Subtitel:
Wereldreiziger in dienst van de missie
Waar gaat het boek over?Jo Mattens groeide op in een eenvoudig, gelovig gezin in Zuiddorpe. Ze had er toen nog geen idee van dat ze ooit onder moeilijke omstandigheden medische ingrepen zou verrichten bij de primitieve bevolking van onderontwikkelde landen. Jo had een katholieke achtergrond. Het was niet verwonderlijk dat ze zich in 1959 aanmeldde om als zuster, verbonden aan de katholieke missie, te gaan werken in het buitenland. Na tien jaar in Ghana koos ze in 1969 voor het moeilijk bereikbare binnenland van het pas gevormde land Territorium Papoea en Nieuw-Guinea, waar een deel van de inheemse bevolking nog nooit een blanke had gezien. In 1980 vond Jo een nieuwe uitdaging in het verbeteren van de medische ondersteuning van de Aboriginalgemeenschap in het Australische Lombadina. Jo Mattens had een ontmoeting met Kardinaal Wojtyla, die later zou worden ingewijd als Paus Johannes Paulus II. Ze vloog mee met de Flying Doctors, verbleef bij Moeder Teresa in Calcutta, woonde en werkte onder primitieve omstandigheden in de bush en reisde over de hele wereld naar de meest afgelegen plaatsen. Het levensverhaal van Jo Mattens, opgetekend aan de hand van haar dagboeken, leest als een avonturenroman.
Bindwijze:
Wat vind je van het boek?
Voldeed het boek aan je verwachtingen?
Of kijk op LIBRIS.nl of het boek bij jou in de buurt in een boekwinkel te koop is.
Het boek is ook te koop op Amazon.
Waar gaat het boek over?
Wim Hendrikse
Jaar van verschijnen:
Jaar van verschijnen:
2024
ISBN:
ISBN:
9789403725208
Bindwijze:
E-book
Aantal pagina's:
Aantal pagina's:
241
Genre:
Genre:
Biografieën & waargebeurd
Verfilmd?
Verfilmd?
Voor zover bekend is het boek (nog) niet verfilmd, maar het boek leent zich er erg goed voor om te verfilmen.
Wat vind je van het boek?
Bij het zien van de mooie cover van Jo Mattens (1925-2023) van Wim Hendrikse wil je weten wie de mensen op de cover zijn en wat hun verhalen zijn. Je ziet dat de moeder van de kinderen gelukkig is op het moment dat de foto is genomen. Trots op haar twee kinderen en misschien een derde kind op komst? Het is voor te stellen dat er mensen zijn die niet begrijpen waarom mensen er zo voornamelijk naakt bij lopen, maar dat is of was in hun cultuur heel normaal. In dit boek kun je er meer over lezen.
De titel spreekt voor zichzelf. Je weet meteen om wie dit boek draait en dat is ook zo, want dit boek is door de zuster, die bij de moeder en haar twee kinderen op de coverfoto staan, geschreven, met een voorwoord door haar nichtje en een nawoord door Wim Hendrikse.
De subtitel spreekt ook voor zichzelf. Je krijgt een tipje van de sluier van wat je van het boek kunt verwachten.
De mooie foto's in het boek maken het boek compleet. De coverfoto staat ook in het boek en daar kun je lezen waar de moeder met haar kinderen woont of woonde.
In Jo Mattens (1925-2023) van Wim Hendrikse vertelt Jo Mattens haar levensverhaal.
In het voorwoord vertelt een nichtje van Jo wat zij zich herinnert van haar tante en waarom ze haar tante had gevraagd om wat meer over haar en haar familie te vertellen. Zo ontstond dit boek.
Tussen het voorwoord van een nichtje van Jo en het nawoord van de auteur vertelt Jo haar levensverhaal. Een levensverhaal dat bijna een eeuw mocht duren. Een leven waarin ze heel veel heeft meegemaakt, zowel mooie gebeurtenissen, zoals mensen die haar dankbaar waren voor haar goede zorgen, als minder mooie gebeurtenissen, zoals het overlijden van haar jongste zusje. Een leven waarin veel emoties, van blijdschap, naar boosheid, naar verdriet en nog veel meer emoties de revue passeren, wat voor ieder mensenleven heel normaal is. Ze heeft vele beschermengelen gehad in haar leven, zoals tijdens een bombardement op een ziekenhuis waar ze werkte en tijdens een auto-ongeluk. Haar rode draad in haar leven was haar rotsvaste geloof.
Ze heeft heel veel van de wereld gezien en op veel plekken gewoond, waardoor ze iedere keer als ze weer voor korte of langere periode in Nederland was, de landen met elkaar kon vergelijken, zoals over de talloze onzinregels die ons land rijk is. Dat alleen al, bracht haar er na een bepaalde periode in Nederland toe dat ze verlangde om weg te gaan uit Nederland. Ze vond steeds weer een plek waar ze wilde zijn.
Jo was een vrouw die in veel dingen voorop liep, zoals dat ze zich niet door de mannen de baas laten spelen. Ze kwam voor zichzelf op. Ook hield ze niet van stilstand, ze wilde dat alles met de tijd mee ging en dat was nu weer iets waar niet iedereen even blij mee was, vooral bepaalde bevolkingsgroepen bleven liever trouw aan zoals ze het altijd al deden.
Mocht je nu denken dat Jo na haar pensionering stil ging zitten en ging genieten van haar rust, dan heb je het mis, want nadat ze met pensioen was maakte ze een wereldreis en kon ze het niet laten om af en toe nog een zuster op een missiepost te helpen.
Bij haar overlijden kon Jo zeggen dat ze haar leven ten volle heeft geleefd, ook al was haar einde minder mooi dan ze verdiend had.
Tijdens het lezen van Jo Mattens (1925-2023) van Wim Hendrikse heb je het gevoel dat Jo bij jou op de bank, onder het genot van een kopje koffie met iets lekkers, haar levensverhaal vertelt. Je hoort haar praten, ook al heb je haar stem nog nooit gehoord.
Je moet geregeld lachen om wat ze vertelt, zoals als ze vertelt over haar oudste zus die als kind geitenmelk moest drinken en wat voor gezicht ze er dan bij trok. Je ziet het, door de beeldende vertelstijl van Jo, zo voor je. Net zoals je jaren later voor je ziet hoe een zuster met haar kont in de modder valt tijdens een autorit. Je begrijpt dat Jo en de anderen die erbij waren, hun lach niet konden inhouden. Daarmee laat Jo zien dat ze ontzettend veel humor had. Overigens is het voor te stellen dat niet iedereen alles zal begrijpen, maar veel mensen in de hulpverlening zullen haar zwarte humor begrijpen, zoals als Jo na een bombardement in een ziekenhuis onder een bed van een overledene bezig is en onverwachts een hand op haar schouder voelt en de grapjes die er daarna met haar gemaakt worden. Jo heeft er goed aan gedaan om uit te leggen waarom ze grapjes maken na zoiets.
Naast de humorvolle momenten moet je soms ook even slikken, zoals als een vrouw komt te overlijden nadat ze goed is verzorgd door Jo en haar team en zo zijn er meer emotionele momenten, zoals het overlijden van Jo's moeder. Het is dan ook aan te bevelen om een doos met tissues bij de hand te houden.
Ook de andere gevoelens heeft Jo goed weten te verwoorden, zoals haar boosheid op iemand die liever stilstaat dan vooruitgang wil. Haar machteloosheid, zoals dat er bevolkingsgroepen zijn die een belangrijk feest belangrijker vinden dan de gezondheid van hun dierbaren.
Door haar beeldende beschrijvingen van de plaatsen en landen waar ze is geweest, wil je zelf ook naar die plaatsen en landen om het met eigen ogen te aanschouwen. Tegelijkertijd wil je dat ook weer niet, zeker niet naar bepaalde plekken, zoals Alaska, waarvan je bang bent dat het er inmiddels anders, toeristischer uitziet dan toen Jo er was. Het is in ieder geval mooi van Jo dat ze van veel plaatsen een korte geschiedenis heeft verteld, zoals over Nieuw-Guinea. Het zijn interessante stukjes om te lezen.
Wat mooi van Jo was, was dat ze niet alleen de gebaande paden, dat waren er niet zo heel veel, maar ook andere paden, dat waren er wat meer, volgde en ook ervaringen wilde opdoen, ook al paste dat niet bij haar, zoals naar de beroemdste gokstad en ook wilde ze een feest waar vleeseters blij van worden bijwonen, ook al at ze zelf geen vlees, maar ze wilde het feestgebeuren erom heen meemaken. Ze ging dat soort dingen niet uit de weg.
Veel mensen kunnen nog wat leren van Jo, zoals over respect, samenleven en levenswijze.
Jo laat met haar levensverhaal zien dat een missie meer inhoudt dan zieltjes winnen. Tijdens het lezen krijg je meer en meer bewondering voor het werk van Jo en vraag je je geregeld af of je dat zelf ook zou kunnen.
Kortom, Jo Mattens (1925-2023) van Wim Hendrikse is een indrukwekkend levensverhaal van Jo Mattens. Een leven waarin ze veel heeft gedaan en veel heeft betekend voor heel veel mensen, maar ook heel veel heeft gereisd, waardoor de heel veel van de wereld heeft gezien. Het is voor te stellen dat er lezers zijn die na het lezen van dit boek, ook op wereldreis willen gaan.
Voldeed het boek aan je verwachtingen?
Ja, het boek voldeed aan mijn verwachtingen.
Wat vind je van de cover?
Wat vind je van de cover?
Het is een mooie cover die bij het boek past.
Wat vind je van de titel van het boek?
Wat vind je van de titel van het boek?
De titel is erg goed gekozen, want het is het levensverhaal van Jo.
Wat vind je van de subtitel van het boek?
Wat vind je van de subtitel van het boek?
De subtitel is erg goed gekozen, want het geeft goed weer wat je van het boek kunt verwachten.
Wat vind je van de schrijfstijl?
Wat vind je van de schrijfstijl?
Jo heeft haar levensverhaal op een vertellende en beeldende manier geschreven, waardoor het boek vlot wegleest.
Hoe origineel is het verhaal?
Hoe origineel is het verhaal?
Het verhaal is erg origineel, want het is het levensverhaal van Jo.
Wat vind je van de opbouw van het verhaal?
Het verhaal is goed opgebouwd. Het verhaal is op een chronologische manier geschreven, waarbij er soms teruggeblikt word als het verhaal erom vraagt.
Zat je direct in het verhaal?
Zat je direct in het verhaal?
Ja, ik zat direct in het verhaal.
Weet dit boek je aandacht vast te houden?
Weet dit boek je aandacht vast te houden?
Ja, dit boek weet je aandacht vast te houden. Als je eenmaal begonnen bent met dit boek, kun je niet meer stoppen met lezen. Je geniet van de mooie plaatsen die soms veraderlijk kunnen zijn en verhalen over de vele patienten die Jo heeft gehad.
Wat vond je van de locaties in het boek?
De meeste locaties klinken erg mooi.
Heeft de auteur je kunnen raken?
Heeft de auteur je kunnen raken?
Ja, de auteur heeft me diverse keren weten te raken, zoals als Jo haar onofficiële pleegkind van onder een boom pakt wanneer er een slang aankomt. Dat stukje laat zien waarom je altijd zo zacht mogelijk op een slang moet aflopen als die op iemand afkomt.
De kinderstefte onder bepaalde bevolkingsgroepen heeft me ook geraakt. Ik hoop dat dat inmiddels anders is. Zo zijn er meer stukjes die me geraakt hebben.
Mooie quote in het boek:
Mooie quote in het boek:
Moeder zag vanuit de deuropening hoe we kwamen aanrennen en we maakten een kabaal alsof er een vos in een hoenderhok zat.
Zou je het boek aanraden?
Zou je het boek aanraden?
Ik kan iedereen het boek aanraden.
Voor welke doelgroep zou dit boek geschikt kunnen zijn?
Voor welke doelgroep zou dit boek geschikt kunnen zijn?
Voor eenieder die van waargebeurde levensverhalen houdt.
Hoeveel sterren geef je het boek?
Hoeveel sterren geef je het boek?
5 sterren.
Ga je het boek nog een keer lezen?
Ga je het boek nog een keer lezen?
Misschien.
Ga je het boek houden of geef je het weg?
Ga je het boek houden of geef je het weg?
Het is een e-boek, die kan ik dus niet weggeven, maar het e-boek mag op mijn computer blijven staan.
Ga je vaker een boek van deze auteur lezen?
Ga je vaker een boek van deze auteur lezen?
Ja, dat ga ik zeker.
Het boek is ook te koop op Amazon.
Je kunt ook kijken op de Bibliotheek of het boek in een bibliotheek te leen is.
Reacties
Een reactie posten