De Hei - Robert De Graaff


Van Elikser UITGEVERIJ mocht ik dit boek recenseren. Ik wil ze daar hartelijk voor danken.

Waar gaat het boek over? 
De jonge rechercheur Joe Mulder heeft het als voormalig Duitser niet gemakkelijk in het Londen van 1963. Zijn vader is een gesneuvelde Luftwaffe-piloot, zijn tweelingbroer Bennie is chronisch depressief en zijn getraumatiseerde moeder pleegt zelfmoord.
In juni 1963 stapt Mulder over naar de recherche in Manchester. Daar krijgt hij binnen twee jaar te maken met een aantal raadselachtige vermissingszaken van jonge tieners. Tot wanhoop van Mulder blijven ze allen onvindbaar en tot overmaat van ramp verdwijnt ook zijn broer tijdens een vakantie in Schotland.

Dan, in oktober 1965, meldt een jonge knaap zich bij de politie. Hij vertelt dat hij getuige is geweest van een gruwelijke moord. Zijn zwager heeft in het huis van zijn vriendin een jonge knul met een bijl de hersens ingeslagen. Ook heeft zijn zwager verteld dat hij nog meer moorden heeft gepleegd en dat hij de lichamen heeft begraven op Saddleworth Moor, een uitgestrekt bergachtig bos- en heidegebied ten oosten van Manchester.

Na intensief recherchewerk ontdekt Mulder de gruwelijke waarheid. Hiermee is voor de Britse media de betiteling ‘Heidemoorden’ (‘Moors Murders’) een feit.

Een meeslepende, op ware gebeurtenissen gebaseerde thriller over moordzaken die de gemoederen in het Verenigd Koninkrijk lang hebben beziggehouden en nog altijd diep in het collectieve geheugen zitten.

Bron: Amazon

Omslagontwerp:
Evelien Veenstra

Binnenwerk:
Evelien Veenstra

Jaar van verschijnen:
2023

Druk:
1e druk

ISBN:
978-9463655705

Bindwijze:
Paperback

Aantal pagina's:
540

Genre:
Thriller

Verfilmd?
Voor zover bekend is het boek (nog) niet verfilmd, maar er is wel een film van The Moors Murders.

Wat vind je van het boek? 
Bij het zien van de schitterende cover van De hei van Robert de Graaff wil je weten wie de man is, waarom hij op die plek is en waar die plek is. Het is mooi dat de cover via de zijkant op de achterkant doorloopt. De titel maakt je nieuwsgierig naar het verhaal. Je wilt weten wat er gebeurd is op de hei. Je hoopt dat het iets leuks is. Het enige jammere aan dit boek is, is dat er geen fotokatern in staat. Het boek was daarmee compleet geweest.
De hei van Robert de Graaff is een op waarheid gebaseerd verhaal over de Heimoorden, in Engeland bekend onder 'Moors Murders'. Joe Mulder heeft het leven door zijn afkomst niet op een presenteerblaadje gekregen. Zijn vader is een gesneuvelde Luftwaffe-piloot, zijn tweelingbroer is depressief, zijn moeder pleegt op een dag zelfmoord en zelf was hij, ook al heeft hij zijn naam veranderd, zodat de link met Duitsland niet meteen gelegd wordt, het een en ander te verduren gekregen. Op een gegeven moment is hij verhuisd naar Manchester en heeft hij alleen nog het probleem dat hij moeilijk kan slapen. Op een gegeven moment krijgen Joe en zijn collega's te maken met vermissingszaken van jonge tieners. Bij de zoektochten lijkt het of de tieners in lucht zijn opgelost. Op een dag meldt een jonge knaap bij de politie dat hij getuige is geweest van een gruwelijke moord. De jonge knaap is de zwager van een van de moordenaars en zijn vrouw de zus van een van de moordenaars.  Al snel worden de daders opgepakt en vastgezet. Het tweetal blijkt meer moorden op hun geweten te hebben. De jonge knaap en zijn vrouw blijken zelfs, zonder dat ze dat wisten, op de graven van de slachtoffers hebben gezeten en gelopen. De lijken liggen op Saddleworth Moor een uitgestrekt gebied. De Britse media noemen de moorden dan ook al gauw de 'Heidemoorden', of in het Engels, 'The Moors Murders'. De media in Engeland zitten er dan ook bovenop als er iets nieuws is over de moordenaars of over hun slachtoffers of als er weer eens gegraven wordt op een plek waar een lijk van de moordenaars kan liggen. De media zullen in de loop der jaren dan ook genoeg berichten, waarbij het een wel waar is en het ander niet of maar voor een deel waar.
Er zijn zo van die boeken die je niet in één keer of in een paar dagen uit kunt lezen, omdat ze, meestal gaat het om waargebeurde of op waarheid gebaseerde verhalen, te schokkend zijn om te lezen wat er met de slachtoffers is gebeurd en hoe koelbloedig de daders zijn. Je moet wel een koele kikker zijn om zo'n boek in een korte tijd uit te lezen. De hei van Robert de Graaff is zo'n boek waar je langer over doet dan gepland. Je legt het boek geregeld weg om even bij te komen van het afschuwelijks dat je hebt gelezen. Het is voor te stellen dat er ouders zijn die het boek niet uit kunnen lezen, zeker als ze het stukje van de bandrecorder lezen. Het is aan te raden om een doos met tissues bij de hand te houden voor de emotionele momenten, zoals het hartverscheurende verdriet van de moeders. Dit is zeker geen boek om te lezen onder het eten of voor het slapen gaan, vanwege de diverse horrorstukjes, zoals over een gevonden lijk.
Tijdens het lezen begrijp je niet dat er mensen zijn die zo koud als ijs zijn, zo doortrapt, ook al weet je dat er ook vandaag de dag nog steeds van die kille mensen zijn die nietsontziend zijn en genoegen scheppen in andermans leed. Evengoed blijft het schokkend om te lezen. De auteur heeft duidelijk veel onderzoek gedaan voor zijn verhaal en zich heel goed ingeleefd in de personages en het tijdsbeeld van het verhaal. De belangrijkste personages zijn heel goed uitgediept. Diegenen die de jaren zestig bewust hebben meegemaakt zullen terugdenken aan die tijd bij het lezen over de mode van toen, de muziek die toen gedraaid werd en nieuwsberichten herkennen, zoals over de dood John F. Kennedy. De auteur heeft feit en fictie heel goed verweven met elkaar. Tijdens het lezen heb je niet door, tenzij je het verhaal van de Moors Murders kent, dan heb je het misschien wel door, wat feit is en wat fictie is. Het verhaal zou van begin tot eind zo gegaan kunnen zijn. Door de beeldende schrijfwijze van de auteur heb je het gevoel dat je het verhaal zelf meemaakt. Je moet het verhaal wel in het tijdsbeeld plaatsen. Vroeger ging alles nog op papier en had niet iedereen een telefoon.
Door een brief aan het begin van De hei van Robert de Graaff wil je verder lezen en wil je weten welk puzzelstukje bij welke puzzel hoort. Tijdens het lezen hoop je dat de slachtoffers uiteindelijk gevonden worden, zodat de familie van hun meer zekerheid heeft. Je kunt alleen maar blij zijn met de straffen die de daders krijgen en hebt te doen met de knaap en zijn vrouw, omdat veel mensen hun ook als daders zien. Het gevangenisleven van het duo laat heel goed zien hoe ze het hadden, hoe ze het ervaren hadden. Het eind is een mooi en passend eind.
Geregeld vraag je je af hoe je zelf gereageerd zou hebben, zoals als je te horen zou krijgen wat er met je kind is gebeurd. Je hebt een mening over iemand die vindt dat moordenaars zelfs op een gegeven moment een tweede kans moeten krijgen en wat er uiteindelijk met de gratieverzoeken van een van de daders gebeurd. Het is mooi dat de auteur een stukje van een psycholoog in het verhaal heeft verwerkt, waardoor je een beter beeld krijgt van de karakters van de daders in combinatie met hun achtergrond. Het is een interessant stukje om te lezen. Ook de uitleg van een rechercheur over waarom een seriemoordenaar wel krankzinnig is, maar niet gek, is interessant om te lezen en zet je daarmee ook aan het denken. Het is mooi dat de auteur in een noot uitlegt welke belangrijke personen hij in het verhaal heeft laten terugkomen, hoe het met diverse personen, die echt bestaan, is vergaan en hoe hij aan de hoofdpersoon kwam.
Kortom, De hei van Robert de Graaff is een aangrijpend verhaal dat je niet in de koude kleren gaat zitten. Doordat het verhaal op waarheid is gebaseerd, leg je het boek geregeld weg als je een afschuwelijk stukje hebt gelezen. Het blijft moeilijk voor te stellen dat er mensen zijn die kinderen willens en wetens wat aandoen en genoegen scheppen in andermans leed. Het is heel goed van de auteur dat hij een beroemde zaak uit Engeland in boekvorm heeft geschreven.




Het boek is onder andere te koop bij amazon en bol.


Voldeed het boek aan je verwachtingen?
Niet helemaal, ik mis een fotokatern.

Wat vind je van de cover? 
Het is een schitterende cover die bij het boek past. Het is mooi dat de cover via de zijkant op de achterkant doorloopt.

Wat vind je van de titel van het boek? 
De titel is erg goed gekozen. Het is een titel dat je nieuwsgierig maakt naar het verhaal.

Wat vind je van de schrijfstijl? 
Het boek is op een vlotte en beeldende manier geschreven, waardoor de hoofdstukken vlot weglezen.

Wat vind je van de opbouw van het verhaal?
Het verhaal is goed opgebouwd. Het verhaal is op een chronologische manier geschreven, waarbij er geregeld teruggeblikt wordt in de tijd.

Zat je direct in het verhaal?
Ja, ik zat direct in het verhaal.

Weet dit boek je aandacht vast te houden?
Ja, het boek weet je aandacht vast te houden. Toch leg je het boek geregeld weg om het gelezene te verwerken.

Is het verhaal geloofwaardig?
Het verhaal is van begin tot eind geloofwaardig.

Zijn de karakters in het boek geloofwaardig?
De karakters zijn stuk voor stuk geloofwaardig.

Welke persoon vond je het leukst en waarom? 
Joe Mulder, omdat hij een man is die te veel heeft meegemaakt, maar evengoed weet te overleven en graag humorvolle vergelijkingen maakt. Geregeld wil je tegen hem zeggen dat hij even pas op de plaats moet maken.

En aan wie had je een hekel en waarom? 
Aan Brady en Hindley, het waarom laat zich in het verhaal raden.

Zou je bevriend kunnen zijn met de hoofdpersoon?
Ja, ik zou wel bevriend kunnen zijn met Joe.

Begrijp je de beweegredenen van de personen?
Van de daders begrijp ik ze totaal niet, maar van diverse andere personen begrijp ik ze wel.

Wat vond je van de locaties in het boek? 
De locaties klinken over het algemeen mooi.

Heeft de auteur je kunnen raken?
Ja, de auteur heeft me weten te raken met heel het verhaal. 

Zou je het boek aanraden? 
Ik kan iedereen het boek aanraden.

Voor welke doelgroep zou dit boek geschikt kunnen zijn?
Voor eenieder die van verhalen houdt die op waarheid zijn gebaseerd.

Hoeveel sterren geef je het boek? 
4 sterren.

Ga je het boek nog een keer lezen? 
Nee, ik ga het boek niet nog een keer lezen.

Ga je het boek houden of geef je het weg? 
Het boek mag terug in de boekenkast.

Houdt het boek je nog lang bezig nadat je het uit had?
Ik denk wel dat het boek me nog even bezig gaat houden.

Ga je vaker een boek van deze auteur lezen? 
Ja, dat ga ik zeker.

Leesfragment:
Ga naar de website van Elikser UITGEVERIJ om een leesfragment van het boek te lezen.

Website van de uitgever:









Of kijk op LIBRIS.nl of het boek bij jou in de buurt in een boekwinkel te koop is.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Van Binnen Is Alles Stuk - Simon Hammelburg

Het Libertarische Sociaal Contract

Knock-Out - Cis Meijer

Onder De Vlinderboom - Pauline Vijverberg