Blogtour Rollenspel - Rosemarijn Milo

Van Maanlicht Maatwerk en Rosemarijn Milo mocht ik meedoen met de blogtour van dit boek. Ik wil ze daar hartelijk voor danken. Ook wil ik Maanlicht Maatwerk, Rosemarijn Milo en mijn mede blogtour-collega's (ik weet niet hoe ik het anders moet noemen) hartelijk danken dat ze de blogtour een maand later hebben gedaan in verband met mijn vakantie die ik had.

Subtitel:

Herinneringen uit een doolhof

Waar gaat het boek over? 

Rosemarijn Milo heeft inmiddels twee verhalenbundels over Frankrijk en vier historische romans op haar naam staan.
Nu heeft ze haar eigen historie, herinneringen uit een lang leven, aan het papier toevertrouwd. Zij beschrijft de vele rollen die ze zowel in haar persoonlijke als in haar beroepsleven heeft gespeeld; altijd meerdere tegelijk en in talloze combinaties. De hoogtepunten gaan hemelhoog, de dieptepunten zijn afgronden. De zoektocht in een leven waaraan ze zich 'met onvoorwaardelijkheid heeft blootgesteld'.
De schrijfster levert het beste bewijs dat de werkelijkheid de verbeelding in rijkdom verre overtreft. Ze beschrijft die werkelijkheid met overgave en precisie. Soms speels, altijd fascinerend. De lezer zal zich afvragen welke romanschrijver dit leven had kunnen bedenken.

Bron: Amazon

Omslagontwerp:

Yves Nicolay

Binnenwerk:

Yves Nicolay en Rosemarijn Milo

Jaar van verschijnen:

2023

ISBN:

978-9493364066

Bindwijze:

Paperback

Aantal pagina's:

408

Genre:

Biografie

Verfilmd?

Voor zover bekend is het boek (nog) niet verfilmd, maar het boek leent zich er goed voor om verfilmd te worden.

Wat vind je van het boek? 

Bij het zien van de mooie cover van Rollenspel van Rosemarijn Milo weten diegenen die de vorige boeken van de auteur hebben gelezen meteen wie de vrouw op de cover is. Het is inderdaad de auteur zelf die de (toekomstige) lezers vrolijk aankijkt, maar waarin je in de ogen ziet dat ze het een en ander meegemaakt heeft in haar leven. Het is mooi dat de cover van de voorflap, via de cover, via de zijkant, via de achterkant op de achterflap doorloopt. De titel maakt je nieuwsgierig naar het verhaal. Je begrijpt al een beetje wat ermee bedoeld wordt. De subtitel geeft goed aan wat je van het boek kunt verwachten. De foto's in het boek maken het boek compleet, maar je mist wel een aantal foto's, zoals die met haar zoon en kleinzoon, maar je begrijpt ook wel dat die dat niet graag zouden willen. Ieder heeft daar zijn redenen voor en dat respecteer je als lezer.

Rollenspel is de autobiografie van Rosemarijn Milo. De auteur vertelt in haar autobiografie over haar leven, over de vele rollen die ze heeft gespeeld in haar veelzijdige en bewogen leven, over de herinneringen uit een doolhof in haar geheugen. Ze doet dat aan de hand van de vele brieven die ze heeft gestuurd naar een belangrijke persoon in haar leven. Ze laat de lezers fragmenten van die brieven lezen en vertelt meer over haar herinneringen, maar ook hoe haar leven na die briefwisseling is verlopen. Het is een biografie vol met hoogte- en dieptepunten, zoals het leven van een mens vaak is, al krijgt de een meer dan de ander te verduren. Het is fijn dat men ervoor heeft gekozen om de noten onderaan de pagina te plaatsen, zodat je niet achterin hoeft te zoeken naar een noot. Wat ook mooi is, is dat de auteur je in de tussenspelen even toespreekt en zegt dat je even rust mag nemen, dat ze dat begrijpt. Je krijgt als lezer daarmee het gevoel dat ze het op dat moment alleen tegen jou heeft. Gek genoeg luister je naar de auteur en doe je wat ze je opdraagt. Niet omdat ze dat ze je daartoe dwingt, absoluut niet, maar je doet het wel, omdat je zelf ook even bij moet komen van wat ze heeft geschreven.

Rosemarijn Milo laat je in Rollenspel beseffen hoeveel rollen je in je leven speelt, ook al ben je je daar niet bewust van. De auteur heeft vele rollen gespeeld in haar leven en speelt nog steeds diverse rollen in haar leven. Rollen zoals kind, echtgenote, grootmoeder, advocaat, musicienne en boekenschrijfster. De ene rol wist en weet ze beter te spelen dan de ander. Tijdens het lezen krijg je een goed beeld van de auteur, hoe ze als kind was, hoe ze als volwassene is en hoe haar leven is verlopen. Aan het eind heb je het gevoel dat je de auteur persoonlijk kent.

De auteur is open en eerlijk over haar leven, zoals over haar rol in de huwelijken, waarbij het ene huwelijk gelukkiger was dan de ander. Het is mooi dat ze ook haar mindere kanten durft te laten zien. Geregeld vraag je je tijdens het lezen af of ze in bepaalde periodes wel tijd heeft gehad voor een moment van rust, voor eten, drinken, slapen, zichzelf verzorgen en hoe ze het ook nog eens voor elkaar kreeg om voor haar kinderschaar te zorgen en op te voeden, zoveel tegelijk leek ze te doen. Je hebt bewondering voor haar dat ze al die ballen zo hoog wist te houden, maar begrijpt ook dat dat niet eeuwig kon duren, wat ook heel goed naar voren komt en herkenbaar kan zijn voor veel mensen. Ze kreeg daardoor ook te maken met de medische maffia. Ook iets wat voor veel mensen herkenbaar kan zijn, omdat ze zelf iets dergelijks hebben meegemaakt. Bovenal laat het verhaal de veerkracht van de auteur zien, ook al waren er momenten in haar leven dat ze het wilde opgeven. Je kunt alleen maar bewondering voor haar hebben. Soms moet je lachen om bepaalde stukjes, zoals wat ze als vijfjarige ukkie tegen haar moeder zei, hoe de politie haar moeder noemde.

Het leven van Rosemarijn Milo in Rollenspel lijkt soms onwerkelijk, maar blijkt toch waargebeurd te zijn. Een stukje over haar vader had zomaar uit een aflevering van de soap The Bold and the Beautiful kunnen komen, ware het niet, dat ook dat waargebeurd is. Soms zit je met verbazing te lezen, zoals het stukje over hoe het bij haar ouders aan tafel ging. Soms is het schokkend om te lezen, zoals een beschuldiging in brieven van haar ouders. Voor diegenen die een fijne jeugd hebben gehad, is het niet voor te stellen dat er ouders zijn die ook kwaadaardig kunnen zijn. Tijdens het lezen voel je de liefde, de genegenheid voor bepaalde personen, zoals haar kinderen, haar man en haar vrienden.

Soms vertelt ze iets wat je ook in haar vorige boeken hebt gelezen of verwijst ze naar een van haar vorige boeken dat dieper ingaat over iets wat ze in dit boek heeft geschreven, zoals over haar oom die niet alleen een begaafd musicus was. Mocht je de boeken (nog) niet gelezen hebben, dan word je nieuwsgierig gemaakt naar de boeken. Je hoeft haar vorige boeken niet eerst gelezen te hebben om dit boek te lezen. Je kunt de boeken ook later lezen, om bepaalde stukjes beter te begrijpen. In ieder geval vallen veel stukjes uit de vorige boeken in dit boek op hun plaats, vooral over de auteur zelf. Doordat de auteur een heel leven achter zich heeft, en hopelijk nog wat jaren voor de boeg heeft, laat haar levensverhaal ook zien, dat de tijden veranderen, dat er veel op allerlei gebied gebeurd in een persoonlijk leven en in de maatschappij. Zo is het bijvoorbeeld nu niet meer, of nauwelijks nog, voor te stellen dat je vroeger tot je dertigste toestemming van je ouders moest hebben om te trouwen. De 'oudere' lezers zullen dat vast herkennen.

Er lopen twee rode draden in haar boek en in haar leven, de brieven aan een goede vriend, die ze als uitgangspunt voor dit boek heeft gebruikt en muziek, dat een rode draad is vanaf, kun je wel zeggen, haar geboorte en dus haar rode draad in haar hele leven is. Tijdens het lezen heb je geregeld met de auteur te doen, vooral als ze weer een verlies te verwerken heeft, weer iemand het contact met haar heeft verbroken, dan hoop je alleen maar dat de auteur uiteindelijk weer gelukkig wordt en uiteindelijk weer contact krijgt met een aantal personen die het contact hebben verbroken, maar je geniet ook van de stukjes waarin ze gelukkig is, zoals als ze vertelt over een mislukte koppeling, maar wel een paar gezellige dagen heeft gehad. 

Kortom, in Rollenspel laat Rosemarijn Milo zien dat haar leven niet altijd over rozen is gegaan, dat ze naast veel gelukkige momenten, ook veel verdriet, veel hoogte-, maar ook veel dieptepunten heeft gekend. De auteur heeft af en toe ook mazzel gehad in haar leven, zoals in haar werk. Het is een ontroerend, bij tijd en wijle, zwaar, maar ook fascinerend verhaal om te lezen. 

Het boek is onder andere te koop bij amazon en bol.

Voldeed het boek aan je verwachtingen?

Ja, het boek voldeed aan mijn verwachtingen.

Wat vind je van de cover? 

Het is een mooie cover die bij het boek past. Het is mooi dat de cover vanaf de voorflap, via de voorkant, via de zijkant, via de achterkant op de achterflap door loopt.

Wat vind je van de titel van het boek? 

De titel is erg goed gekozen, want daar draait het onder andere om in dit boek.

Wat vind je van de subtitel van het boek? 

De subtitel is erg goed gekozen, je weet meteen wat je te wachten staat in dit boek.

Wat vind je van de schrijfstijl? 

Het verhaal is op een vlotte beeldende manier geschreven, waardoor het verhaal vlot wegleest.

Zat je direct in het verhaal?

Ja, ik zat direct in het verhaal.

Weet dit boek je aandacht vast te houden?

Ja, het boek weet je aandacht vast te houden. Als je aan een hoofdstuk begint, dan kun je niet meer stoppen met het lezen van dat hoofdstuk.

Heeft de auteur je kunnen raken?

Ja, de auteur heeft me weten te raken. Haar hele levensverhaal heeft me geraakt.

Mooie quote in het boek: 

Drank heb ik voldoende in huis om me kleurenblind te drinken, maar dat doe ik maar niet.

Zou je het boek aanraden? 

Ik kan iedereen het boek aanraden.

Voor welke doelgroep zou dit boek geschikt kunnen zijn?

Voor eenieder die van waargebeurde levensverhalen houdt.

Hoeveel sterren geef je het boek? 

5 sterren.

Ga je het boek nog een keer lezen? 

Misschien.

Ga je het boek houden of geef je het weg? 

Het boek mag terug in de boekenkast.

Houdt het boek je nog lang bezig nadat je het uit had?

Het boek heeft me nog even bezig gehouden.

Ga je vaker een boek van deze auteur lezen? 

Ja, dat ga ik zeker.

Website van de uitgever:

Uitgeverij U2pi

Of kijk op LIBRIS.nl of het boek bij jou in de buurt in een boekwinkel te koop is.