteen een vermoeden van wat je kunt verwachten in dit boek. Het is alleen de vraag waar de twee zusters werken. Werken ze in een ziekenhuis, bij een huisartsenpost, in een verzorgingshuis of in een andere instelling? Je krijgt in de subtitel antwoord op de vraag. De titel spreekt voor zichzelf. Je weet meteen dat dat of door een patiënt of iemand anders is gezegd. Het is heel goed te begrijpen dat de zusters dat te horen kregen, toen ze er zo bij moesten lopen. Ook als je niet in de zorg werkt, heb je te doen met beide zusters op de foto, dat ze er zo bij moesten lopen indertijd. Je kunt je voorstellen dat dat niet altijd fijn moet zijn geweest, zeker niet de mondkapjes in combinatie met een bril. De foto's in het boek maken het boek compleet. Daar kun je ook de foto vinden die voor de cover is gebruikt.
In 'Zuster, wat zie jíj er raar uit!' blikt Maria Vroegindeweij terug op de eerste maanden van de pandemie. Als zorgmedewerkster heeft ze in die maanden veel meegemaakt, zowel leuke als minder leuke gebeurtenissen en veel leed gezien en gevoeld. Het waren zware en heftige maanden waarin het niet altijd makkelijk was om de mensen uit te leggen waarom hun familie niet op bezoek mocht komen, waarom ze niet met hun familie mochten knuffelen en niet meer zo vaak naar buiten mochten als normaal. De auteur en haar collega's kregen te maken met veel zieken, veel overlijdens en tijdelijke veranderingen in hun woongroep, waarbij op een gegeven moment door hogerhand beslist werd om een paar bewoners tijdelijk naar elders te verhuizen. Voor de auteur en haar collega's was het in die tijd vaak schipperen. Aan het eind vind je een verklarende woordenlijst met woorden die niet bij iedereen bekend is, zoals het woord delier.
'Zuster, wat zie jíj er raar uit!' van Maria Vroegindeweij is een aangrijpend verhaal, dat heel gedetailleerd in dagboekvorm is geschreven. De auteur laat met haar verhaal heel goed zien hoe zwaar het werk tijdens de pandemie was, waar zij en haar collega's mee te maken kregen, hoe zwaar het was voor de bewoners en hun familieleden, maar dat het ook zwaar was voor het gezin van de auteur. Tijdens het lezen leef je mee met de auteur en haar collega's, maar ook met de bewoners. Het is mooi om te lezen hoe liefdevol en begripvol de auteur en haar collega's waren en zijn naar de bewoners toe, dat ze het begrijpen als een bewoner om wat voor reden dan ook boos is, het even niet meer ziet zitten. Je voelt buiten de zwaarte van het werk bovenal de liefde voor de mensen. Evengoed begrijp je de auteur en haar collega's als ze er soms even doorheen zaten. Ondanks dat het boek drie jaar geleden is geschreven, wil je tijdens het lezen de auteur en haar collega's af en toe oppeppen als ze het zwaar hebben, als ze er even doorheen zitten. Mocht je nog geen bewondering voor de zorgmedewerkers hebben, dan krijg je dat wel tijdens het lezen van dit boek. Mocht er ooit een tijd komen dat je zelf in een verzorgingshuis komt, dan hoop je dat je zelf ook zo liefdevol en met begrip wordt behandeld door de zorgmedewerkers.
De auteur heeft de emoties goed weten te verwoorden, waardoor je de emoties zelf ook voelt. Het is dan ook aan te bevelen om een doos met tissues bij de hand te houden voor de vele emotionele momenten, zoals over een vrouw die niet begrijpt dat ze niet meer bij haar man kan wonen, omdat de zorg voor haar hem te zwaar is geworden. Het was niet alleen maar kommer en kwel, er waren ook genoeg momenten die mooi waren, zoals een jarige bewoonster die buiten door haar familie werd toegezongen. Ook laat de auteur zien dat ze geregeld moeten lachen, dat er veel humor is, niet alleen onder het personeel, maar ook met de bewoners, zoals een bewoner die graag grapjes uithaalt met de zorgmedewerkers.
Wat mooi om te lezen is in 'Zuster, wat zie jíj er raar uit!' van Maria Vroegindeweij, is dat de auteur en haar collega's soms de regels lieten vieren, dat ze zich omwille van de mensen soms hun gevoel volgden, ook al bracht dat risico's met zich mee, zoals dat ze een bewoner toch een knuffel gaven. Het verhaal laat ook goed zien hoe krom sommige regels in die tijd waren, zoals dat je als echtpaar/stel niet tegenover elkaar aan tafel mocht zitten in een restaurant. De auteur laat heel goed zien hoe veelzijdig haar werk is, dat geen dag hetzelfde is, dat men meer doet dan wat men zo ziet als men op bezoek komt bij deze of gene.
Kortom; 'Zuster, wat zie jíj er raar uit!' van Maria Vroegindeweij is een aangrijpend verhaal, maar je voelt bovenal de liefde van de zorgmedewerkers voor hun bewoners. Het verhaal laat goed zien hoe zwaar het voor het zorgpersoneel was ten tijde van de pandemie, maar dat het ook zwaar was voor de bewoners en hun familie. Voor veel zorgmedewerkers kan het verhaal van de auteur (deels) herkenbaar zijn, omdat ze het zelf ook hebben ervaren. Ook voor veel mensen kan het (deels) herkenbaar zijn, omdat ze zelf ook hun ouder(s) of een ander familielid niet mochten bezoeken zoals gebruikelijk was voor de pandemie. De auteur heeft er heel goed aan gedaan om dit boek te schrijven. Dit document mag dan ook niet verloren gaan.






Voldeed het boek aan je verwachtingen?
Ja, het boek voldeed aan mijn verwachtingen.

Wat vind je van de cover? 
Het is een mooie cover die bij het boek past.

Wat vind je van de titel van het boek? 
Je begrijpt meteen waarom er voor deze titel is gekozen. Je weet meteen dat dit gezegd is door een patiënt of door iemand anders is gezegd.

Wat vind je van de subtitels van het boek? 
De subtitels geven goed aan wat je van het boek kunt verwachten.

Wat vind je van de schrijfstijl? 
Het boek is op een beeldende, vlotte en indringende manier geschreven, waardoor het boek vlot wegleest.

Hoe actueel is het boek?
Ondanks dat het boek drie jaar geleden is geschreven, is het boek voor een deel nog steeds actueel en zal dat altijd blijven.

Wat vind je van de opbouw van het verhaal?
Het verhaal is op een chronologische manier geschreven, waarbij er soms teruggeblikt wordt in de tijd. De auteur heeft daar heel goed aan gedaan.

Zat je direct in het verhaal?
Ja, ik zat direct in het verhaal.

Weet dit boek je aandacht vast te houden?
Ja, het boek weet je aandacht vast te houden.

Zou je in de tijd dat het boek zich afspeelt kunnen leven?
Ja, dat is me goed afgegaan, ook al was het soms zwaar.

Heeft de auteur je kunnen raken?
Ja, de auteur heeft me weten te raken. Haar hele verhaal heeft me geraakt.

Mooie quote in het boek: 
We zijn net een stel zwetende smurfen.

Zou je het boek aanraden? 
Ik kan iedereen het boek aanraden.

Voor welke doelgroep zou dit boek geschikt kunnen zijn?
Voor eenieder die graag waargebeurde verhalen leest en voor eenieder die in de zorg werkt.

Hoeveel sterren geef je het boek? 
5 sterren.

Ga je het boek nog een keer lezen? 
Nee, dat ga ik niet.

Ga je het boek houden of geef je het weg? 
Ik ga het boek weggeven.

Houdt het boek je nog lang bezig nadat je het uit had?
Ik denk wel dat het boek me (onbewust) nog even bezig gaat houden.

Ga je vaker een boek van deze auteur lezen? 
Ja, dat ga ik zeker.

Website van de auteur:
Maria Vroegindeweij

Website van de uitgever:



Reacties

Populaire posts van deze blog

Van Binnen Is Alles Stuk - Simon Hammelburg

Het Libertarische Sociaal Contract

Knock-Out - Cis Meijer

Onder De Vlinderboom - Pauline Vijverberg