Wat gebeurt er als een dichter op de troon wordt geheven en poëzie de maat van alle dingen wordt? Veel wonderlijks, maar hoe zoiets afloopt...?
Tsunami in de Amstel is mysterieus en beschouwend, melancholiek en lyrisch, politiek, zinnelijk en vreemdsoortig. Deze poëzie roept de revolutie uit, maar verbeeldt ook grote thema's als liefde, ouder worden en de dood. Daarbij wordt de toon nooit zwaar, want zoals altijd bij
Boskma is de soms zwarte, soms absurdistische humor sterk aanwezig
Staat er iets te gebeuren?
Bij het zien van de cover krijg je het gevoel dat je mysterieuze gedichten over een geheimzinnige, sprookjesachtige onderwaterwereld gaat lezen. Maar dan lees je de titel en krijg je een ander gevoel, een gevoel dat er iets staat te gebeuren. Ik vroeg me af of de dichter soms stiekem in de toekomst kon kijken en werd nieuwsgierig naar de gedichten. De titel maakt dat je wilt weten wat de dichter er toch mee bedoelt. Bedoelt hij het als iets wat zou kunnen gebeuren of bedoelt hij het als een soort metafoor?
Een lach op je gezicht
Het boek is opgebouwd in 7 delen, met in ieder deel een paar gedichten die iets met elkaar gemeen hebben. De dichter zet je aan het denken, weet je te raken. Hij geeft een sneer naar de politiek, roept op tot revolutie en houdt je een spiegel voor, maar is op zijn tijd ook melancholisch en lyrisch. Af en toe moet je de gedichten herlezen om te begrijpen wat de dichter nu precies bedoelt, maar dan begrijp je zijn zienswijze. Geregeld tovert hij een lach op je gezicht, soms geeft hij leuke weetjes weg, zoals bijvoorbeeld dat de reuzenvaren de oudste plant ter wereld is.
Door iemand die veel heeft meegemaakt
Je voelt de liefde voor Anne in de gedichten die hij voor haar heeft geschreven. Je voelt dat ze uit zijn hart zijn geschreven, dat hij heel veel van haar houdt, dat ze de ware is voor hem. In het laatste deel begrijp je pas wat hij met de titel bedoelt, de gedichten brengen een glimlach op je gezicht. Hij haalt er zelfs een beroemdheid bij die zijn mening geeft over waarom iets wat in een gedicht speelt is overkomen. In de gedichten kun je merken dat ze zijn geschreven door iemand die al het een en ander heeft meegemaakt in zijn leven. Niet alleen de leuke gebeurtenissen, maar helaas ook nare gebeurtenissen zoals het afscheid nemen van geliefde personen. Voor mij zou het boek nog meer af zijn als de schrijver een persoonlijk voor- of dankwoord had geschreven.
Hoeveel sterren geef je het boek?
4 sterren.
Website van uitgeverij:
Reacties
Een reactie posten