Zondagskind - Judith Visser

Van uitgeverij HarperCollinsHolland mocht ik dit boek lezen en recenseren. Ik wil ze daar hartelijk voor danken.

Subtitel:
Alsof opgroeien nog niet lastig genoeg is

Waar gaat het boek over? 
Een pure en overdonderende roman over opgroeien met autisme
Jasmijn Vink praat niet. Wel met haar hond. En met Elvis. Die zeggen namelijk niets terug en dat is fijn. Dan hoeft zij zich niet af te vragen wat er bedoeld wordt. Of na te denken over wat ze moet antwoorden. Hoe kan het dat anderen wel weten hoe ze zich moeten gedragen? Dat mensen zich kunnen afsluiten voor de voortdurende stroom van prikkels, die er bij haar voor zorgt dat haar hoofd implodeert? Met vallen en opkrabbelen leert Jasmijn hoe ze zich in sociale situaties staande kan houden.
Zondagskind vertelt het verhaal van een jong meisje dat opgroeit in de jaren tachtig en negentig, een tijd waarin weinig bekend was over autisme. Jasmijn bewandelt haar eigen, hobbelige pad en leert bij elk obstakel zichzelf en de wereld waarin ze leeft beter begrijpen. Zondagskind neemt de lezer mee in de belevingswereld van iemand met asperger.
Bron: bol.com.

Over de auteur:
Judit Visser (1978) kwam er op volwassen leeftijd achter dat ze het syndroom van asperger heeft. Dat verklaarde veel, bijvoorbeeld waarom ze wel op haar derde al kon lezen en schrijven, maar niet kon praten, waarom ze zich bij dieren meer op haar gemak voelt dan bij mensen en waarom ze letterlijk ziek wordt van verjaardagsfeestjes. Door haar ervaringen weet ze de zintuigelijke waarnemingen van een jong meisje met asperger op grandioze wijze in tekst te vangen. In Zondagskind blikt zij terug op haar jeugd.

Bron: achterflap boek

Omslagontwerp:
Irwan Droog

Jaar van verschijnen:
2018

Druk:
eerste druk

ISBN:
9789402701173
Bindwijze:
Paperback

Aantal pagina's:
480

Genre:
Romans

Verfilmd?
Het boek is (nog) niet verfilmd, maar leent zich er goed voor.

Wat vind je van het boek? 
Bij het zien van de cover en de titel van Zondagskind van Judith Visser verwacht je een heerlijke roman te gaan lezen waar de liefde van afspat, maar niets is minder waar. De liefde komt wel aan bod, maar op een andere manier dan je verwacht.
Al gelijk bij het lezen van het eerste hoofdstuk merk je dat Judith uit ervaring spreekt, heb je het gevoel dat het over haarzelf gaat. Judith heeft haar jeugd heel goed en duidelijk beschreven. Je weet al vrij snel dat iedere ouder en familielid van iemand die het syndroom van asperger heeft, maar ook een ieder die met kinderen en volwassenen werkt, dit boek zou moeten lezen zodat ze beter begrijpen waarom die persoon zich gedraagt zoals ze zich gedraagt. Je gaat mensen met het syndroom van asperger beter begrijpen.
Zondagskind van Judith Visser kan een eyeopener zijn voor veel mensen omdat ze bepaalde dingen van Jasmijn herkennen bij zichzelf of bij iemand die ze kennen en begrijpen die persoon hopelijk beter.
Tijdens het lezen van Zondagskind heb je geregeld te doen met Jasmijn, je voelt wat zij voelt, maakt mee wat zij meemaakt, het is alsof je het leven van Jasmijn zelf leeft. Soms moet je ook wel om Jasmijn lachen zoals bijvoorbeeld om een opmerking die ze haar moeder geeft als ze voor het eerst voor een verjaardagspartijtje van een klasgenootje is uitgenodigd.
Het is aan te raden om een doos met tissues bij de hand te houden, want er zijn een paar emotionele momenten waarbij je de ogen niet droog kan houden.
Het verhaal laat zien wat het niet alleen met de persoon die het syndroom van asperger heeft doet, maar ook met de mensen om haar heen zoals het gezin, de familie en de buurt. Hoe die haar vaak verkeerd begrijpen, hoe ze vaak al een oordeel klaar hebben terwijl het vaak anders ligt.
Voor veel mensen die 1978 en de jaren daarna bewust hebben meegemaakt zal het een feest der herkenning zijn wat de muziek (BZN, Doe Maar en Madonna), de films (Dirty Dancing), de mode aangaat en hoe men toen leefde.
Kortom; Zondagskind van Judith Visser zou iedereen moeten lezen, zeker diegenen die met kinderen en volwassenen werkt, maar ook ouders, familie en vrienden van iemand die het syndroom van asperger heeft zodat ze die persoon beter begrijpen en er beter mee om kunnen gaan.

Voldeed het boek aan je verwachtingen?
Ja, dat deed het boek. Meer dan dat eigenlijk.

Wat vind je van de cover? 
Die is schitterend, past heel goed bij het boek.

Wat vind je van de titel van het boek? 
Die is heel erg goed gekozen.

Wat vind je van de schrijfstijl? 
Die is lekker vlot.

Hoe origineel is het verhaal?
Heel erg origineel.

Wat vind je van de opbouw van het verhaal?
Het is chronologisch geschreven, waarbij er soms even wordt terug gekeken als het verhaal erom vraagt.

Zat je direct in het verhaal?
Ja, ik zat er direct in.

Weet dit boek je aandacht vast te houden?
Dat weet het boek zeker, eenmaal in begonnen, is het moeilijk om het boek weg te leggen.

Is het verhaal geloofwaardig?
Ja, het verhaal is van begin tot eind geloofwaardig.

Zijn de karakters in het boek geloofwaardig?
Ja, dat zijn ze stuk voor stuk.

Welke persoon vond je het leukst en waarom? 
Kirstin, omdat ze Jasmijn in haar waarde laat en haar soms even een duwtje in haar rug geeft als het nodig is.

En aan wie had je een hekel en waarom? 
Carlo, maar kan niet zeggen waarom, want dan zou ik teveel verraden.

Zou je bevriend kunnen zijn met de hoofdpersoon?
Dat denk ik wel, omdat ik bepaalde dingen in haar herken, zoals bijvoorbeeld het nooit weten wat je tegen andere mensen moet zeggen.

Wat vond je van de locaties in het boek? 
Rotterdam is een mooie stad.

Zou je in de tijd dat het boek zich afspeelt kunnen leven?
Ik ben van 1974, de tijd waarin het boek zich afspeelt is mij goed afgegaan.

Heeft de auteur je kunnen raken?
Ja, dat heeft ze vooral bij één hoofdstuk zat ik te janken. Kan er helaas niets over zeggen, want dan zou ik teveel verraden, maar een ieder die hetzelfde heeft meegemaakt begrijpt tijdens en na het lezen van dat hoofdstuk wat ik bedoel.
Verder heeft ze me met het hele verhaal van Jasmijn in het algemeen geraakt. Bepaalde dingen herken ik bij mezelf zoals niet tegen keiharde herrie dat ik niet zelf maak kunnen en het ongemakkelijk voelen bij onbekende mensen, dat je niet weet wat je moet zeggen.

Mooie quote in het boek: 
Merkwaardig dat het woord 'gezellig' voor de een iets heel anders kon betekenen dan voor de ander.

Zou je het boek aanraden? 
Ja, ik kan iedereen het boek aanraden.

Voor welke doelgroep zou dit boek geschikt kunnen zijn?
Voor iedereen die met kinderen en volwassenen werkt en voor een ieder die in het gezin, familie- en vriendenkring iemand kent die het syndroom van asperger heeft.

Hoeveel sterren geef je het boek? 
5 sterren

Ga je het boek nog een keer lezen? 
Misschien wel.

Ga je het boek houden of geef je het weg? 
Het boek mag terug in de boekenkast.

Houdt 't boek je nog lang bezig nadat je het uit had?
Dit boek gaat me nog wel even bezig houden.

Ga je vaker een boek van deze auteur lezen? 
Dat ga ik zeker.

Website van de auteur:
JUDITH VISSER

Website van de uitgever:
HarperCollinsHolland