Een Piepklein Vogeltje - Wim Bender

Van Elikser UITGEVERIJ mocht ik dit boek recenseren. Ik wil ze daar hartelijk voor danken.

Waar gaat het boek over? 

In april 2002 wordt een Brabantse vrouw in haar huis overvallen en ernstig mishandeld. Het onderzoek van Gerda Goedegebuure (net van de politieacademie) en haar collega’s loopt vast en de zaak belandt op de stapel Onopgeloste misdrijven. In februari 2003 raakt een senator van de Socialistische Partij zwaargewond als hij na een bezoek aan het casino huiswaarts keert. De Haagse politie neemt de zaak hoog op maar slaagt er niet in de dader te vinden. In juli 2003 wordt een nieuwe burgemeester geïnstalleerd in de Drentse gemeente Vosbergen. De dag na de feestelijkheden wordt zij in bewusteloze toestand en met ernstig letsel in haar tuin gevonden. Ondanks uitvoerig politieonderzoek eindigt ook deze zaak in een mislukking. In 2012 bezoekt Gerda (inmiddels politie-inspecteur) een tweedaags symposium over moderne opsporingsmethoden. Een van de sprekers nodigt de aanwezigen uit om een onopgeloste zaak naar voren te brengen en Gerda doet verslag van haar eerste casus. De volgende ochtend bij het ontbijt schuift een collega aan met een opmerkelijk verhaal over een mogelijk vergelijkbaar misdrijf. Dat wordt het begin van een omvangrijk onderzoek dat de carrière van Gerda op een beslissende wijze zal beïnvloeden.

Bron: bol

Over de auteur:

Wim Bender werkte als onderwijspsycholoog bij de Medische Faculteit (RUG). Hij gaf docenttrainingen en publiceerde over vernieuwingen in het oncologie-onderwijs en over toetsing.
Sinds zijn pensionering zet hij filmpjes over vogeltjes op zijn YouTube-kanaal en op zijn website. Hij schreef een kleine satire over het universitair onderwijs, een toneelstuk over wandelen, een musical (i.s.m. componist Mark de Vries) over ambities en een Feestboek over Vijftig jaar Abdijconcerten Aduard.
Verder was hij redacteur van de Uijlenspieghel (kwartaalblad van het Nederlands Hoornisten Genootschap), en cameraman en marionettenspeler bij de animatiefilm RIF (Gouden Kalf 2008).

Bron: achterkant boek

Omslagontwerp:

Evelien Veenstra

Binnenwerk:

Evelien Veenstra

Jaar van verschijnen:

2024

Druk:

1e druk

ISBN:

9789463656092

Bindwijze:

Paperback

Aantal pagina's:

302

Genre:

Vogels

Verfilmd?

Voor zover bekend is het boek (nog) niet verfilmd, maar het boek leent zich er goed voor om verfilmd te worden.

Wat vind je van het boek? 

Bij het zien van de mooie cover van Een piepklein vogeltje van Wim Bender wil je weten wie het geheimzinnige mannetje is en wat zijn verhaal is. Het is mooi dat de cover via de zijkant op de achterkant doorloopt en dat je, alles wat je op de cover ziet, in het boek terug kunt vinden. De titel maakt je nieuwsgierig naar het verhaal. De titel klinkt braver dan het verhaal is, ook al kan het vogeltje er niets aan doen. Op een gegeven moment denk je te begrijpen hoe het met de titel zit, maar pas tegen het eind wordt de titel van het boek echt duidelijk en kun je het alleen nog maar een heel goed gekozen titel vinden.

In Een piepklein vogeltje van Wim Bender krijgt Gerda in 2002 op haar eerste werkdag bij een politiebureau met een mishandelingszaak te maken van een vrouw. Helaas belandt de zaak op de stapel Onopgeloste misdrijven. Een jaar later raakt een senator zwaargewond als hij huiswaarts keert van het casino. Niet veel later wordt een burgemeester, die net is geïnstalleerd, in haar tuin gevonden met ernstige verwondingen. Beide zaken belanden op de stapel Onopgeloste misdrijven. 

Jaren later bezoekt Gerda voor haar werk een tweedaags symposium over moderne opsporingsmethoden. Een van de sprekers nodigt de aanwezigen uit om een onopgeloste zaak naar voren te brengen en Gerda vertelt over haar eerste zaak. De volgende ochtend schuift een collega bij Gerda aan tafel met een verhaal over een soortgelijk verhaal. Het is het begin van een omvangrijk onderzoek. De vraag is of ze met elkaar te maken hebben of niet. Zal de dader uiteindelijk dan toch gepakt worden? 

Door de korte hoofdstukken, kun je dit boek tussendoor lezen, zoals tijdens een koffiepauze. Door de vlotte en beeldende schrijfwijze van de auteur leest het boek vlot weg. Je hebt tijdens het lezen het gevoel dat je het verhaal zelf meemaakt.

Door de laatste zin van het eerste hoofdstuk van Een piepklein vogeltje van Wim Bender wil je meteen verder lezen. Je wilt weten wie er bij Sibranda aan de deur stond en wat die persoon wilde van Sibranda. Zo te verder je in het verhaal komt, zo te lastiger het wordt om het boek weg te leggen. Je bent geschokt van wat de dader heeft gedaan en je vraagt je af waarom hij dat doet. Je wilt weten of het een gestoorde gek is die niet weet wat hij doet of dat hij wel degelijk weet wat hij doet. Steeds als je denkt dat er geen slachtoffers meer zijn, zijn er toch weer slachtoffers. Tijdens het lezen denk je mee met Gerda en haar collega's en krijg je op een gegeven moment een vermoeden van de dader. Zo te meer je over die persoon leest, zo te overtuigender je wordt. Tot er een moment komt dat je het gevoel krijgt dat iemand anders ook wel de dader zou kunnen zijn. De auteur heeft de spanning goed weten op te bouwen en het plot tot tegen het eind weten te bewaren. Je bedenkt dat een opmerking die iemand maakt over bepaalde personen voor alle groepen schijnt te gelden. Het is een verhaal met een aantal verrassende wendingen die je niet ziet aankomen. Hier en daar is het verhaal een tikkeltje voorspelbaar, maar dat is niet erg. Het eind is een mooi en passend eind.

Wim Bender heeft zich in Een piepklein vogeltje heel goed ingeleefd in de personages. De belangrijkste personages heeft hij heel goed weten uit te diepen, waardoor de personages tot leven komen. Je hebt begrip voor de personages die eerst wat afwachtend zijn tijdens een gesprek met de politie over een gebeurtenis uit het verleden. Je vraagt je af hoe jijzelf gereageerd zou hebben als de politie je belt om persoonlijk te praten over iets uit het verleden. Diverse personen mag je meteen, zoals Isidoor en Adriaan. Zo te verder je in het verhaal komt, zo te meer mag je Gerda. Je gaat haar en nog een aantal personen missen als je het boek uit hebt.

 Het verhaal laat goed zien hoe verschillend mensen reageren op een heftige gebeurtenis en wat zo'n heftige gebeurtenis met de personen om het slachtoffer heen kan doen. Ook laat het verhaal goed zien hoe het geheugen met mensen kan spelen. Hoe het geheugen een trigger kan krijgen bij een bepaald woord of naam en de herinneringen weer te binnen schieten. Je krijgt daarnaast een goed beeld van vogelaars, hoe die in het algemeen zijn en dat is vaak minder leuk dan je zou verwachten, maar gelukkig zijn er ook genoeg leuke en aardige vogelaars. Daarnaast laat het verhaal goed zien dat je soms geleerde regels best mag laten vieren als dat nodig is, zoals als blijkt dat iemand troost nodig heeft, je een arm om die persoon kunt slaan. Mits je voelt dat het oké is. Om diverse stukjes moet je lachen, zoals als Gerda een burgemeester wil spreken en de secretaresse van de burgemeester moeilijk doet en hoe Gerda haar in haar gedachten noemt. Na het lezen van hoe iemand camera's met telelenzen noemt, kun je er niet meer 'normaal' naar kijken zonder aan dat woord te denken. Hoewel het verhaal fictief is, staan er een paar feiten in die waargebeurd zijn, zoals van een moordenaar die te kort heeft gezeten en niet gestraft is voor iets anders wat een gevaar voor de samenleving zou betekenen. Hier en daar is het verhaal leerzaam, zoals over de herkomst van het woord 'orthopaedisch'. Voor veel mensen kunnen bepaalde stukjes herkenbaar zijn, zoals dat het werk vaak thuis wordt besproken, zeker als je een bekende hebt die hetzelfde of eenzelfde soort beroep heeft. Zorg overigens wel dat je hebt gegeten voor je aan het boek begint, want soms wordt er iets genoemd waar je spontaan trek in krijgt, zoals in een gebakje.

Kortom, Een piepklein vogeltje van Wim Bender is een verhaal waarbij je tijdens het lezen meedenkt met de politie over wie de dader kan zijn. Je hoopt dat de dader gevonden en gepakt wordt. Je leeft mee met een paar personages en gaat die missen als je het boek uit hebt.

Het boek is onder andere te koop bij bol.

Voldeed het boek aan je verwachtingen?

Ja, het boek voldeed aan mijn verwachtingen.

Wat vind je van de cover? 

Het is een mooie cover die bij het boek past. Het is mooi dat de cover via de zijkant op de achterkant doorloopt. Ook is het mooi dat je, alles wat je op de cover ziet, terug kunt vinden in het boek.

Wat vind je van de titel van het boek? 

De titel is erg goed gekozen.

Wat vind je van de schrijfstijl? 

Het boek is op een vlotte en beeldende manier geschreven, waardoor het boek vlot wegleest.

Hoe origineel is het verhaal?

Het verhaal is erg actueel.

Wat vind je van de opbouw van het verhaal?

Het verhaal is goed opgebouwd. Het verhaal is op een chronologische manier geschreven waarbij er geregeld teruggeblikt wordt in de tijd.

Zat je direct in het verhaal?

Ja, ik zat direct in het verhaal.

Weet dit boek je aandacht vast te houden?

Ja, het boek weet je aandacht vast te houden. Na het lezen van de laatste zin van het eerste hoofdstuk kun je niet meer stoppen met lezen. Als je niet in het boek aan het lezen bent, houdt het verhaal je onbewust bezig.

Heeft het plot je verrast?

Uiteindelijk niet, omdat er eerder al het een en ander werd losgelaten, maar dat is niet erg.

Is het verhaal geloofwaardig?

Het verhaal is van begin tot eind geloofwaardig.

Zijn de karakters in het boek geloofwaardig?

De karakters zijn stuk voor stuk geloofwaardig.

Welke persoon vond je het leukst en waarom? 

Gerda, omdat ze een persoon met humor is en een pitbull kan zijn als het nodig is.

En aan wie had je een hekel en waarom? 

Ik ben er nog niet uit aan wie ik een grotere hekel heb.

Zou je bevriend kunnen zijn met de hoofdpersoon?

Ja, dat zou ik wel kunnen.

Begrijp je de beweegredenen van de personen?

Van sommige personen begrijp ik ze, ook al keur ik niet alles goed, van anderen begrijp ik ze niet.

Wat vond je van de locaties in het boek? 

De locaties klinken over het algemeen mooi.

Zou je in de tijd dat het boek zich afspeelt kunnen leven?

Ja, dat is me goed afgegaan.

Heeft de auteur je kunnen raken?

Ja, de auteur heeft me diverse keren weten te raken, zoals het verhaal van Sibranda heeft me geraakt, maar ook het verhaal van Moekemieke heeft me geraakt en zo zijn er meer stukjes die me geraakt hebben.

Mooie quote in het boek: 

'Zo zie je maar weer, vooroordelen tref je aan in alle lagen van de bevolking.'

Zou je het boek aanraden? 

Ik kan iedereen het boek aanraden.

Voor welke doelgroep zou dit boek geschikt kunnen zijn?

Voor eenieder die van meeslepende verhalen houdt.

Hoeveel sterren geef je het boek? 

5 sterren.

Ga je het boek nog een keer lezen? 

Nee, ik ga het boek niet nog een keer lezen.

Ga je het boek houden of geef je het weg? 

Ik ga het boek weggeven.

Houdt het boek je nog lang bezig nadat je het uit had?

Ik denk niet dat het boek me lang bezig gaat houden.

Ga je vaker een boek van deze auteur lezen? 

Ja, dat ga ik zeker.

Leesfragment:

Ga naar de website van Elikser UITGEVERIJ om een leesfragment van het boek te lezen.

Website van de auteur:

WIM BENDER

Website van de uitgever:

Elikser UITGEVERIJ

Of kijk op LIBRIS.nl of het boek bij jou in de buurt in een boekwinkel te koop is.
Je kunt ook kijken op de Bibliotheek of het boek in een bibliotheek te leen is.