Bloeddruppels Als Tranen - Arie De Ruiter

Van Arie de Ruiter mocht ik zijn boek recenseren. Ik wil hem daar hartelijk voor danken.

Waar gaat het boek over? 

Tristan, bijna 18 jaar, staat op het punt zijn VWO-examen te doen. Een kansrijke toekomst ligt voor hem klaar: een baan bij een gerenommeerd accountantskantoor. Maar dan verandert alles.
Stemmen fluisteren in zijn hoofd, onwerkelijk en vernederend. Ze beheersen zijn leven en vernietigen zijn veelbelovend vooruitzicht.
Bewusteloos langs de weg gevonden, belandt Tristan in een psychiatrische inrichting, waar een langzame en moeilijke weg naar herstel begint.
“Bloeddruppels als tranen” is een roman over genialiteit en waanzin, innerlijke stemmen en het verlies van een veelbelovende toekomst. Een verhaal dat je niet loslaat, zelfs niet als je het boek allang hebt dichtgeslagen.

Bron: bol

Omslagontwerp:

Dani van Doorn

Jaar van verschijnen:

2024

ISBN:

1230007492891

Bindwijze:

E-boek

Aantal pagina's:

208

Genre:

Psychologie

Verfilmd?

Voor zover bekend is het boek (nog) niet verfilmd, maar het boek leent zich er erg goed voor om verfilmd te worden.

Wat vind je van het boek? 

Bij het zien van de schitterende cover van Bloeddruppels als tranen van Arie de Ruiter vraag je je af of er een ongeluk is gebeurd of dat er een moord is gepleegd.

De titel is intrigerend. Je wilt alleen al door de titel het boek lezen. Pas aan het eind van het verhaal wordt duidelijk wat er met de titel bedoeld wordt en dan kun je alleen maar tot de conclusie komen dat het een erg sterk gekozen titel is.

In Bloeddruppels als tranen van Arie de Ruiter heeft Tristan het helemaal voor elkaar. Hij heeft liefdevolle ouders waar hij goed mee kan opschieten. Oké, zijn vader kan af en toe wat overheersend zijn, maar dat is een normale gedachte voor een jongeman van bijna achttien jaar. Ook zijn ouders hebben niets te klagen over hem. Op school gaat het goed. Veel jongeren kunnen een voorbeeld aan hem nemen, zoals hoe hij over het examen denkt en hoe serieus hij die neemt. Ook de baas van zijn bijbaan is tevreden over hem en wil hem graag in vaste dienst hebben, maar Tristan heeft andere plannen. Hij is aangenomen bij een gerenommeerd accountantsbureau en hem wacht een mooie toekomst.

Helaas spat die droom als een zeepbel uit elkaar. Hij begint stemmen in zijn hoofd te horen en ziet personen die er niet zijn. In het begin kan hij de schijn nog ophouden, maar dat wordt steeds lastiger. De stemmen beginnen steeds meer zijn leven te bepalen. 

Op een dag wordt hij bewusteloos langs de weg gevonden en belandt hij in een psychiatrische inrichting. Een lange en moeizame weg van herstel volgt.

Hoewel je meteen in Bloeddruppels als tranen van Arie de Ruiter zit, vraag je je op een gegeven moment toch af wanneer er wat meer pit komt, wat meer actie, omdat het allemaal, op een kort stukje na, te erg voor de wind gaat met Tristan. Tegelijkertijd bedenk je je dat de spanning nog komt en dat je dan gaat denken dat het wel wat minder spannend mag zijn. Gelukkig komt die laatste gedachte niet in je hoofd als je verder in het boek bent.

Soms kan het verhaal voor veel mensen herkenbaar zijn en herinneringen oproepen aan hun eigen jeugd, zoals een oude garagebox dat ingericht is als bar voor jongeren. Veel 'oudere' lezers zullen iets dergelijks kennen van vroeger.

Door de vlotte en beeldende schrijfstijl van de auteur heb je het gevoel dat je het verhaal vanaf de zijlijn zelf meemaakt. Mede daardoor leest het boek vlot weg.

De auteur heeft zich erg goed ingeleefd in de personages en de omgeving waar het verhaal zich afspeelt. Tijdens het lezen leef je mee met de ouders en heb je te doen met Tristan. Je vraagt je geregeld af hoelang Tristan de schijn nog op kan houden. Op een gegeven moment ben je bang dat Tristan zichzelf wat aan gaat doen en/of zelfmoord pleegt door de stemmen in zijn hoofd. Je hoopt steeds dat hij geholpen zal worden, dat hij uiteindelijk weer gelukkig is in zijn leven, dat hij kan doen wat hij wil.

Het is voor te stellen dat er mensen zijn die dit boek te confronterend vinden, omdat ze zelf iets dergelijks hebben meegemaakt of meemaken. Tegelijkertijd kan het voor die mensen ook een soort van troost zijn van dat ze er niet alleen in staan, dat iedereen schizofrenie kan krijgen. Dat is wat de auteur heel duidelijk heeft laten zien met dit boek. Je hoeft in het verleden geen of nauwelijks problemen gehad te hebben, niet uit een probleemgezin te komen of  'verkeerde' vrienden te hebben, om schizofreen te raken. Het kan iedereen overkomen. Daar kunnen verschillende oorzaken aan vooraf gegaan zijn, zoals een verlies van een dierbaar iemand, een stressvolle tijd of een andere, voor het oog, onbeduidende oorzaak.

De auteur heeft heel goed laten zien wat het iemand doet als hij schizofreen wordt. Eerst alles ontkennen, de schijn ophouden en roepen dat het wel meevalt, maar ook het besef en daarna niet meer doorhebben dat het slecht met hem gaat. Wat hij uiteindelijk door die stemmen allemaal gaat doen en hoe hij op anderen reageert.

Niet alleen heeft de auteur zich goed ingeleefd in de hoofdpersoon, maar ook in zijn ouders, ook al hebben die een wat kleinere rol in het verhaal. Hij laat met zijn boek duidelijk zien wat het met ouders kan doen als het niet goed gaat met hun kind, het verdriet en de wanhoop dat ze hebben. Tijdens het lezen heb je steeds te doen met ze en wil je soms zeggen dat ze even tijd voor zichzelf moeten nemen.

Bloeddruppels als tranen van Arie de Ruiter is een boek dat iedereen zou moeten lezen. Zeker mensen die iemand kennen met psychische problemen. Het verhaal van Tristan laat goed zien hoe mensen schizofreen kunnen raken, wat de symptomen zijn, hoe het voor de persoon zelf is, maar ook hoe het voor de naaste mensen is als ze geconfronteerd worden met iemand die schizofreen is. 

Ook laat het verhaal goed zien hoe artsen en zorgmedewerkers iemand die schizofreen is proberen te helpen.

Daarnaast laat het verhaal ook goed zien waarom veel mensen roken, ook al weten ze dat het niet goed is, maar soms is het kiezen tussen twee kwaden. In het verhaal wordt goed aangegeven dat roken slecht is, maar dat het voor sommige mensen beter is als ze af en toe een sigaret roken.

Het is duidelijk dat de auteur er onderzoek naar heeft gedaan of zelf ervaring ermee heeft. 

In de epiloog lees je uiteindelijk hoe het nu met Tristan is, hoe zijn leven verder is gegaan en wat hij nu doet. Het verhaal is daarmee mooi afgesloten.

Kortom, Bloeddruppels als tranen van Arie de Ruiter is een aangrijpend verhaal van een jonge jongen die nog een heel toekomst voor zich heeft, maar door schizofrenie zijn droom moest bijstellen. Het is een verhaal dat goed laat zien wat het met mensen doet als ze schizofreen zijn en wat het met hun naasten doet. Zoals gezegd, iedereen zou dit boek moeten lezen, opdat men de mensen die schizofreen zijn beter begrijpen, dat men beseft dat die mensen er niets aan kunnen doen, maar wel geholpen moeten worden.

Het boek is onder andere te koop bij bol en bij Amazon.

Voldeed het boek aan je verwachtingen?

Ja, het boek voldeed aan mijn verwachtingen.

Wat vind je van de cover? 

Het is een schitterende cover. De cover is erg goed gekozen.

Wat vind je van de titel van het boek? 

De titel is erg goed gekozen. Het is een intrigerende titel.

Wat vind je van de schrijfstijl? 

Het boek is op een vlotte en beeldende manier geschreven, waardoor het boek vlot wegleest.

Hoe origineel is het verhaal?

Het verhaal is erg origineel.

Hoe actueel is het boek?

Het boek is erg actueel en zal dat helaas altijd blijven, omdat er altijd mensen zullen zijn die schizofreen zijn.

Wat vind je van de opbouw van het verhaal?

Het verhaal is goed opgebouwd. Het verhaal is op een chronologische manier geschreven, waarbij er soms teruggeblikt wordt in de tijd als het verhaal erom vraagt.

Zat je direct in het verhaal?

Ja, ik zat direct in het verhaal.

Weet dit boek je aandacht vast te houden?

Ja, het boek weet je aandacht vast te houden. Op een gegeven moment kun je niet meer stoppen met lezen, omdat je wilt weten hoe het met Tristan verder zal gaan, of hij ooit beter wordt en hoe zijn toekomst zal zijn.

Is het verhaal geloofwaardig?

Het verhaal is van begin tot eind geloofwaardig.

Zijn de karakters in het boek geloofwaardig?

De karakters zijn stuk voor stuk geloofwaardig.

Welke persoon vond je het leukst en waarom? 

Ik heb geen favoriet persoon in dit boek.

En aan wie had je een hekel en waarom? 

Ik heb aan niemand een hekel in dit boek.

Zou je bevriend kunnen zijn met de hoofdpersoon?

Ik zou wel bevriend kunnen zijn met de hoofdpersoon.

Wat vond je van de locaties in het boek? 

De locaties klinken over het algemeen mooi.

Zou je in de tijd dat het boek zich afspeelt kunnen leven?

Ja, dat is me goed afgegaan.

Heeft de auteur je kunnen raken?

Ja, de auteur heeft me met heel het verhaal van Tristan, maar ook van de ouders van Tristan, weten te raken. 

Mooie quote in het boek: 

'Meelevend zwijgen is vaak veel waardevoller dan duizend zinloze woorden.'

Zou je het boek aanraden? 

Ik kan iedereen het boek aanraden.

Voor welke doelgroep zou dit boek geschikt kunnen zijn?

Voor eenieder die schizofreen is of is geweest en voor eenieder die iemand kent die schizofreen is of is geweest.

Hoeveel sterren geef je het boek? 

4 sterren.

Ga je het boek nog een keer lezen? 

Nee, ik ga het boek niet nog een keer lezen.

Ga je het boek houden of geef je het weg? 

Het is een e-boek, die kan ik niet weggeven.

Ga je vaker een boek van deze auteur lezen? 

Ja, dat ga ik zeker.

Leesfragment:

Ga naar de website van Arie de Ruiter om een leesfragment van het boek te lezen.

Website van de auteur:
Arie de Ruiter

Of kijk op LIBRIS.nl of het boek bij jou in de buurt in een boekwinkel te koop is.
Het boek is ook te koop op Amazon. 

Je kunt ook kijken op de Bibliotheek of het boek in een bibliotheek te leen is.