Ik Ben, Dus Ik Denk- Boudewijn Van Houten

Van uitgeverij Aspekt mocht ik dit boek lezen en recenseren. Ik wil ze daar hartelijk voor danken.

Subtitel:
Een antifilosofie

Waar gaat het boek over? 
In dit autobiografische boek legt de auteur uit waarom we niets van de filosofen hoeven te verwachten. - niet voor niets draaide hij voor zijn titel de formule van Descartes om. Voor hem schuilt de wijsheid eerder in de literatuur, bij de moralistischeschrijvers van betekenis. Hij neemt de gelegenheid te baat om ook te spreken over zijn dromen, zeg maar nachtmerries, over zijn politieke standpunten die hij maar beperkt houdt, over zijn belangstellingn voor slechte mensen en over de muziek in zijn leven - zo min mogelijk klassiek!

Bron: achterkant boek

Omslagontwerp:
Snegina Uzunova

Binnenwerk:
Salihanur Akpinar

Jaar van verschijnen:
2018

ISBN:
9789463383455

Bindwijze:
Paperback

Aantal pagina's:
280

Genre:
Filosofie

Wat vind je van het boek? 
Bij het lezen de titel van Ik ben, dus ik denk van Boudewijn van Houten, krijg je sterk de indruk dat de auteur in dit boek zijn ongenuanceerde mening zal gaan geven over diverse onderwerpen en dat is ook zo. Hij rekent keihard af met vele beroemde filosofen en mensen die geen eigen mening hebben. Je kan je afvragen of dat nodig is, anderzijds... hij is tenminste wel eerlijk en oprecht. Of je het met hem eens bent... dat is een ander verhaal en dat hoeft ook niet; het is de mening van Boudewijn van Houten.
Boudewijn is duidelijk een auteur waarvan je houdt of niet houdt, een middenweg zit er niet in. Veel mensen zullen na het lezen van dit boek zich beledigd voelen, hem misschien kortzichtig vinden in bepaalde zaken als over daders van misdrijven. Ook zijn blik naar foute mensen als Hitler kan een weerzin, boosheid oproepen, het kan schokkend zijn. Anderen zullen zijn eerlijkheid waarderen en hem  om zijn eerlijkheid toch een warm hart toedragen.
Gelukkig weet hij wel zijn mening te onderbouwen en houdt hij niet alleen anderen een spiegel voor, maar houdt hij bij zichzelf ook geregeld een spiegel voor. Je merkt dat hij zich geregeld afvraagt of zijn gedachtengang onbewust mede is bepaald door zijn ouders, door wat hij in zijn jeugd heeft meegekregen. Hij is daar, net als over andere onderwerpen zoals bijvoorbeeld de politiek, ouderdom, muziek, mode en over begeerte erg openhartig in. Je komt erachter waarom hij zo laat is getrouwd en waarom hij geen kinderen heeft.
Gelukkig moet je ook af en toe lachen zoals bijvoorbeeld over dat hij als kind eens heeft gebeden en waarom. Veel ouders die geloven zullen het kunnen herkennen.
Kortom; Ik ben, dus ik denk van Boudewijn van Houten is een boek waar je van houdt of niet van houdt. Hij geeft zijn ongenuanceerde mening over van alles en nog wat en heeft een voorliefde voor al wat fout is.

Voldeed het boek aan je verwachtingen?
Ja, dat deed het boek wel.

Wat vind je van de cover? 
Niet echt mooi.

Wat vind je van de titel van het boek? 
Die is heel erg goed gekozen.

Wat vind je van de schrijfstijl? 
Die is vlot.

Hoe origineel is het verhaal?
Heel erg origineel, want het is zoals Boudewijn van Houten denkt.

Zat je direct in het verhaal?
Ja, ik zat er direct in.

Weet dit boek je aandacht vast te houden?
Ja, dat weet het boek.

Heeft de auteur je kunnen raken?
Ja, dat heeft hij. Het is schokkend hoe hij over bijvoorbeeld Hitler en daders denkt, maar ik waardeer zijn eerlijkheid ook al ben ik het niet altijd met zijn denkwijze eens.

Mooie quote in het boek: 
Liever je simpele zelf dan een masker van gewichtigheid.

Zou je het boek aanraden? 
Niet echt.

Hoeveel sterren geef je het boek? 
3 sterren

Ga je het boek nog een keer lezen? 
Nee, dat ga ik niet.

Ga je het boek houden of geef je het weg? 
Ik ga het boek weggeven.

Houdt 't boek je nog lang bezig nadat je het uit had?
Ik denk niet dat het boek mij lang bezig gaat houden.

Ga je vaker een boek van deze auteur lezen? 
Dat denk ik niet.

Website van de uitgever:
Uitgeverij Aspekt