Eind vorig jaar mocht ik
Pure Nostalgie van GT Rovers lezen en recenseren. Het is een boek dat je terug brengt in de tijd en waarbij de jongeren van nu van heel veel dingen niets snappen zoals bijvoorbeeld dat men in vroeger tijden geen verwarning had, maar een kolenkachel en zo zijn er meer dingen die jongeren van nu niet zullen begrijpen, maar voor de ouderen herkenbaar zullen zijn. Inmiddels behoor ik ook niet meer bij de jongeren, hoe jammer ik het soms ook vind, maar toch ben ik blij dat ik bepaalde dingen wel heb meegemaakt. Hieronder mijn willekeurige top 5 van wat voor mij pure nostalgie is:
- Nu is iedereen altijd bereikbaar door de smartphone en het internet, maar vroeger was dat niet zo. Als je weg ging, dan was je voor je niemand bereikbaar. Het had zo zijn nadelen, maar zeker ook zijn voordelen zoals bijvoorbeeld dat je niet werd gestoord tijdens een wandeling, dat je echt nog wat van de omgeving zag en dat je nog eens echt praatte met deze of gene. Daarom zet ik het geluid op mijn smartphone ook altijd op stil. Later, als ik weer thuis ben, dan zie ik de berichten wel.
- Hoe fijn het ook is dat je tegenwoordig gelijk de foto's ziet als je die hebt genomen met de smartphone of de digitale camera en dat je de mislukte foto's kan verwijderen, toch is het soms best jammer dat je die spanning niet meer hebt van het wachten tot een fotorolletje is ontwikkeld. Hoe zouden de foto's eruit zien? Zijn de foto's gelukt?
- Ik heb een hekel aan kou en ben ook blij met het dubbel glas in de ramen, maar oh, wat kan ik soms in de winter, als het gevroren heeft, de ijsbloemen op de ramen missen. De natuur had er echte kunstwerkjes van gemaakt en het was leuk om met je vinger figuurtjes te tekenen in het raam.
- Wat ook heerlijk was. was dat je vroeger niet 24 uur per dag tv kon kijken. 's Nachts en een gedeelte van de dag had je testbeeld op tv en moest je dus wat anders gaan doen als er niets op tv was. Je ging dan lezen of puzzelen of wandelen of handwerken of deed iets anders.
- Muziek luisteren via de LP of cassetebandjes. De eerste moest je altijd oppassen dat er geen krassen op de LP's kwamen en bij de laatste moest je geregeld met een potlood in een van de gaatjes van het cassettebandje het lint weer goed draaien omdat die was vast gelopen in de cassetterecorder.
Wat is voor jou pure nostalgie?
Reacties
Een reactie posten